به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سی و چهارمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر، ارکستر سمفونیک آیسو (ایران-اتریش) به رهبری مازیار یونسی، بیشترین بخش‌های رپرتوار خود را به آثار آهنگسازان اتریش اختصاص داد. در این کنسرت، رافائل فینگر لوس از اتریش به عنوان خواننده اپرا، ارکستر آیسو را همراهی کرد.
مازیار یونسی در گفت و گوی کوتاهی که چند دقیقه پیش از اجرا در خصوص رپرتواری که انتخاب کرده اظهار داشت:قطعاتی که برای رپرتوار در نظر گرفتیم، از آثار آهنگسازان اتریش است. فقط دو قطعه از این رپرتوار را آثاری از ریچارد واگنر، آهنگ ساز مشهور آلمانی و هولست، آهنگساز بریتانیایی تشکیل می‌دهد.
وی درباره خواننده اپرای این اجرا نیز گفت: رافائل فینگر لوس یکی از خوانندگان باریتون اتریش است که بسیار پر کار است. تا آنجا که امکان حضور در تمرینات را نداشت و مقرر شد یک روز قبل از اجرا به ایران بیاید و فقط در اجرای اصلی حضور پیدا کند.
روایت یک عروسی
نخستین قطعه که ارکستر نواخت، عروسی فیگارو، اثر موتسارت، آهنگساز شهیر قرن هجدهم اتریشی بود. این قطعه در واقع یک اپرا بوفا، یکی از انواع اپراست که روایتی کمدی موزیکال یا کمدی دراماتیکال دارد. این اپرا در چهار پرده تصنیف شده که داستان آن برگرفته از نمایش ازدواج فیگارو یا یک روز شلوغ، نوشته پییر بومارشه است.
فلوت سحر آمیز چه می‌گوید؟
با آمدن رافائل فینگر لوس روی صحنه، ارکستر بخش‌هایی از اپرای فلوت سحر آمیز، اثر موتسارت را نواخت.
این قطعه آخرین اثر موتسارت است که در هزار و هفتصد و نود و یک خلق و در وین اجرا شد. اپرا نامه این اثر آلمانی و نوشته امانوئل شیکاندر است.
این اثر در دو پرده و در قالب زینگ اشپیل، ترکیبی از آواز و گفتوگو است.
در این داستان یک زوج جوان در تکاپو برای رسیدن به یکدیگر هستند و برای این هدف مجبورند از جانب زرتشت که صاحب خرد و داناییست، آزمون‌هایی را پشت سر بگذارند.
قطعه بعدی، والس امپراطور، اثر یوهان اشتراوس پسر، آهنگ ساز قرن نوزدهم اتریشی بود. اشتراوس پسر به علت تصنیف والس‌های زیاد، به پادشاه والس معروف است.
او موفق شد والس را از شکل ابتدایی خود خارج کند و شکل پوئم سمفونی به آن بدهد. اشتراوس بیش از چهارصد والس ساخت.
یکی از آثار اشتراوس که برای خود او محبوب است، مارش ایرانی است. با اجرای قسمت وبرلید اپرای جیپسی بارون اثر اشتراوس، بخش اول کنسرت ارکستر آیسو پایان یافت تا بعد از تنفسی کوتاه، حضار شاهد اجرای بخش دوم این کنسرت باشند.
بر اساس این گزارش، بخش دوم این کنسرت با اجرای سوئیت سینت پل، اثر گوستاو هولست، آهنگساز بریتانیایی قرن نوزدهم آغاز شد. تانهویزر، دومین قطعه این بخش بود. این قطعه اثر ریچارد واگنر، آهنگساز شهیر آلمانیست. شهرت این آهنگساز به خاطر تصنیف اپرا‌هایش است و او را ادامه دهنده راه بتهوون می‌دانند.
فرشته‌ها برای تعطیلات به وین می‌روند
بعد از اجرای پیتزیکاتو پولکا اثر اشتراوس که سومین قطعه رپرتوار ارکستر آیسو در بخش دوم بود، رافائل فینگر لوس دواباره روی صحنه آمد تا قطه فرشتگان برای تعطیلات به وین می‌روند را همراه ارکستر اجرا کند. در پایان اوورتور قطعه جیپسی بارون توسط ارکستر نواخته شد و قسمت آوازی آن با اجرای فینگر لوس، به عنوان قطعه بیز کنسرت اجرا شد که با تشویق‌های مخاطبان همراه شد.
هوشیار خیام راوی موسیقی باروک
هوشیار خیام با دستی پر از موسیقی کلاسیک روی صحنه تالار وحدت حاضر شد تا آخرین اجرای سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر را در این سالن به روی صحنه ببرد.
در آخرین شب جشنواره موسیقی فجر در تالار وحدت، هوشیار خیام با این توضیح که ریشه‌های موسیقی غرب و شرق بسیار عمیق‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، اجرای خود را آغاز کرد.
هوشیار خیام توضیحاتی به شکل مکتوب و شفاهی در اختیار مخاطبان قرار داد. برنامه با توضیحات هوشیار خیام درباره‌ی باخ آغاز شد و پس از آن، چهار قطعه از این آهنگساز برجسته دوره باروک اجرا شد. اما بر خلاف اجراهای گذشته، خیام بر خلاف ترتیب بروشور منتشر شده قطعات را اجرا کرد بدین شکل ابتدا قطعاتی از باخ را طبق لیست نواخت.
سپس در حالی که مخاطبان منتظر شنیدن قطعه‌ای از شوپن بودند او توضیحاتی درباره‌ی کلود دبوسی ارائه داد و سپس "موومان از تصاویر" را اجرا کرد.
پس از اجرای قطعه‌ی دبوسی، هوشیار خیام توضیحاتی درباره‌ی تاثیر صدای پرندگان بر موسیقیدان‌ها و ساخته‌هایشان، قطعه‌ی "پرندگان غمگین از آینه‌ها" را از موریس راول نواخت که مورد توجه و استقبال تماشاگران قرار گرفت.
این آهنگساز و نوازنده پس از اجرای این قطعه سراغ شوپن رفت و نُکتورن می‌بمل ماژور، اپوس ۵۵ - شماره ۲ را اجرا کرد. با پایان این قطعه هوشیار خیام درباره قطعه‌ی "هفت روز دریا" از ساخته‌های خودش توضیحاتی را داد.
این قطعه که منتخبی از آن اجرا شد مربوط به یک کار تصویری است و هوشیار خیام بخش‌هایی از این کار را اجرا کرد تا با تشویق تماشاگران مواجه شود.
پایان بخش برنامه قطعه‌ای به نام "ایقاعات" بود که بر اساس ادوار ایقاعی ساخته شده است. خیام با اشاره به شعر کلاسیک و موسیقی ذاتی آن، مفهوم ایقاع را برای حضار شرح داد و پس از این مقدمه قطعه‌ی ایقاعات را اجرا کرد.