بهگزارش هنرآنلاین، دکتر علیاصغر مونسان وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در نامهای خطاب به احمد حسینزادگان استاندار مازندران مراتب ثبت، نام استاد ابوالحسن خوشرو؛ گنجینه زنده بشری در حماسیخوانی مازندران به شماره 37 در فهرست حاملان (نادره کاران) میراث فرهنگی ناملموس در تاریخ 1398/10/9، میراثفرهنگی ناملموس با عنوان محمدرضا اسحاقی به شماره 16 در تاریخ 1396/9/12 در فهرست حاملان (نادره کاران) میراث فرهنگی ناملموس و استاد لطفالله سیفی بشلی؛ گنجینه زنده بشری و احیاگر هنر ساختن و نواختن ساز سنتی قرنه به شماره 22 در تاریخ 1397/8/28 در فهرست حاملان (نادره کاران) میراث فرهنگی ناملموس را ابلاغ کرد.
ابوالحسن خوشرو نوازنده و خواننده پیشکسوت اهل مازندران، متولد 1325 در روستای ساروکلای قائم شهر و فارغالتحصیل انستیتو امور هنری تهران است. او از دوران کودکی و نوجوانی تحت تشویق خانواده، شیفته موسیقی فولکلوریک مازندران شد و از همان سالها به فراگیری و نواختن سازهای بادی و کوبهای پرداخت.
خوشرو با الهام از شیوه استادان منطقه از جمله نظام شکارچیان و صفیالدین محمدی، زمزمههای کتولی، امیری، طالبا و... را تجربه کرد و به خواندن روی آورد. او یکی از برجستهترین خوانندگان و نوازندگان استان مازندران بود که شاگردان زیادی را آموزش داده و در بسیاری از آلبومها و کنسرتهای موسیقی حضور داشته است.
این هنرمند پیشکسوت که دارای نشان درجه یک هنری نیز بود در آخرین روزهای سال گذشته در 11 اسفندماه سال 98 در سن 74 سالگی درگذشت.
محمدرضا اسحاقی موسیقیدان و نوازنده دوتار است. او متولد ۱۳۲۶ در گرجی محله بهشهر، مازندران است و در حال حاضر یکی از آگاهان مقامات و ریز مقامات آوازی و سازی مناطق شرقی مازندران است. اسحاقی همچنین آخرین خنیاگر موسیقی نواحی مازندران است. او علاوه بر دوتار نوازی و مقام خوانی در ساختن سازهایی چون دوتار و کمانچه نیز مهارت دارد. بیشتر ترانههای اسحاقی در مورد وقایعی است که در سرزمین او مازندران اتفاق افتاده و روایت موسیقایی از داستانهای عاشقانه و عارفانه است.
از آثار محمدرضا اسحاقی میتوان به آلبوم محلی مازندرانی "آرش کمانگیر" و آلبوم "شبی به نغمه و نوا" اشاره کرد. او همچنین به عنوان نوازنده و خواننده در موسیقی متن سریال "پایتخت" با گروه موسیقی محلی مازندرانی "تبری" همکاری داشت.
لطفالله سیفی بشلی نوازنده تنبک، سرنا، قرنه و نقاره متولد 1338 است. او به مدت 13 سال در گروه شواش و 17 سال در گروه امیر پازواری به نوازندگی پرداخته است. سیفی همچنین در جشنوارههای فجر، مقامی کرمان و چابهار شرکت کرده و مقام اول تکنوازی قرنه را به عنوان سازنده و احیاکننده این ساز را کسب کرده است. سیفی در سال 1364 با تاسیس موسسه فرهنگی هنری "فرهنگ خانه" شروع به آموزش موسیقی کرد و از آثار او میتوان به آلبوم "سه چکی" (موسیقی محلی مازندرانی) اشاره کرد.
لازم به یادآوری است، در نامه دکتر علیاصغر مونسان خطاب به احمد حسینزادگان ثبت ملی 22 میراث فرهنگی ناملموس استان مازندران ابلاغ شده است که برخی از آیینهای موسیقایی مازندران همچون؛ "مهارت ساختن و نواختن ساز سنتی غرنه" به شماره 1664، "مقام هرایی در شرق مازندران" به شماره 1665، "چارویداری؛ گونهای موسیقی کار در مازندران" به شماره 1668 و "مهارت ساختن و نواختن لله وا؛ نوعی نی چوپانی در مازندران" به شماره 1671 نیز دیده میشود.
وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در این نام تاکید کرده که هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، مورد تأیید این وزارتخانه است.