به گزارش هنرآنلاین به نقل از خانه موسیقی، سال‌هاست که ثبت روز ملی موسیقی در تقویم رسمی کشور به‌عنوان یکی از مطالبات اهالی موسیقی و فعالان این حرفه مطرح است و خانه موسیقی در چند دوره مختلف این مطالبه صنفی را پیگیری کرده است، اما در هر دوره با تغییر دولت‌های مختلف این کار با مخالفت‌هایی روبرو شد و به سرانجام نرسید.
هفتم فروردین مصادف با "روز جهانی تئاتر" از سوی هنرمندان تئاتر و تصویب مراجع دولتی به‌عنوان "روز ملی هنرهای نمایشی" و 21 شهریورماه نیز به همت خانه سینما به‌عنوان "روز ملی سینما" نام گرفته‌اند. متأسفانه تاکنون هیچ روزی به هنر موسیقی در تقویم رسمی کشور تعلق ندارد. موسیقی به‌عنوان هنری جهانی و تأثیرگذار که به‌نوعی قدیمی‌ترین هنر بشریت محسوب می‌شود در ایران سابقه‌ای به قدمت تاریخ این سرزمین دارد.
ازاین‌رو خانه موسیقی حدود دو دهه پیش با اتفاق نظر اعضای هیئت‌مدیره و شورای عالی وقت تصمیم گرفت تا روز تولد حکیم ابونصر فارابی را به‌عنوان روز ملی موسیقی نام‌گذاری کند و این موضوع پس از تصویب در شوراهای دولتی مربوطه درنهایت با کم‌لطفی مسئولان دولتی وقت روبرو شد و مورد تصویب قرار نگرفت.
خانه موسیقی، جشن سالیانه خود را از ابتدا هر سال در مهرماه و هم‌زمان با تولد موسیقی‌دان بزرگ، فارابی و به مناسبت تأسیس این نهاد صنفی موسیقیدانان ایران، برگزار می‌کند تا نمادی برای روز موسیقی حفظ شود. اما به دلیل مصادف شدن برخی ایام با مهرماه تاریخ جشن خانه موسیقی هم هر از چند یک‌بار جابجایی داشته است. بااین‌حال از ابتدای تأسیس این نهاد صنفی، روزی در مهرماه به‌عنوان نماد روز موسیقی شناخته می‌شود.
پس از رد شدن پیشنهاد سالروز تولد فارابی به‌عنوان روز ملی موسیقی، خانه موسیقی در دو دهه گذشته با نظرسنجی از اعضای هیئت‌مدیره کانون‌ها و هنرمندان در مراسم مختلف نظیر جشن سالیانه، نشست‌های ماهیانه و مراسم مشابه از هنرمندان و علاقه‌مندان به این نتیجه رسید که بهترین گزینه برای نام‌گذاری روز ملی موسیقی، تولد استاد محمدرضا شجریان به‌عنوان تأثیرگذارترین هنرمند ایرانی در پنجاه سال اخیر و با توجه اقبال بی‌سابقه‌ی مردمی از این هنرمند است؛ و اگر نهادی بر این باور است که تاریخ دیگری برای روز موسیقی مناسب است خانه موسیقی مطابق آرای حداکثری عمل خواهد کرد.
در پی درگذشت استاد محمدرضا شجریان، ریاست سابق شورای عالی خانه موسیقی، تشییع باشکوه و بی‌سابقه پیکر این استاد برجسته و در پاسخ به درخواست هزاران نفر از اعضای خانه موسیقی که از طرق مختلف مستقیم و غیرمستقیم به این نهاد ارسال شد، شورای عالی و هیئت‌مدیره خانه را به این اتفاق نظر رساند تا روز اول مهرماه و سالروز تولد این هنرمند برجسته ایرانی به‌عنوان "روز ملی موسیقی" نام‌گذاری شود.
ازاین‌رو داریوش پیرنیاکان (دبیر و سخنگوی شورای عالی) این پیشنهاد را روز 19 مهرماه 1399 در توس و مراسم خاک‌سپاری استاد شجریان مطرح کرد و حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) در سخنانش بر آن تأکید ورزید. پس از مطرح‌شدن این موضوع، هنرمندان، رسانه‌ها و مردم هنردوست استقبالی بی‌سابقه از خود نشان دادند و در کمترین زمان ممکن از سوی خانه موسیقی نامه‌ای به شورای فرهنگ عمومی برای نام‌گذاری روز ملی موسیقی ارسال گردید.
