سرویس موسیقی هنرآنلاین: کنسرت "شهر خاموش" توسط کیهان کلهر و کوارتت مینیاتور در تالار وحدت برگزار شد. در این برنامه پدرام فریوسفی و نیلوفر محبی نوازنده ویولن، میثم مروستی نوازنده ویولا، آتنا اشتیاقی نوازنده ویولنسل، بهتاش ابوالقاسم نوازنده سازهای کوبه‌ای به همراه تونی اوور واتر نوازنده هلندی ساز کنترباس در کنار کیهان کلهر قرار گرفتند تا قطعاتی از او و یک آهنگساز خارجی را اجرا کنند.
برنامه در تاریکی سالن آغاز شد و نخستین مضراب‌های کلهر بر سه‌تار، معرف قطعه "تُرقه" بود که سال‌ها پیش در آلبوم شب، سکوت، کویر به گوش مخاطبان رسید و پس از آن در آلبوم شهر خاموش با تنظیمی متفاوت ارائه شد. با توجه به ترکیب صدای چند سه‌تار در قطعه ضبط شده، در این اجرا نیز هم‌نوازی 3 سه‌تار از پیش ضبط شده در سالن پخش شد تا سه‌تار کلهر را همراهی کند.
پس از آن نوبت به قطعه "آتشگاه" اثر کالین جیکوبسن رسید. کلهر در توضیح این قطعه گفت: جیکوبسن 14 سال پیش در جریان همکاری ما در پروژه راه ابریشم به ایران آمد و سفری به اصفهان داشت. آنجا تحت تاثیر یک آتشگاه باقی مانده از دوره ساسانی قرار گرفت و این قطعه را برای کوئینتت زهی و کمانچه نوشت.
پیتزیکاتوهای ویولن و کمانچه آغاز کننده این قطعه بود و کم‌کم سایر زهی‌ها نیز چند دقیقه‌ای با صدای حاصل از کندن سیم‌ها این قطعه را پیش بردند. ناگهان نوای کمانچه فضا را پر کرد و برخلاف فضای قبلی که بسیار پرشتاب بود، ملودی کمانچه در آرامش طنین‌انداز شد. هم‌زمان سایر سازهای زهی با جملاتی کوتاه و آرام به فضاسازی زیر صدای کمانچه می‌پرداختند. فضای موسیقی در طول این قطعه بارها تغییر کرد و احوالات متفاوتی را ایجاد کرد که مانند سفری تاریخی و روایت حوادث گوناگونی بود که بر این آتشگاه گذشته است.
سومین قطعه با نام "معشوق، ناامیدم مکن" که در آلبوم شهر خاموش با نام "در انتظار باران" معرفی شده بود، یکی دیگر از آثار جیکوبسن است که او پس از آشنایی با داستان لیلی و مجنون این قطعه را بر اساس این داستان نگاشته است. بخش ابتدایی آهنگ برگرفته از یک ملودی قرن ۱۴ ایتالیا است که توسط کمانچه و ویولا نواخته شد. این ملودی ساده، آرام و محزون پس از چند دقیقه با سازهای دیگر همراه شد و فضایی پر انرژی و پر سرعت به وجود آمد. اما این فضا دیری نپایید و تک‌نوازی کمانچه بار دیگر رنگی از غم و اندوه به قطعه بخشید. پس از آن با سکوت کمانچه سایر سازهای زهی به خودنمایی پرداختند و اصوات حاصل از گلیساندوهای متعدد یا تک‌مضراب‌های باس، فضای صوتی متفاوتی را به وجود آورد.
آخرین قطعه‌ای که در این کنسرت اجرا شد "شهر خاموش" بود. این قطعه که نخستین بار توسط کیهان کلهر وکوارتت زهی آمریکایی بروکلین رایدر اجرا شده، تحت تاثیر فاجعه حلبچه و به یاد آن نگاشته شده است.
کلهر پیش از اجرای این قطعه گفت: این آهنگ با فضای فعلی جامعه نیز تناسب دارد، چون متاسفانه سال جدید را خوب شروع نکردیم و همه ما متاثر از بلای طبیعی هستیم که بر مردم ما نازل شد. مشکلات هم‌وطنان سیل‌زده ما از حد تصور خارج است و نمی‌توانیم درک کنیم که آن‌ها چه سختی‌هایی را متحمل شده‌اند. بیایید چشم‌های خود را ببندیم و امشب به یاد آن‌ها باشیم و امید داشته باشیم که سال آینده را خیلی بهتر آغاز کنیم.
قطعه شهر خاموش با آرشه های آرام و کشیده بر روی سیم‌ها و صدای خشک حاصل از آن آغاز شد. در ادامه فضای آزاردهنده و اضطراب‌آوری که ناشی از سوال و جواب‌ها، تلاقی صداهای متعدد و گاه گوش‌خراش بود با تکرارهای متمادی به اوج رسید و فضای ناخوشایندی را ایجاد کرد که راوی حادثه‌ای ناگوار بود. ناگهان سکوتی ایجاد شد و بعد نوای دردناک کمانچه به شرح پس از واقعه پرداخت. پس از آن همه سازها به اجرای ملودی پرداختند که مانند آرامش پس از درد، روایتگر نوایی ملایم و امیدبخش بود و از پایان یافتن دردها سخن می‌گفت.