به گزارش هنرآنلاین، در ابتدای این مراسم، فیلمی از اعضای کوارتت شهرزاد پخش شد که در آن درباره مراحل تولید این اثر توضیحاتی را میدادند، پس از آن هوشیار خیام آهنگساز به توضیحاتی درباره اثر پرداخت و گفت: من آهنگسازم و آهنگساز قرار است بیش از آن که سخن بگوید، آوازش را بخواند، اصواتش را بجوید و نغمههایش را بیابد. گاهی بیسخن اما این راه پیموده نمیشود. در شهری که زنان و مردان بزرگش، همچون درختان کهنسالش و همچون عمارتهای قدیمش با پنجرههای بلند و بیهراس، یکی یک از بین ما میروند و جایشان دیگر پر نمیشود ما تنهایی خود را در اصوات میجوییم و راه را دست در دست با اصوات میپیماییم.
او ادامه داد: ما موسیقیدانهای کلاسیک غربی نام گرفتیم چون که ساز در دستمان، نامی غربی دارد. به واسطه ساز، انتظار وامداری مغرب زمین از ما رفت، گاه حتا مُهر مغربی بر پیشانی ما خورد، اما اگر هشتصد سال تاریخ موسیقی کلاسیک غرب، با آن همه زیبایی و عمقش، با تمام تنوع بیبدیلش شگفتیمان را بر میانگیزد، ریشه دیگرمان در موسیقی و فرهنگ اقلیممان است. ریشههای من در موسیقی جلیل شهناز است، با آواز و رقصهای آذری بزرگ شدم، خود را شاگرد هوشنگ ظریف میدانم و لحظههای آنی و بیخبری بداهههای حسین علیزاده را در خلوت نت کرده و آموختهام. از باخ و دوفایی تا منصوریان و کانچلی، این اقیانوس با هر موجش، نقرههایش را به صورتمان میپراکند و خیس و عطرآگین مان میکند. موسیقی کلاسیک غرب یکی از این دریاهای پهناور است که با هزاران خلیج به دیگر دریاهای موسیقی راه مییابد، هیچ یک از دیگری جدا نیست، هیچیک بی تاثیر از دیگری نیست. نه خاور، نه باختر، نه شمال، نه جنوب، که همه با هم زبان موسیقی ما را شکل می دهد.
"خیام" همچنین به این مساله اشاره داشت: "سوی دیگر" موسیقی ما، موسیقی جهان است و ما نیز بخشی از آن، از موسیقی "خیال خوانی" هندوستان تا آوازهای بلغار، موسیقی کولی و عبری و عرب و کردی و همه موسیقیهای دیگر، که همه به درستی "کلاسیک" نام میگیرند و ریشههای موسیقایی ما را شکل می دهند. از زریاب که نغمههای آندولوس را شکل می دهد تا امروز که موسیقی آندولوس، ما را شکل می دهد، همه پلی است که ما را به اصلِ خود و به اساسِ صوت، به مفهوم مجرد زیبایی نزدیک تر میکند.
در ادامه بار دیگر فیلمی از اعضای کوارتت پخش شد که طی آن تینا جامهگرمی نوازنده ویولون درباره شکلگیری کوارتت توضیح داد: من به همراهِ نگار نوراد، تصمیم گرفتیم تا کوارتتی را شکل دهیم که تا امروز به فعالیتهایش ادامه میدهد؛ در این میان از "هوشیار خیام" آهنگسازی که آشناییمان به بیش از 20 سال بازمیگردد، خواستیم تا اثری را در اختیارمان قرار دهد که آن "سوی دیگر" بود. این قطعه بسیار پیچیده بود و ما مدت زمانی طولانی صرفِ تمرین برای اجرایش کردیم.
تینا جامهگرمی همچنین به این مساله اشاره داشت که در ضبطِ استودیویی اثر نیلوفر سهی به عنوان نوازندهی ویولونآلتو حضور داشت که به علت مهاجرت او به خارج از کشور برای تحصیل، هماکنون لعیا اعتمادی به عنوان نوازندهی ویولون آلتو با کوارتت همکاری میکند و در اجراهای اثر نیز حضور داشته است.
نگار نوراد نیز از همکاری طولانی مدت اعضای کوارتت گفت و اینکه آشناییشان با هوشیار خیام به زمانی باز میگردد که در هنرستان موسیقی تحصیل میکردند. یگانه حسینینیا نیز از اجرای این قطعه ابراز خوشحالی کرد.
اما تهمورس پورناظری از روند شکلگیری این کوارتت گفت: خیلی خوشحالم که همکاری بارانا و کوارتت شهرزاد در این سالها توانست اثراتی را به وجود آورد که برای من بسیار دلپنسد است. این همکاری برای من جذابیتهایی دارد که از جملهی آن این است که چهار دختر ایرانی که نمونههایی از مادران آیندهی این سرزمین هستند، توانستهاند موسیقی هنری و با ارزش را با زحمت فراوان و پیگیری بسیار به سرانجام برسانند."
او صدادهی این کوارتت را چیزی دانست که اهلِ فن نیز به آن صحه میگذارند و در عین حال اظهار امیدواری کرد که این اتفاق، نمونهای برای موسساتِ دیگر باشد: همدلی در این کار بسیار جالب بود و مثال زدنی. آهنگساز و نوازندگان، همه پیوسته با عشق این کار را از روز آغاز تا پایان پیش بردند؛ اما شاید مهمترین دلیلی که من از اعضای شهرزاد خواستم که این کوارتت را ادامه دهند، اعتقادی است که به جوان ایرانی دارم و اثرگذاریای که دختران ایرانی میتوانند در جامعه داشته باشند.
پخش صحبتهای بردیا کیارس آهنگساز، نوازنده و رهبر ارکستر از دیگر بخشهای این برنامه بود. او توضیح داد: آشنایی من با اعضای کوارتت شهرزاد به سالهایی باز میگردد که در هنرستان موسیقی درس میخواندیم؛ در رشتهی ما فعالیتِ بینالمللی بسیار دشوار است و در این میان من به تک تک اعضای این گروه افتخار میکنم که همهشان در سطحی طراز اول کار میکنند. در این میان هوشیار خیام نیز آهنگسازی بسیار فعال است که هیچگاه خود را به سفارش محدود نکرده است و همواره نوشته است.
کیارس به این مساله اشاره کرد که این کوارتت دارای کاراکترِ خاص خود است و حضورش میتواند به آهنگسازان برای ساختِ موسیقی انگیزه دهد.
پرییوش گنجی نقاش که اثرش در طراحی جلد این اثر مورد استفاده قرار گرفته است، این مساله را توضیح داد که این اثر از مجموعه "شب، روز، شب" انتخاب شده است که دو سال پیش نمایشگاه آن برگزار شده است. او اعضای این کوارتت از جمله "تینا جامهگرمی" را جواهرانی در موسیقی کلاسیکِ امروز دانست.