پس از رسانه‌ای شدن فعالیت خانه موسیقی در جهت ثبت روز ملی موسیقی و درحالی‌که می‌رود تا با پیشنهاد خانه موسیقی مطابق بر یک خواسته و مطالبه ملی ثبت روز موسیقی بالاخره به سرانجامی برسد، روز چهارم آذر که در برخی منابع زادروز فارابی عنوان شده است، نامه‌ای خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در چند رسانه معدود منتشر شد که مدعی درخواست 30 تن از موزیسین‌های کشور برای ثبت روز موسیقی در چهارم آذر بود.
با توجه به هم‌زمانی کاملاً هماهنگ شده و سؤال‌برانگیز این نامه با فعالیت‌های خانه موسیقی، روابط عمومی خانه موسیقی در تماس با چند تن از هنرمندانی که نامشان پای این امضا آمده تماس داشت و برخی هنرمندان افراد مدعی شدند هیچ نامه‌ای را مطالعه نکردند و با تلفن‌های مکرر شخصی با درخواست روز گرامیداشت یا بزرگداشت فارابی مواجه شدند که درنهایت مورد موافقت آن‌ها بوده است. برخی با وجود مطالعه نامه از اقدامات خانه موسیقی برای ثبت روز اول مهر بی‌خبر بوده و جالب‌تر این که یکی از افراد وجود نام خود را در این نامه کاملاً انکار کرد و درنهایت با شخص هماهنگ‌کننده اسامی و امضاها تماس برقرار کرده و نام خود را از این نامه حذف کرد که گفته شد از فردا صبح نام دیگری در رسانه‌ها به‌جای ایشان جایگزین می‌شود.
(مستندات تکذیبیه برخی از این هنرمندان در گفتگو با روابط عمومی خانه موسیقی موجود است و در صورت نیاز منتشر می‌گردد.)
ظاهراً جریانی مشکوک سعی دارد وحدت و یکدلی که پس از درگذشت استاد شجریان در جامعه بزرگ موسیقی کشور حاصل‌شده را با مطرح کردن موضوعاتی خدشه‌دار کنند. اهالی شریف موسیقی ایران در چنین بزنگاه‌هایی باید با اطلاع دقیق از موضوعات مطرح‌شده با امضای آن موافقت خود را اعلام نمایند، چنانچه در خصوص نامه اخیر از نیمی از افراد اظهار داشتند که در گفتگوها اساساً روز فارابی برای آن‌ها مطرح شده نه روز ملی موسیقی.
به نظر می‌رسد این اقدام شتاب‌زده تنها درصدد لوث کردن ثبت روز ملی موسیقی است چرا که اگر جمع کنندگان امضا نیت خیرخواهانه داشتند به خانه موسیقی به‌عنوان تنها نهاد صنفی موسیقیدانان مراجعه می‌کردند تا با پشتوانه مستحکم‌تری به یک حرکت ملی دست بزنند نه با 30 امضا!
مسئله بعدی اینجاست که جریان و افرادی که پشت پرده جمع‌کردن امضا برای روز تولد فارابی به‌عنوان روز موسیقی هستند در دو دهه اخیر که این موضوع از سوی دولت رد شد کجا بودند و چرا در یک بزنگاه تاریخی برای موسیقی، یک خواسته قدیمی و منتفی شده را دوباره مطرح می‌کنند؟
باید دید چه افرادی و با چه اهدافی چنین نامه‌ای را منتشر می‌کنند تا فعالیت، کوشش و پیگیری‌های صنفی خانه موسیقی را با جبهه‌بندی‌های غیرواقعی بی‌اثر نشان دهند و درنهایت با تظاهر به تشتت آرای هنرمندان موسیقی از یک وحدت و انسجام برای رسیدن به مطالبه‌ای صنفی و ملی جلوگیری کنند؟
با این اوصاف خانه موسیقی وظیفه خود می‌داند، بیش از پیش پیگیر ثبت روز اول مهرماه به‌عنوان "روز ملی موسیقی" باشد و در این راه دست تک‌تک استادان پیشکسوت، هنرمندان، علاقه‌مندان و مردم ایران را به گرمی می‌فشارد و در صورت نیاز با راه‌اندازی کمپین‌های ملی و گسترده در این راه قدم بر خواهد داشت.
محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران در یک دهه پایانی عمر با بی‌مهری‌ها و ممنوع‌الکاری‌ها مواجه بود و حتی برخی رسانه‌های خاص طی سال‌های اخیر او را با عنوان "وطن‌فروش" خطاب کردند و همواره تحت فشار بود. شجریان در تمام دوران زندگی هنری‌اش و هیچ‌گاه جانب مردم ایران را رها نکرد و تا پایان عمر پرثمرش بر راه و روش خود استوار و پایدار ماند و همین دلایل او را به‌عنوان یک چهره ملی و ماندگار در اذهان مردم و جامعه حفظ کرده است.