سرویس موسیقی هنرآنلاین: انقلاب‌هایی که در دوره‌های مختلف در جهان رخ داد، نه تنها سرنوشت سیاسی و اجتماعی کشورها را دچار تحول کردند، بلکه تأثیر مستقیم روی هنر نیز گذاشتند. انقلاب‌های کمونیستی روسیه، کوبا و چین از جنبش‌هایی بودند که در قرن اخیر رخ داده و تأثیر بسزایی روی هنر آن کشورها داشتند. انقلاب اسلامی ایران، انقلابی است که نمی‌توان آن را با جنبش‌های دیگر مقایسه کرد.
پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، هنر، به خصوص، موسیقی، سینما و هنرهای تجسمی هویت انقلابی به خود گرفته و آثار نوینی را به عرصه هنر عرضه کردند. این تأثیر خاصیت هر انقلابی است، اما انقلاب اسلامی و تأثیراتش روی هنر، بسیار متفاوت‌تر است.
موسیقی را باید پیشروی هنر عصر انقلاب ایران دانست، زیرا مدت‌ها پیش از اینکه انقلاب شروع و پیروز شود، سرودهای انقلابی توسط انقلابیون ساخته و مخفیانه پخش می‌شد. بسیاری از سرودهای انقلابی- اسلامی، هنگام تظاهرات پخش شده و توسط مردم تکرار می‌شدند.
آهنگ‌ها و سرودهای انقلابی حرکت نوینی بود که هم پا با مردم انقلابی پیش رفت و بسیار به روند اعتراضات مردمی کمک کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، سرودهای بسیار زیبا و گیرایی ساخته و پخش شد. به جرأت می‌توان گفت در آن ایام هیچ سرودی نبود ساخته و پخش شود که موردپسند قرار نگیرد. حس حماسی و انقلابی در این گونه سرودها موج می‌زد و مردم را به هیجان در می‌آورد. هم آهنگ‌های زیبایی داشتند و هم اشعار گیرایی. شاید سازنده و اجرا کننده این سرودها، حرفه‌ای نبودند، اما کاری حرفه‌ای و قابل قبول، با وجود کمبود امکانات و شرایط خلق کردند که موردپسند مردم قرار گرفت. اکثراً این آهنگ‌ها و سرودها ملودی ساده، اما تأثیرگذاری داشتند که پس از سال‌ها هنوز توسط مردم، حتی نسلی که دوران انقلاب را ندیده، زمزمه می‌شود.
موسیقی انقلاب، حتی روی موسیقی کودک نیز تأثیر گذاشت و آن را متحول کرد. براستی که اشعار و آهنگ‌های انقلابی ستودنی و لذت بردنی بوده و هستند.
در دوران دفاع مقدس نیز از این دست سرودها بسیار ساخته و پخش شد که مورد توجه قرار گرفتند. متأسفانه امروزه دیگر از آن آهنگ‌ها و سرودها خبری نیست، حس حماسی و انقلابی دیگر در آثار جدید وجود ندارد. آنانی که چنین آثار زیبایی را در دوران انقلاب ساختند کجا هستند؟ آیا به کلی دست از موسیقی شسته‌اند یا راه دیگری برگزیده‌اند؟ شاید حس حماسی از روح آنان پر کشیده است. صدا و سیما سرودهای جدید بسیاری پخش می‌کند، اما هرگز حس و حال سرودهای گذشته را ندارد.
آن روزها مردم با گوش جان آهنگ‌ها و سرودهای انقلابی را می‌شنیدند و لذت می‌بردند. آثار دوره انقلاب چون مردمی بود و از میان مردم برخاسته بود، بر دل مردم نیز می‌نشست. این درست که نسل عوض شده، اما مردم همان مردم هستند، اگر نبودند از بازپخش سرودهای انقلابی لذت نمی‌بردند. سرودهای انقلابی، نوایی مردمی بودند که تا قیام قیامت در ذهن و دل مردم باقی خواهند ماند.