سرویس تئاتر هنرآنلاین: نشست خبری سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر شنبه 23 دی با حضور فرهاد مهندس‌پور دبیر جشنواره، علی‌اصغر دشتی قائم‌مقام دبیر، آروند دشت‌آرای مدیر بخش بین‌الملل، حمید پورآذری مسئول بخش آف‌استیج، پریسا مقتدی مدیر بخش مرور و دیگر دست‌اندرکاران ستاد برگزاری در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
فرهاد مهندس‌پور در ابتدای این نشست گفت: ویژگی ما ایرانیان این است که در همه چیز عقل کل هستیم جز در جزئیات. کار مطبوعات جلب توجه جامعه به جزئیاتی است که نادیده گرفته شده است.
دشت آرای نیز در ادامه خاطرنشان کرد: در برگزاری جشنواره امسال تلاش کردیم اطلاعات گروه‌های بخش بین‌الملل را به شکل کامل‌تری منتشر کنیم و خوشبختانه خوب هم دیده شد. از میان 167 اثر رسیده 20 اثر انتخاب شد که در جشنواره اجرا خواهد شد. در این دوره متد ما دعوت از گروه‌های جوان و خلاق با نمایش‌هایی تفکر برانگیز با آثاری که آینه جامعه خودشان هستند، بود. از پیشکسوتان نیز در پنل‌ها دعوت شد و در بخش رزیدنسی از گروه‌های نمایشی برای شکل دادن به گفت‌وگوها دعوت صورت گرفت تا سرمایه‌گذاری برای آینده باشد. برگزاری کارگاه‌‌ها همچنین از جمله کارهای ما بود که تفاوتش با سالهای پیش در تنوع و تناسب آن‌ها با نیاز جامعه است.
همچنین سیامک فیلی‌زاده طراح پوسترهای جشنواره با اشاره به اینکه ایده طراحی پوسترها بسیار ساده است، عنوان کرد: در طراحی پوستر جشنواره به دنبال پیچیده‌گویی نبودیم و این جزو شروط اصلی من بود. تاکنون تجربه پنج دوره طراحی در جشنواره فیلم فجر را داشته‌ام و اشتباهاتم را در آن دوره‌ها کرده‌ام. با توجه به محور جشنواره که گفت‌وگو محور است به ایده ایموجی‌ها رسیدیم.
او در ادامه افزود: لزومی ندارد پوستر در برگیرنده همه مفاهیم تئاتر باشد و می‌تواند نشان‌دهنده آن چیزی باشد که در جشنواره می‌گذرد. ایموجی‌ها بازنگری شد و تبدیل به ماسک، شش ژانر، شش حس، شش نقطه نظر، کارگردان، نویسنده یا بازیگر شد. این دوره از جشنواره پوستر واحد ندارد. شش پوستر دارد که می‌تواند نگاه یک هنرمند باشد به مسائل مختلف. یک هنرمند می‌تواند در برخورد با جامعه‌اش، بخندد، غمگین شود، عصبانی شود و ... . در طراحی پوسترها نیز نگاهی به گلیم‌های ایرانی و نگاه شرقی داشته‌ام. در انتخاب رنگ آن نیز دوست داشتم انرژی خوبی به مخاطب منتقل کند. این پوستر جشنواره است و قطعا من این فهم را داشته‌ام که طراحی پوستر یک تئاتر خاص با طراحی پوستر برای جشنواره فرق دارد.
مهندس‌پور که در نشست پیشین این جشنواره از کوچک شدن این دوره نسبت به سالهای گذشته صحبت کرده بود، در مورد عریض و طویل شدن این دوره گفت: این بزرگترین جشنواره‌ای است که در ایران و در منطقه برگزار می‌شود. در آن زمان تصورم بر این بود که در پروسه‌ای سه ساله جشنواره به دو بخش تقسیم شود. چرا که حضور گروه‌های خارجی در این فصل از سال کار سخت و طاقت فرسایی است. بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی را نیز از جشنواره بیرون آوردم. این که جشنواره را بزرگ نگه داریم کار درستی است، از این نظر که می‌توان ایران را به قطب فرهنگی تئاتر در منطقه تبدیل کرد.
