گروه موسیقی هنرآنلاین: ارکستر سمفونیک تهران پس از پشت سر گذاشتن فراز و فرودهای بسیار و در آستانه هشتاد سالگی خود، مهر ماه امسال برای اجرای کنسرت به رهبری منوچهر صهبایی روی صحنه تالار وحدت رفت. این ارکستر اگرچه در ماههای اخیر با برخی حواشی دست به گریبان بود، اما توانست روزهای پرحاشیه را پشت سر بگذارد و با یک اجرای خوب از استقبال مخاطبان خود تقدیر کند. کنسرت پاییزی ارکستر سمفونیک تهران بهانهای شد که با نگین حاتمی و محمدرضا کریمی، از نوازندگان ارکستر، به گفتوگو بنشینیم و با آنها از حال و هوای این روزهای ارکستر گپ و گفتی داشته باشیم.
نگین حاتمی از جوانترهای ارکستر سمفونیک تهران است. او نوازنده ساز ویولن است و از سال 90 در ارکستر مشغول به فعالیت است. حاتمی از فضای ایجاد شده در ارکستر پس از برگزاری آزمون اینطور به ما میگوید: «جو خیلی خوبی برقرار شده و نوازندگانی به گروه اضافه شدهاند که دیسیپلین کاری خوبی دارند. جوانان بااستعداد و باانگیزهای به ارکستر اضافه شدهاند. البته ناگفته نماند که نوازندگان قبلی که با ارکستر همکاری داشتند هم حرفهای و کاربلد بودند.»
محمدرضا کریمی نیز کنسرت مایستر ارکستر سمفونیک تهران است و 25 سال است که در ارکستر فعالیت میکند. او نیز از تیم جدیدی که در ارکستر شکل گرفته برایمان میگوید: «در تیمی که در حال حاضر شکل گرفته، نظم برقرار است و این یکی از نکات مثبت است. همه اعضای گروه راس ساعت سر تمرین حاضر میشوند و به موقع سازشان را کوک میکنند. نظم و ترتیبی که وجود دارد، به آرامش گروه کمک میکند و بر خروجی کار ارکستر اثرگذار است.»
مدیر هنری و رهبر ارکستر یکی از مهمترین نقشهای هر ارکستری است که نقش هدایت آن را بر عهده دارد. نگین حاتمی معتقد است اگرچه کار با رهبرهای میهمان لازم است اما به وجود یک مدیر هنری و رهبر ثابت نیز برای ارکستر نیاز است: «من موافق ثبات رهبر هستم. در این سالها دیسیپلینی که میبایست در یک ارکستر رعایت شود، در ارکسترمان رعایت نشده اما به نظرم آقای صهبایی رهبر خوبی هستند و میتوانند این دیسیپلین را به کار برگردانند.»
در ادامه صحبتها به تعطیلی مقطعی فعالیتهای موسیقی در دوران شیوع کرونا و سپس ناآرامیهای پارسال اشاره شد. تعطیل شدنی که میتوانست بر فعالیتهای ارکستر و کیفیت کنسرت آن اثر منفی بگذارد و کیفیت کارشان را پایین بیاورد، اما کنسرت مهرماه ارکستر سمفونیک نشان داد صدای ارکستر کیفیت خوبی دارد. محمدرضا کریمی درباره علت این اتفاق به ما گفت: «در شرایط تعطیلی ارکستر، ما تمرینات شخصیمان را انجام میدادیم و خودمان را روی فرم نگه میداشتیم و بعد از چند جلسه، فورا به فرم مطلوب برمیگشتیم. اگر ما موقع تعطیلی ارکستر تمریناتمان را تعطیل کنیم، افت میکنیم و ارکستر به سختی میتواند احیا شود.»
در پایان از نوازندهها خواستیم از نقدهایی که دارند حرف بزنند. هر دو نوازنده به پایین بودن سطح دستمزدها و گران بودن لوازم مورد نیاز سازهایشان اشاره کردند. حاتمی به مشکلات سالن نیز اشاره کرد و گفت: «مشکلات زیادی هنوز وجود دارد و باید مرتفع شود. قیمت تمامی لوازم ساز با دلار است و علاوه بر آن، پیدا کردن لوازم هم دشوار است. رفلکتورهای تالار همگی مشکل دارند و مجبوریم برای انعکاس صدا از میکروفن استفاده کنیم؛ در حالیکه ارکستر باید بدون میکروفن روی صحنه برود.» او همچنین نسبت به اینکه زحماتشان دیده نمیشود انتقاداتی را مطرح کرد: «من از 6 سالگی ساز نواختن را شروع کردم و در طی همه این سالها وقت و سرمایه گذاشتم تا بتوانم به جایگاهی در عرصه نوازندگی برسم. خیلی اوقات ما به اندازه یک پزشک برای کارمان زحمت میکشیم اما متاسفانه زحماتمان دیده نمیشود.»