سرویس موسیقی هنرآنلاین: مراسم رونمایی آلبوم "این همانی" اثر امیرحسین تفرشی‌پور روز پنجشنبه دوم دی ماه در کتابفروشی هنوز با حضور عوامل تولید آلبوم برگزار شد.
"این همانی" اولین آلبوم امیرحسین تفرشی‌پور است که براساس پژوهش‌های شخصی او در زمینه موسیقی کردی و هورامی تولید شده است. او در این آلبوم تلاش کرده تا در عین وفاداری به موسیقی محلی این منطقه با استفاده از ترکیب نامتعارف سازها به ادبیات خاصی در بستر این موسیقی دست پیدا کند.
در این آلبوم که به سه زبان کردی کلهری، هورامی و سورانی تولید شده است، امیرحسین تفرشی‌پور به عنوان خواننده، نوازنده تنبور، آهنگساز و تنظیم‌کننده؛ سامر حبیبی نوازنده کمانچه آلتو؛ علی رحیمی نوازنده بندیر، دف، کوزه، دهل، درامز و افکت‌های آکوستیک؛ بهاره حق‌پناه نوازنده هارپ؛ محمدنجیب حسنی تک نواز شمشال و یاسر نوازنده با اجرای شمشمال، نرمه‌نای و کلارینت حضور دارند.
در مراسم رونمایی از آلبوم" این همانی" ضمن پخش دو کلیپ و قرائت ترجمه فارسی شعرهایی از این مجموعه، عوامل تهیه آلبوم به بیان خاطرات و نظرات خود در مورد این آلبوم پرداختند. سامر حبیبی با اشاره به مشکلات این کار گفت: به دلیل حساسیت‌های امیرحسین تفرشی‌پور ما دو بار کل پروژه را از ابتدا ضبط کردیم و این کار حدود سه سال زمان برد. انرژی بسیار زیادی صرف این آلبوم کردیم اما یک دلیل وجود داشت تا کار را ادامه دهیم.
حبیبی ادامه داد: من از 15 سال پیش امیرحسین را می‌شناسم و او به دلیل تخصص پزشکی سال‌ها در منطقه غرب ایران زندگی کرده و این موسیقی را خیلی خوب فهمیده و با آن زندگی کرده است. اولین بار که یکی از تم‌ها را برای من خواند و نواخت احساس کردم موسیقی غریبی است. پیش از آن با دوستان نوازنده تنبور همکاری کرده بودم اما نوع نگاه او به این موسیقی کهن و محجور، متفاوت بود. به همین دلیل وقتی پیشنهاد همکاری را مطرح کرد نتوانستم قبول نکنم. از طرفی برای من خیلی موسیقی سختی بود، اما زیبایی کار و عمق و غنای خود موسیقی باعث شد ما سه سال سختی را تحمل کنیم.
علی رحیمی هم در مورد تجربه خود در این آلبوم گفت: به خودم می‌بالم که در این کار در کنار دوستان بودم و امیدوارم این داستان ادامه پیدا کند. من با موسیقی کردستان آشنایی داشتم، اما از زمانی که امیرحسین اولین کار را برای من خواند تحت تاثیر قرار گرفتم. وقتی گفت می‌خواهد کارهایش را ضبط کند فکر کردم یک نگاه خیلی سنتی به موسیقی اورامان دارد ولی وقتی پروژه شروع شد با ایده‌هایش ما را غافلگیر می‌کرد.
محمدنجیب حسنی، نوازنده شمشال و کارشناس رسمی مسائل فولکلوریک هورامان در انستیتو کرد سلیمانیه، یکی دیگر از حاضران در مراسم بود که گفت: امیرحسین تفرشی‌پور شنیده بود که من 30 سال است شمشال می‌نوازم و برای پرسیدن سوالاتی نزد من آمد. به او گفتم شاگردانی دارم که استاد ادبیات هستند، اما در زبان و موسیقی هورامی ماندهاند و نمی‌توانند این کار را انجام دهند. امیرحسین گفت من می‌توانم، و واقعا هم توانست. این موضوع قابل تقدیر است چون خیلی بعید است که یک نفر فارس زبان بتواند ادبیات هورامی و موسیقی‌اش را به این خوبی یاد بگیرد.
