سرویس موسیقی هنرآنلاین: هوشنگ ظریف نوازنده تار که از مدت‌ها پیش با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد، شنبه‌شب بر اثر ایست قلبی در سن 81 سالگی دار فانی را وداع گفت. روابط عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت این خبر را تأیید کرد.
استاد ظریف متولد سال 1317 در تهران بود. او پس از پایان دوره ابتدایی وارد هنرستان موسیقی شد و از حضور اساتیدی چون موسی معروفی، روح‌الله خالقی، جواد معروفی و حسین تهرانی بهره‌مند شد. ظریف پس از فارغ‌التحصیل شدن در سال 1337 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و فعالیت خود را به‌عنوان نوازنده و تک‌نواز در گروه‌های مختلفی مانند ارکستر موسیقی ملی و ارکستر صبا شروع کرد. او در دوره عالی هنرکده موسیقی از محضر استاد علی‌اکبر شهنازی برای فراگیری ردیف بهره‌مند شد.
ظریف از سال 1342 به مدت 17 سال به تدریس تار در هنرستان موسیقی پرداخت و ازجمله شاگردان او می‌توان حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی، حمید متبسم و محمد شجاعی را نام برد. ظریف سال‌ها سولیست تار در ارکسترهای متعدد سازمان ملی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر در اجرای برنامه‌های موسیقی ارکسترهای مزبور در سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران بود. او اجراهای متعددی با گروه فرامرز پایور داشت و با این گروه در کشورهای اروپایی و آسیایی زیادی به اجرای موسیقی ایرانی پرداخت.
از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به نوازندگی تار در برنامه‌های موسیقی ملی ایران در رادیو و تلویزیون ایران به مدت 20 سال، اجرای برنامه‌های موسیقی اصیل و سنتی ایران در شهرهای مختلف ایران و کشورهای دنیا ازجمله آمریکا، شوروی سابق، کانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، ایتالیا، مصر و... همراه با ارکسترهای موسیقی سنتی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر سابق اشاره کرد.
زنده‌یاد ظریف علاوه بر سمت استادی تار با سازهای سه‌تار و تنبک نیز آشنایی کامل داشت و شاگردان متعددی را در هنرستان و مؤسسات فرهنگی و کلاس‌های خصوصی و عمومی تعلیم داد.
او همچنین برای تدوین متد نوازندگی تنبک با حسین تهرانی همکاری داشت که حاصل این همکاری در کتابی تحت عنوان "آموزش تنبک" به چاپ رسید. دیگر همکاری او در تصحیح ردیف‌های آوازی محمود کریمی استاد آواز ایران بود که تحت عنوان کتاب "ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران" به بازار عرضه شد.
از دیگر آثار او می‌توان به "نت نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد لطف‌الله مجد، جلیل شهناز و فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش، مجموعه‌های صوتی تک‌نوازی ازجمله دشتی و اصفهان، هم‌نوازی با استاد فرامرز پایور در آثار متعدد، اجرای گوشه‌هایی از ردیف موسی خان معروفی به کوشش کامبیز روشن‌روان، کتاب دستور مقدماتی تار، کتاب اول و دوم هنرستان و کتاب مجموعه قطعات تألیف خود اشاره کرد.
ظریف همچنین شش سال متوالی عضو هیئت‌مدیره خانه موسیقی و چهار دوره رئیس هیئت‌مدیره کانون نوازندگان سازهای ایرانی بود.
او در 1394 در گفت‌وگویی با مقایسه نوازنده‌های قدیم و امروز گفت: آن زمان هرکسی هر کاری زد صاحب‌نام شد و آن‌هایی که یاد دارم مانند حسین علیزاده که من شخصاً خودم تار را به دستانش دادم، امروز در دنیا صاحب سبک و نام هستند. من سال‌ها در هنرستان ساز می‌زدم و به خاطر علاقه‌ام کارهای وزیری را زیاد می‌نواختم، در همان زمان‌ها در یاد دارم که یک بار یک توریست فرانسوی به ایران آمد و وقتی ساز زدن من را شنید شگفت‌زده شد. مدتی از آن تاریخ گذشت و ما برای سفری عازم فرانسه شدیم. وقتی مشغول گردش در خیابان شانزلیزه با یکی از دوستانم بودیم متوجه شدم عکس جوانی من روی ویترین یکی از مغازه‌هاست، بلافاصله آن سی دی را تهیه کردم و متوجه شدیم همان کاری که زدم را ضبط کرده و در این شهر منتشر کرده است.
هنرآنلاین درگذشت استاد هوشنگ ظریف را به اهالی هنر و خانواده او تسلیت می‌گوید.