داریوش پیرنیاکان آهنگساز و نوازنده تار در گفتگو با هنرآنلاین گفت: ماه رمضان موسیقی مشخصی ندارد که بتوان به آن رجوع کرد و آرشیو ویژه ای در زمینه موسیقی رمضان در دسترس نیست. تنها می‌توان به مناجات خاصی در این ماه اشاره کرد و از آنها تحت عنوان موسیقی رمضان یاد کرد.
این نوازنده تار و سه تار افزود: مناجات‌های خاص در دوره‌های مختلف، توسط افراد مختلف را می‌توان در این میان قرار داد بخصوص مرحوم ذبیحی که پیش از انقلاب دعای سحر و مناجات را در دستگاه‌های مختلف اجرا و ضبط می‌کردند گام‌های بزرگی در این زمینه برداشتند. در همین راستا باید این مناجات ها حفظ و ثبت شود.
این ردیف دان موسیقی ایرانی ادامه داد: درست است که این دعاها و مناجات‌ها همگی بدون ساز اجرا شده‌اند اما این دلیل نمی‌شود که نتوان از آنها تحت عنوان موسیقی نام برد؛ چرا که هر صدایی با صوت و لحن باشد و دارای فواصل مشخصی باشد در زمره موسیقی قرار می‌گیرد.
وی افزود: وقتی یک موسیقی با کلام همراه نباشد هرکس به فراخور حال و فهم و درکی که دارد، می تواند هر برداشتی که می‌خواهد را از آن داشته باشد. فهم و درک‌ها و همچنین موقعیت‌های مختلف است که برداشت افراد را تغییر می‌دهد. با این همه من اعتقادی به این دسته بندی ها ندارم.