سرویس موسیقی هنرآنلاین: هوشنگ جاوید پژوهشگر موسیقی نواحی و آیینی ایران درباره دستاوردهای مرحوم شریف‌زاده برای موسیقی نواحی ایران به هنرآنلاین گفت: موسیقی ابراهیم شریف‌زاده در حقیقت نوعی آواز رپرتواری مخصوص منطقه جنوب خراسان بود. ایشان موسیقی این منطقه را به خوبی می‌شناختند و از سویی ایشان بر ترانه‌های این منطقه نیز احاطه خاصی داشت.
وی ادامه داد: این اتفاق و احاطه ایشان بر تمام فرم‌های اواز اجرایی در حالی بود که تنوع آوازی در این منطقه بسیار زیاد است. علاوه بر این مرحوم شریف‌زاده به دلیل مطالعه گسترده و آگاهی از ادبیات ایران به یک نوآوری در کار خود دست زده بود که قابل توجه است.
این پژوهشگر موسیقی گفت: ایشان از اشعار شعرای قرن هفت و هشتم و قراردادن آن‌ها در مقام‌های موسیقی جنوب خراسان بهره برده بود. ایشان در کنار این کار حافظ بسیاری از شکل و شیوه‌های آواز مجلسی در جنوب خراسان بود. شکل و شیوه آوازی او دارای ساختار ویژه‌ای بود که به عنوان سبک منحصر به فرد خودش آن را ایجاد کرده بود که متاسفانه این بخش ثبت نشده بود. او به همراه استاد سمندری هردو معرف کلاس قدیمی موسیقی خراسان بودند
جاوید گفت: این هنرمند هم زمان با وقوع انقلاب تا مدتی بیکار شده بود و از سویی جفایی از جانب جامعه به ایشان روا داشته شد که این هنرمند ناچارا مدتی شغل غسالی را انتخاب کرد. هر چند بعد از آن دوباره به هنر او توجه شد اما شریف‌زاده هیچ گاه با توجه به همه استعدادهایی که داشت، آن جایگاهی را که در خورش بود پیدا نکرد.
وی اظهار داشت: بدون اغراق ایشان بیش از شصت دیوان شعر را در حافظه خودش جای داده بود. بعید نبود که ایشان در هر اجرا شعری تکراری بخواند. او برای اثبات توانایی‌هایش حتی یک دوره‌ای را به ترانه خوانی روی آورد اتفاقی که در فرهنگ خراسان خیلی جدی گرفته نمی‌شود. او در کنار این اتفاق کارهایی هم روی متن ترانه‌ها انجام می‌داد و جدا از این تبحری هم در سرودن ترانه‌های مذهبی و سحر خوانی داشت و این سبک را در خراسان رواج داد.
این پژوهشگر موسیقی گفت: ایشان نقدخوانی را به خوبی می‌دانست و مناقب خوانی را به همراه گوشه‌ها و دستگاه‌های آواز به درستی می دانشت. متاسفانه خیلی دیر به این هنرمند پرداختند و درجه هنری او در این سال‌ها نادیده گرفته شد.
جاوید گفت: خوشبختانه وزارت ارشاد و آقای فرزاد طالبی علیرغم این که در حیطه اختیاراتشان نبود حمایت‌های بسیاری را از این هنرمند برجسته انجام دادند.
وی ادامه داد: وزارت ارشاد مدارک و اطلاعاتی را به همراه گزارشی که بنده نوشتم گردآوری کرد و بعد در ضمیمه این گزارش‌ها از سوی دفتر موسیقی نامه‌ای به مسئولان مربوط ارسال شد تا کمک‌هایی به خانواده این هنرمند تعلق بگیرد که نفس این کار بسیار جالب توجه بود.
این پژوهشگر موسیقی گفت: خوشبختانه با این اتفاق یک رفاه نسبی برای این هنرمند در سال‌های پایانی عمرش حاصل شد. حتی وزارت ارشاد تلاش کرد تا وامی به مبلغ 15 میلیون تومان با کم‌ترین سود به دختر ایشان تعلق بگیرد تا بتوانند منزل خود را عوض کنند و دختر مرحوم شریف‌زاده با خریداری یک خانه جدید ایشان را به این خانه منتقل کرده بودند و در هفت هشت ماه پایانی عمر پربارش در این خانه سکونت داشتند.
جاوید گفت: من خود در گفت‌وگویی که با مرحوم شریف‌زاده داشتم ایشان از این اتفاق بسیار راضی بودند و به نظر من هم گامی ارزنده بود برای کمک به هنرمندانی که خیلی جدی گرفته نمی‌شوند.
وی اظهار داشت: البته وزارت ارشاد در این مدت به هنرمندان دیگری از جمله شیر محمد اسپندان هم کمک‌های مالی بسیاری کرده است تا به این واسطه کمی از رنج این هنرمندان کاسته شود و من امیدوارم این اتفاق بعد از این هم ادامه پیدا کند.
این پژوهشگر موسیقی نواحی گفت: علیرغم همه این رنج‌ها و چشم پوشی‌هایی که در حق زنده یاد شریف‌زاده و دیگر هنرمندان صورت گرفته است با این کمک‌ها از حجمش کاسته شد و وقتی این هنرمندان اندکی در راحتی و رفاه نسبی بیشتری زندگی کنند همه راضی هستند و خیلی خوب است این اتفاق در دورانی رخ بدهد که این هنرمندان زنده هستند.