سرویس تئاتر هنرآنلاین: گاهی تمثیلی کردن نمایش، کار را برای نویسنده و کارگردان آسان می‌کند، چون دیگر لازم نیست زیاد وارد جزئیات ب شوند؛ ضمناً اگر این تمثیلی شدن همه عناصر و داشته‌های نمایش را شامل بشود، راحتی و سهولت کار به‌مراتب بیشتر می‌شود. در مواردی نیز این تمثیلی شدن ممکن است برای درک ذهنیت‌ها و حتی شعارهای خاصی باشد که عملاً زمینه‌ای برای نشان دادن یک موضوع رسانه‌ای و یا حتی سفارشی، فراهم کند؛ این به آن معنا است که از تهیه و تولید یک نمایش، استفاده‌های تبلیغی، رسانه‌ای و سفارشی هم می‌توان کرد؛ البته این به آن معنا نیست که در این نمایش‌ها خلاقیتی وجود ندارد. گاهی امکان دارد چنین اجرایی به دلایل ابتکاری و خلاقانه از ویژگی‌های قابل تأمل و خاصی برخوردار باشد.
نمایش خیابانی "بوکس" به نویسندگی و کارگردانی محمود فلاحی که به‌عنوان یکی از نمایش‌های جشنواره تئاتر فجر انتخاب و در محوطه بیرونی ساختمان تئاتر شهر اجرا می‌شود، نمونه شاخصی از این نوع اجراها است.
طراحی صحنه این نمایش شامل یک کادربندی چهارگوش با نوارهای معینی است که معمولاً شهرداری‌ها برای مشخص کردن حریم محل کار کارگران از آن استفاده می‌کنند. در چهارگوشه این کادر مربع شکل و برای نگه داشتن دو رشته نوار پلاستیکی دو رنگ، که رویشان کلمه "احتیاط" نوشته شده، پایه‌هایی با صفحه نوشتاری "کارگران مشغول کارند" به کار گرفته شده‌اند. این چهارگوش عملاً یک رینگ تمثیلی خاص است که در آن دو کارگر یکی ایرانی و ضعیف و دیگری چینی و درشت‌هیکل در حال گرم کردن خود هستند. تابلوهایی هم که روی آن‌ها نوشته شده"made in china " در دست بعضی از تماشا گران است. دست‌های بازیگران داخل رینگ در کیسه‌بوکس است و به‌طور متناقض و پارادوکسیکالی هر دو لباس رسمی کارگران شهرداری ایران را به تن دارند. دو داور ایرانی و چینی هم مسابقه را نظارت و کنترل می‌کنند. یک گزارشگر ایرانی با بلندگو درباره مسابقه بوکس دو کارگر ایرانی و چینی با بیانی انتقادی از چینی‌ها و کالاهای وارداتی آن‌ها به کشور روند مسابقه را گزارش می‌دهد. بوکسور چینی و مربی او هر دو چهره‌پردازی شده‌اند و کاملاً شبیه چینی‌ها هستند. اجرای مسابقه با ریتم تند و موزیکال پیش می‌رود.
در این مسابقه استعاری و تمثیلی دستان کارگر ایرانی به گونه‌ای متناقض و پارادوکسیکال از جلو بسته شده و در نتیجه، نمی‌تواند از خودش دفاع کند. او طی دو راوند بر زمین می‌افتد. در راوند سوم یکی از تماشاگران به داخل رینگ می‌رود و دست‌های کارگر ایرانی را به حمایت از تولید کالاهای ایرانی باز می‌کند و کارگر مورد نظر هم در راوند سوم کارگر چینی را با ضربات مشت و گاهی هم با گلاویز شدن و در مواردی با اردنگی، در حالتی شبیه به سه ورزش به‌اصطلاح ترکیبی بوکس، کشتی و نمایش، کارگر چینی را "ناک اوت" می‌کند؛ سپس تعدادی از تماشاگران به دفاع از کارگر تولیدکننده کالاهای ایرانی وارد رینگ می‌شوند و با شادی با موزیک تند و ضربی نمایش می‌رقصند.
از حرکات آهسته "اسلو موشن" هم در حد نیاز اجرا، استفاده شده است. بازی بازیگران زیبا، کمیک و دیدنی است؛ آن‌ها بی آن که باشند، تا آخرین لحظه و به شکلی باورپذیر نقششان را به زیبایی بازی می‌کنند.
در اجرای نمایش خیابانی و تبلیغاتی"بوکس" به نویسندگی و کارگردانی محمود فلاحی از مشهد، که به‌طور ضمنی و کنایی تا حدی سیاسی هم به شمار می‌رود، در طراحی موضوع، طراحی زیبا و مناسب صحنه و حتی در طراحی هنرمندانه پرسوناژها از رویکرد کاریکاتوریکی هم استفاده شده و در کل، داده‌های طنزآمیز و کمیک کاربردی و خیلی خوبی ارائه شده است. ضمناً نمایش، بسیار موجز و همزمان کمیک، خنده‌آور و شادی‌بخش از کار درآمده است؛ طوری که تماشا گران را تا آخرین لحظه با لب و دهان خندان مجذوب خود می‌کند.
این نمایش که جنبه تبلیغی بالایی هم دارد و ضمناً رسانه‌ای و حتی سفارشی و تلویحاً سیاسی هم به نظر می‌رسد، ترفند ابتکاری تمثیلی و نمادین بودن نمایش خیابانی را تا ایجاد ذهنیت "معرکه‌گیری" هم پیش برده و به خاطر انتخاب موضوع، طراحی صحنه، چهره‌پردازی، بازیگری و انتخاب موسیقی متناسب با نوع موضوع و نمایش، بسیار موفق عمل کرده و همه این‌ها در کل مرهون متن، طراحی و کارگردانی برجسته و هنرمندانه نمایش است.