امیر بهاری، مدیر پروژه این اثر موسیقایی با اشاره به اینکه دوستی او و آهنگساز این اثر به سال‌ها پیش برمی‌گردد، گفت: امیرحسین خصیصه‌ای دارد که برای من خیلی مغتنم است، او با ذهن باز به انواع مختلف و متفاوت موسیقی گوش می‌دهد و در عین حال همیشه نگران مقامات تنبور و نگران حفظ شدن اصالت آن‌ها است. در کنار اینها او یک محقق است و از موسیقی نواحی مختلف ایران شناخت خوبی دارد. اما کردستان و اورامانات همیشه برای او دغدغه خاصی بود. امیرحسین پزشک است و این حالت تیمارداری را در موسیقی هم دارد. برخوردی که با مقامات و ساز تنبور دارد به گونه‌ای است که انگار آن‌ها برای او جان دارند.
بهاری ادامه داد: این آلبوم حاصل عشق است و تنها خود موسیقی برای گروه نوازندگان این آلبوم مهم بوده. این همانی، نمی‌خواهد چیزی را ثابت کند یا با ابداعات تکنیکی رقیبی را از میدان به در کند. این آلبوم مقدار کمی نوآوری دارد ولی این نوآوری چنان به تار و پود ساختار و فرم آن تنیده است که کار را زیبا جلوه می‌دهد. شخصیت و فرمی که هارپ ، کمانچه و پرکاشن دارد قابل تامل و یگانه است. این آلبوم با سختی و با هزینه شخصی هنرمندانش تولید شده و همه تلاش کردند اثری آبرومند تولید شود. باعث افتخار من است که در سالهای دوستی با امیرحسین شاهد روند رو به تکامل این قطعه‌ها بودم و از این بیشتر خوشحالم که این آثار با نغمه‌های زیبای هنرمندان فرهیخته به گوش مخاطبانش می‌رسد.
امیرحسین تفرشی‌پور هم در مورد آشنایی خود با موسیقی گفت: از کودکی یادگیری سنتور را آغاز کردم و سه تار را نزد استاد جلال ذوالفنون یاد گرفتم، اما سهیل نفیسی به من گفت تنبور و دوتار یاد بگیرم. من هم شروع کردم به شنیدن این نوع موسیقی و تنبور استاد علی‌اکبر مرادی، صدای طاهر یارویسی و دوتار حاج حسین یگانه خیلی به دلم می‌نشست. یادگیری تنبور را شروع کردم اما تنبور زدن در تهران کار بسیار سختی است. تنبور من را کشاند و فقط به همت استاد سپهری توانستم به مجموعه تنبور راه پیدا کنم.
او در مورد نحوه آشنایی خود با آواز کردی گفت: وقتی به عنوان پزشک عمومی به اورامان رفتم دیدم همه به آواهای عجیبی گوش می‌دهند که برای من غریب است. سپس با محمدنجیب حسنی آشنا شدم که تمام گنجینه موسیقی کردستان را می‌شناخت و وقتی تحلیل‌های او را شنیدم متوجه شدم تمام موسیقی کردی از همین جا آمده است. با یادگرفتن این زبان و حمایت دوستان کم‌کم این جسارت را پیدا کردم که بخوانم.
تفرشی‌پور ادامه داد: من هیچ وقت قصد نداشتم آلبوم جمع کنم و با وجود توصیه دوستانم برای ضبط آهنگ‌هایم، تا چند سال این کار را نکردم. سرانجام تصمیم گرفتم آهنگ‌ها را با ترکیب چند ساز ضبط کنم اما فکر اولیه‌ای که برای انتخاب سازها داشتم عوض شد و سازهای متفاوتی مثل هارپ و شمشال وارد کار شد. کنار هم قرار گرفتن این سازها کار خیلی سختی بود و نوازنده‌ها خیلی زحمت کشیدند تا توانستیم به نتیجه برسیم. تک تک آن‌ها عاشق موسیقی هستند و اگر این کار صد سال هم طول می‌کشید باز هم دلم می‌خواست با همین سه نفر کار کنم.
آلبوم "این همانی" با مدیریت پخش موسسه نشر و پخش "جوان" هم اکنون در دسترس علاقه‌مندان است.