او در ادامه افزود: نکته دوم پافشاری گروه‌های نمایشی است که اصرار دارند به هر قیمتی که شده وارد جشنواره شوند و بخش زیادی از تماس‌ها و گلایه‌ها بابت این است که چرا در جشنواره حضور نداریم و نکته سوم مربوط به مسابقه است. این جشنواره، جشنواره فرهاد مهندس پور نیست. به نظرم مسابقه برای تئاتر امر بیهوده است. چرا که جشنواره‌های کوچک دست به دامن جایزه به عنوان محرک می‌شوند. از سوی دیگر نیز من کمی شگفت‌زده شدم چون از طرف کسانی درخواست شرکت در مسابقه داشتم که متوجه شدم در تئاتر ما بزرگ و کوچک تئاترمان اعتبار اجتماعی ندارند و گمان می‌کنند با گرفتن لوح اعتبار به دست می‌آورند.
مهندس‌پور همچنین در ادامه یادآور شد: انگار اجرای عمومی و ملاقات با تماشاگر ارضای‌مان نمی‌کند. تمام این نکات زمینه‌ای ایجاد کرد که باعث چنین اتفاقی شد. یکی از کارهایی که امسال صورت گرفت، تبدیل پنجاه به پنجاه این دوره از جشنواره به بخش مرور و آثار تولیدی تازه بود. در آغاز دهه 80 کارهایی که در جشنواره شرکت می‌کردند آثار تازه تولید شده بودند. اما چند سالی است که کارهایی که قبلا اجرا شده‌‌اند در جشنواره حضور پیدا می‌کنند. بخش مهمان به این دلیل بزرگ شد که تبدیل به نیمی از آثار مرور و نیمی از آثار تولید شده، تازه شد.
او با بیان اینکه انتظارم از خودم بیش از این بود، تصریح کرد: در طول هشت- نه ماه گذشته تلاش کردم که عاقل باشم و تمام تلاش‌مان این بود که بیش از این مهار ماجرا از دست‌مان خارج نشود.
دبیر جشنواره تئاتر فجر در ادامه گفت: تقسیم کارگردان‌هایی که زیر سه نمایش کار کرده‌اند و کارگردان‌هایی که بالای سه اثر نمایشی کار کرده‌اند، معیار انتخاب ساده‌ای است. این تنها جایی است که از فراخوان عدول کردم و عدول عاقلانه‌ای بود. تعداد کارها زیاد بود. معیار بالای سه کار و زیر سه کار معیار خوبی بود. فکر کردم عدول از این معیار بهتر است. دو ماه بعد از اولین جلسه‌مان من و همکاران فراخوانی نوشتیم که با این فراخوان خیلی فرق دارد. یکی دو موردش را که عنوان کردم جشنواره استانی تبدیل به محلی برای گروه‌های تازه کار شود و گروه‌های دیگر نیز از طریق بخش مرور وارد شوند.
مهندس پور در بخشی از صحبت‌هایش گفت: آثار بخش بین الملل و مهمان را انتخاب کرده‌ام و در موردشان پاسخگو هستم. در مورد بقیه بخش‌ها نیز پشت نظر کسانی که فیلم‌ها یا اجراها را دیده‌اند، می‌ایستم.
او در ادامه افزود: پیش از این گفته بودم جشنواره ویترین تئاتر نیست، بلکه بزرگترین رویداد تئاتری است. اکنون می‌گویم جشنواره ویترین تئاتر ایران است. به جدول که نگاه کنید با طیف قابل توجهی مواجه هستید. در مورد کیفیت خیلی سخت‌گیری نکردم و به نظرم کیفیت دغدغه تئاتر ایران نیست چون زمینه‌هایی لازم دارد که آن زمینه‌ها غایبند. در بخش مهمان نیز فکر کردم احترام به آدم‌ها احترام به تئاتر است.
امیر اسمی دبیر بخش عکس، پوستر و هویت بصری این دوره از جشنواره در بخشی از این نشست گفت: بخش پوستر و هویت بصری شامل سه رویداد، مسابقه پوستر، تبلیغات تئاتر (رویدادی رقابتی برای اولین بار)، در بخش عکس هم دو رویداد (مسابقه عکس صحنه و پشت صحنه) که فراخوان‌های آن‌ها آمده و کارها نیز به دبیرخانه رسیده است. طبق آخرین برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته این بخش 5 اسفند ماه سال جاری برگزار خواهدشد.