سرویس موسیقی هنرآنلاین: در آخرین شب از سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر گروه بربطیان به سرپرستی و آهنگسازی حسین بهروزی نیا در تالار رودکی به صحنه رفت. این گروه، نخستین گروه متشکل از نوازندگان بربط و عود است که این ساز باستانی ایران را مورد توجه ویژه قرار داده است. حسین بهروزی نیا و علی سبزواری نوازندگان بربط، حمید خوانساری، حمید حاصلی، امین حیدری؛ مریم خدابخش، بهناز بهنام نیا، امین یساولی و فرزاد محمدنژاد نوازندگان عود، بهنام معصومی، نگار اعزازی و پژمان نقشبندی نوازندگان سازهای کوبهای این گروه هستند.
برنامه با تکنوازی حسین بهروزینیا آغاز شد و پس از پیوستن سازهای کوبهای، کمکم قطعه ریتمیک شده و سایر نوازندگان گروه نیز شروع به نواختن کردند تا قطعهای با نام "سنگ" توسط کلیه اعضای گروه به اجرا درآید. پس از آن نوبت به تکنوازی حمید خوانساری رسید و پس از دقایقی با آغاز نواختن تنبک، چهارمضراب توسط همه اعضای گروه نواخته شد.
تکنوازی عود امین یساولی بخش بعدی برنامه بود و در ادامه قطعه پرهیجان و پرسرعتی با نام "باد" به اجرا درآمد. سپس بهناز بهنام نیا به تکنوازی عود پرداخت و پس از دقایقی حسین بهروزی نیا نیز به او پیوست تا یک دونوازی شکل بگیرد. در ادامه این مسیر با افزوده شدن سازهای کوبهای، سایر اعضای گروه نیز شروع به نواختن کردند تا قطعه پر شور و هیجان "الماس" را به گوش مخاطبان برسانند. این قطعه با فراز و نشیبهای بسیاری همراه بود. گاه همه اعضای گروه با قدرت در حال نواختن با یکدیگر بودند و گاه تعدادی از آنها به اجرای ملودی پرداخته و سایر سازها یک آکورد را تکرار میکردند. در میانه قطعه سکوت سازها زمینهای برای اجرای کوبهایها فراهم میکرد.
بخش دوم برنامه با دو نوازی امین حیدری و حسین بهروزی نیا آغاز شد. گفتوگوی دو ساز با سؤال و جواب ملودیها مدتی ادامه یافت و پسازآن سایر سازها نیز به صدا درآمدند تا قطعه "آهنگ سکوت" را بنوازند. انتهای این قطعه به تکنوازی مریم خدابخش متصل شد و او پس از چند دقیقه تکنوازی، زمینهای را مهیا کرد تا یکی از آثار مطرح بهروزی نیا بانام " آفتاب نیمهشب" اجرا شود.
پس از آن دو نوازی دشتی اثر اکبر محسنی توسط حسین بهروزی نیا و حمید خوانساری در فضایی آرام و ملودیک انجام شد. سپس نوبت به قطعه "کولان" رسید که بسیار تند و پر هیجان اجرا شد و پس از آن گروه کوبهای مقدمه را نواخت تا قطعه "گل نیشان" اجرا شود. آخرین بخش این برنامه نیز اجرای قطعه "امان امان" بود.
گروه بربطیان از نوازندگانی ماهر تشکیل شده و کنار هم قرار گرفتن آنان باعث شده گروهی منسجم با صدادهی خوب شکل بگیرد. اگرچه بیشتر سازهای این مجموعه نام و فرم یکسانی داشتند اما صداهای حاصل از آنها متفاوت بود و همین باعث میشد اصوات متنوعی شنیده شده و فضا یکنواخت نباشد.