به گزارش هنرآنلاین، ارکستر «نوای آفتاب» به رهبری امین سالمی در این برنامه بیش از بیست قطعه موسیقی انیمشن و سریال تلویزیونی را اجرا کردند.
امین سالمی در ابتدای اجراها با خوش آمدگویی خطاب به مخاطبان عنوان کرد: سلام به روزهای بی آلایش کودکی، سلام به پدر و مادرهای دهه شصت، سلام به همه دهه شصت و دهه پنجاهی ها که بزرگترین آرزویشان دوچرخه و بهترین سرگرمی شان توپ دولایه و کوچه خاکی بود. سلام به دهه هفتادی که به ما یاد دادند قناعت همیشه فضیلت نیست و باید بزرگ فکر کنیم. سلام به دهه هشتادی هایی که با گوشی موبایل و رایانه بزرگ شدند و کودکی شان هیچ شباهتی به کودکی ما نداشت. سلام به دهه نودی ها؛ کودکان تکنولوژی قرن بیست و یک که هیچ تصوری از محدودیت های ما ندارند و سلام به همه شما که امشب را برای ما زیباتر کردید.
قطعاتی که بیشتر حالت نوستالژیک داشت؛ در ابتدای برنامه (در نوبت دوم) امین سالمی در یک ابتکار زیبا، میکروفون به دست ضمن بیان جملاتی آموزنده درباره نسل‌های مختلف دهه شصت تا به امروز، از پله‌های سن پایین آمد و میکروفون را به دست یک مجری برنامه‌های کودک در دهه شصت داد؛ «الهه رضایی»؛ همان مجری مهربانی که بچه‌های همان دهه‌ها خاطرات خوبی با او دارند…
الهه رضایی خطاب به مخاطبان عنوان کرد: من واقعاً از این دعوت و از این همراهی شما شگفت زده و قدردان هستم، خوشحالم از اینکه در خدمت همه اساتید و بزرگان این مجلس قرار دارم. من خودم از دهه شصتی ها بزرگتر هستم اما بچگی هایم را که مرور می کنم، می گویم که ای کاش با همه سختی آن زیبایی ها هم هنوز وجود داشت. امیدوارم دوباره یک روزی اگر حتی به ما هم نرسد، فرزندان و نوه هایمان بتوانند آن همراهی ها و زیبایی ها را ببینند.
بعد از سخنان کوتاه الهه رضایی که مقدمه‌ی خوبی برای آمادگی شنوندگان جهت شنیدن قطعات خاطره‌انگیز شد، بلافاصله ارکستر نوای آفتاب به اجرای قطعات پرداختند و مدرسه‌ی موش‌ها نخستین اجرای گروه بود.
در این کنسرت زیبا و نوستالژیک موسیقی فیلم و سریال‌ها، نمایش‌های عروسکی و کارتون‌های مختلفی چون کلاه قرمزی و پسرخاله، پسر شجاع، سوباسا، بازم مدسه‌ام دیر شد، زورو، داستان‌های آقای حکایتی، کارآگاه گجت، شرک، آن شرلی، فهرست شیندلر، بابا لنگ دراز، اوشین و… اجرا شد.
قطعا اجرای بیش از بیست قطعه موسیقی فیلم، آن هم با کیفیت فوق‌العاده، مستلزم تلاش بسیار و همت والای تک تک افراد گروه بویژه سولیست‌ها و رهبر اکستر، امین سالمی بود که به خوبی از عهده‌ی این مهم برآمده بودند.
وجود و فعالیت چنین ارکسترهایی که دغدغه فرهنگی آن‌ها بیش از دیگر دغدغه‌های مادی و مالی است بسیار قابل تقدیر و ستایش است. در زمانه‌ای که با اندک تغییر فرمان در اجرای اینگونه برنامه‌ها، درآمد مالی به ده‌ها و بلکه صدها برابر می‌رسد فعالیت در این زمین به نوعی ایثار و تعهد فرهنگی محسوب می‌شود که نباید از چشم اهالی فرهنگ بویژه مدیران و مسئولان پنهان بماند.
قطعا حمایت از اینگونه فعالیت‌های فرهنگی ضرورت و بلکه واجب عینی محسوب شده و به نوعی نیاز حیاتی فرهنگ و هنر به شمار می‌رود.
برای ارکستر نوا و امین سالمی و دیگر دست اندر‌کاران این ارکستر آرزوی موفقیت روزافزون داریم.
انتهای پیام