سرویس موسیقی هنرآنلاین: علیرضا قربانی بار دیگر در شامگاه 23 اسفندماه در تالار وحدت به صحنه رفت تا به اجرای آثاری از فردین خلعتبری و مهیار علیزاده بپردازد.
برنامه بدون حضور قربانی روی صحنه آغاز شد و در حالی که پرده نمایش روی صحنه تصاویری را پخش میکرد، صدای قربانی در حال اجرای موسیقی تیتراژ سریال "پرده نشین" با شعری از محمد علی بهمنی شنیده شد.
با گذشت چند دقیقه قربانی در پس قابی پارچهای به صحنه آمد و قطعه "آخرین جرعه جام" با شعری از فریدون مشیری را اجرا کرد. این قطعه توسط گروه نوازندگانی که هنوز دیده نشده بودند، با تنظیمی متفاوت از آنچه در آلبوم "حریق خزان" شنیده بودیم به اجرا در آمد. در طول اجرای این قطعه علیرضا قربانی از قابی به قاب دیگر حرکت کرد و پنهان از دید تماشاگران به اجرا پرداخت.
با پایان یافتن این قطعه و جابه جایی لوازم صحنه، نوبت به اجرای قطعه بیکلام "راز" اثر مهیار علیزاده رسید. سولوی ویلن میثم مروستی با همراهی اعضای گروه شنیده شد و پس از آن نوبت به اجرای قطعه "یار تو هستم" به آهنگسازی خلعتبری رسید.
پس از آن قربانی به جلوی صحنه آمد و پیش از آغاز سخنان خود از تماشاگران خواست یک دقیقه بایستند و سکوت کنند. سپس با اشاره به ضایعه درگذشت علی معلم گفت: چند ساعتی هست که دوست گرامی و هنرمند عزیزی را از دست دادهایم. کسی که همه دوستان و همکارانش با مکارم اخلاقی او آشنا بودند و در مورد فضایل او صحبت میکردند. آخرین پیامی که علی معلم برای من فرستاد به ساعت 12 و 6 دقیقه ظهر امروز مربوط میشود که جملاتی محبت آمیز برایم فرستاد اما کمی بعد از آن دنیا را ترک گفت. علی معلم دیشب در همین سالن بود و بعد از کنسرت با انرژی بسیار به پشت صحنه آمد و همدیگر را گرم در آغوش گرفتیم. اما حالا افسوس میخورم که چرا زمان بیشتری برای صحبت با او نداشتم.
پس از آن قطعه "دوستت دارم" با شعری از قیصر امین پور و آهنگ علیزاده اجرا شد و بعد نوبت به ساز و آواز بداهه رسید. تکنوازی پیانو آغازگر این بخش بود و سپس نوای کمانچه در میان تاریکی صحنه به گوش رسید. طراحی صحنه در این بخش با طرح کاغذ دیواری، آباژور و چوب لباسی، فضایی صمیمی به وجود آورده بود و قربانی که تمام مدت برنامه به صورت ایستاده به اجرا میپرداخت این بار روی مبل مخملی نشست تا آواز دلنشین خود را اینچنین سر دهد: "ای توبهام شکسته از تو کجا گریزم - ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم".
بخش اول برنامه با اجرای قطعه "عاشقی" با شعر مولانا و آهنگ خلعتبری به پایان رسید.
قطعه "دریای بیکران" با شعری از سعدی و آهنگسازی علیزاده از آلبوم "دخت پریوار" آغازگر بخش دوم برنامه بود. پس از آن قطعه "ای باران" با شعر و آهنگ خلعتبری اجرا شد. پس از آن نوبت به اجرای قطعه "نگاه" رسید که نخستین بار سال گذشته در کنسرت " در شعله با تو رقصان" توسط گروه همخوانان اجرا شده بود. این بار علیرضا قربانی کلام علیرضا کولیایی را با احساس تمام اجرا کرد و در اوج خواند "میخواهمت بمان! میجویمت مرو! "
قطعه بیکلام "پروانهای در باد" اثر خلعتبری به زیبایی توسط گروه اجرا شد و پس از آن نوبت به قطعه خاطره انگیز "شب دهم" اثر خلعتبری با شعری از افشین یداللهی رسید. برای اجرای آواز "صبح آزادی" بار دیگر سامان صمیمی به صحنه آمد تا با نوای کمانچه و همراهی ویولنسل و پیانو، قربانی را در اجرای این قطعه یاری کنند. در زمان اجرای شعر هوشنگ ابتهاج یک اجراگر هم به صحنه آمد و هماهنگ با ساز و آواز به اجرای حرکات فرم پرداخت.
پس از آن نوبت به اجرای قطعه "ارغوان" رسید که پس از گذشت چهار سال از انتشار آن هنوز به یادماندنیترین اثر مهیار علیزاده است. این قطعه با تشویق بسیار زیاد تماشاگران مواجه شد و زمزمههای زیرلبی آنها را همراه داشت. پایان بخش این برنامه هم اجرای موسیقی تیتراژ سریال " مدار صفر درجه" به آهنگسازی فردین خلعتبری بود و گروه اجرایی به خوبی توانستند رضایت شنوندگان را جلب کنند.
طراحی و کارگردانی این کنسرت بر عهده رضا موسوی بود. او که خرداد ماه امسال نیز در کنسرت علیرضا قربانی به طراحی پرداخته بود، این بار با حذف بسیاری از زواید و توجه بیشتر به هماهنگی موسیقی و صحنه، توانست فضای بصری جذابی برای مخاطبان فراهم کند. در هر کدام از قطعات این کنسرت طراحی صحنه و نور خاص آن وجود داشت، اما موسوی با برخورد هوشمندانه خود از اغراق در این کار خودداری کرده و اجازه داده بود تعدادی از قطعات در صحنهای خالی و آرام اجرا شوند.
علیرضا قربانی را در این کنسرت بهنام ابوالقاسم : نوازنده پیانو، سرپرست و مدیر هنری ارکستر، میثم مروستی: کنسرت مایستر و نوازنده ویلن، نیلوفر محبی: ویلن، پریسا پیرزاده: ویولا، آتنا اشتیاقی: ویلنسل، فرشید پاتینیان: کنترباس، مهسا یوسفی نژاد: هورن، سایوری شفیعی: کلارینت، شقایق صادقیان: فلوت، بهتاش ابوالقاسم: پرکاشن، سامان صمیمی: کمانچه، روشنک کیمنش، مهدیه صفدری، عماد عامرکاشی، محمد حقیقی: همخوان همراهی کردند.