گروه موسیقی هنرآنلاین: ارکستر سمفونیک تهران یکی از قدیمی‌ترین ارکسترهای شرق دنیاست و امسال ۸۰ سالگی خود را جشن می‌گیرد. این ارکستر که در ماه‌های اخیر با برخی حواشی دست به گریبان بود، بناست مهرماه امسال در هشتادمین سال فعالیت خود کنسرتی را به رهبری منوچهر صهبایی روی صحنه ببرد. صهبایی پیش‌تر از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ رهبر دائمی و مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران بود و از اسفندماه ۱۴۰۱ به عنوان رهبر مهمان دوباره سکان هدایت ارکستر سمفونیک را در دست گرفت.
در روزهای پایانی شهریور مهمان تمرین این ارکستر شدیم تا از نزدیک شاهد آماده شدن آنها برای کنسرتشان در هفته اول مهرماه باشیم.
وارد سالن که شدیم ارکستر با هماهنگی خوبی در حال نواختن بود. منوچهر صهبایی که هم‌اکنون رهبر مهمان ارکستر سمفونیک تهران است، با تسلط بالایی نوازنده‌ها را راهنمایی می‌کرد. گاهی در میانه تمرین خطاب به نوازندگان نکته‌ای می‌گفت و گوشزد می‌کرد که چیزی تا روز اجرا نمانده و باید بیشتر دقت کنند.
صهبایی جایی در اواخر تمرین رو به نوازندگان گفت: «می‌دانم مشکلات زیادی دارید اما اگر کشورتان و ارکستر کشورتان را دوست دارید، باید تحمل کنید و دقت زیادی به خرج بدهید تا یک کنسرت عالی اجرا کنیم. من با اینکه سال‌هاست با ارکسترهای زیادی کار کرده‌ام، اما هر روز موقع دیدن شما اشتیاق و هیجان دارم.»
او در پایان تمرین هم خاطراتی از ایران و اروپا برای نوازندگان ارکستر تعریف کرد و به گپ و گفتی کوتاه با آنها پرداخت تا فضای جدی تمرین را به سمت فضایی دوستانه ببرد و سپس خاتمه تمرین را اعلام کرد.
اعضای ارکستر سمفونیک که هر روز از ساعت ۸ تا ۱۳ تمرین می‌کنند، این روزها تمرینات خود را جدی‌تر دنبال می‌کنند تا کنسرتی درخور برای مردم اجرا کنند. مردم هم استقبال خوبی از آنها کرده‌اند. این را از فروش کامل بلیت‌های سانس اول کنسرت در همان روزهای ابتدایی و اضافه شدن سانس‌های دوم و سوم می‌توان فهمید. کنسرتی که قرار بود فقط روز ششم مهرماه روی صحنه برود، با استقبال مردم، یک بار با اضافه شدن پنجم مهر و بار دیگر با اضافه شدن سیزدهم مهر به روزهای اجرایش، تمدید شد.
بنابراین ارکستر سمفونیک تهران قرار است روزهای پنجم، ششم و سیزدهم مهرماه از ساعت ۲۱:۳۰ در تالار وحدت روی صحنه برود و در این اجرا قطعات سمفونی شماره ۷ لودویک فان بتهوون، رقص در سمنگان اثر حسین ناصحی، رقص‌های مجار شماره ۱، ۴، ۵ و ۱۰ و قسمت اول سمفونی شماره ۴ یوهانس برامس را برای شنوندگان خود بنوازد.
محدثه مطهری