سرویس موسیقی هنرآنلاین: انقلاب اسلامی ایران، نهضتی بزرگ و شکوهمند بود که با گذشت 40 سال همچنان این شکوه را حفظ کرده است. در بهبوحه آن زمان تعدادی از هنرمندان عرصه موسیقی آثاری تولید کردند که به شور انقلاب افزود و با گذشت سال‌ها ماندگار شدند.
با سه نفر از هنرمندان آن زمان رضا رویگری خواننده و بازیگر، محمد گلریز خواننده و احمدعلی راغب شاعر درباره خاطرات آن روزها گفت‌وگو کرده‌ایم:
شروع کار در یک شب زمستانی
رضا رویگری درباره آن روزها و خلق سرود "الله اکبر" توضیح داد: خوب به یاد دارم که در آن مشغول انجام تمرین نمایشی به کارگردانی بیژن مفید بودیم و در شهر هم شلوغی و راهپیمایی برقرار بود به همین خاطر تمرین رها کردیم، در همان زمان فریدون خشنود با من تماس گرفته و پیشنهاد اجرای یک کار را داد.
او ادامه داد: من خواننده نبودم و به نظر خودم در آن زمان کسی فرصت گوش کردن به موسیقی را پیدا نمی کرد اما خشنود به این کار اصرار زیادی داشت و انگار به او الهام شده بود که این کار ماندگار خواهد شد.در نهایت این کار شروع کردیم و در یک شب زمستانی که اتفاقا حکومت نظامی در شهر برقرار بود استارت زدیم.
رویگری همچنین گفت: در آن زمان استودیو هم نداشتیم و مجبور شدیم قبل از شروع حکومت نظامی به یکی از استودیوها برویم و در همان زمان که شهر در سکوت بود صدای فریاد مردم شنیده می شد که الله اکبر از پشت بام منازلشان فریاد می‌زدند و همین مسئله الهامی برای ما شد.
او اضافه کرد: ما یک صبح تا شب یعنی یک روز کامل این ترانه را تکمیل و آهنگ آن را ضبط کردیم کار پیچیده‌ای هم نبود. بعد از آن‌که این سرود ضبط شد آن را مخفیانه به‌صورت کاست در دانشگاه‌ها، مساجد و مدارس پخش می‌کردیم.
قطعه‌ای به سفارش یادگار امام
احمدعلی راغب آهنگساز و خالق ترانه معروف "آمریکا، آمریکا، ننگ به نیرنگ تو" بیان کرد: آن زمان قطعه "شهید مطهر" با صدای آقای گلریز با همکاری بنده در بخش موسیقی منتشر شده بود و به همین خاطر برای این کار نزد امام و فرزندشان حاج احمد خمینی رسیدیم و این دو بزرگوار از ما قدردانی کردند.
او ادامه داد: زنده یاد احمد خمینی به من گفت مشکل اصلی ما کشور خونخوار انقلاب است و ما می‌خواهیم با آنها قطع ارتباط کنیم، می شود قطعه‌ای درباره این کشور ساخت؟ من نیز قبول کردم و در تمام مدت به این فکر می‌کردم چطور می شود قطعه‌ای با این مضمون ساخت که بتوان پیام را به‌خوبی منتقل کرد.
راغب اضافه کرد: در نهایت با یک همفکری شعر این کار از حمید سبزواری به من رسید و من هم برای این که اهمیت این موضوع و سلامت کلام در سرود حفظ شود موسیقی سرود "آمریکا، آمریکا" را برای ارکستر سمفونیک تهران نوشتم. پس از پایان نگارش موسیقی این سرود، دنبال صدایی کوبنده و شایسته فضای این سرود گشتم تا این که به آقای اسفندیار قره باغی رسیدم، ایشان صدایی باس دارد و خواننده توانایی هستند که دست آخر با ایشان برای خواندن آواز این سرود به توافق رسیدیم.
او تاکید کرد: در نهایت به استودیو ارگ در پانزده خرداد رفتیم و این کار را ضبط کردیم و به دست مجید حداد عادل دادیم تا او به آقا احمد خمینی برساند و او تایید کنند که در نهایت تایید و این کار پخش و مورد استقبال قرار گرفت.
آشنایی با استاد سبزواری
محمد گلریز خواننده درباره خاطرات خود از آن روزها گفته است: نخستین آشنایی ما با استاد سبزواری مربوط به قبل از انقلاب است. منزل ما نزدیک منزل آقای راغب در خیابان ایران نزدیک چهارراه سقاباشی بود. من با ایشان از سال 1355 آشنا بودم و در حوزه آواز و آهنگسازی همکاری داشتیم.
او ادامه داد: ما 4-3 ماه قبل از انقلاب با آقای راغب نشستیم تا درباره انقلاب کاری بکنیم. می‌دانستیم که باید کلام انقلاب باشد اما نمی‌دانستیم دقیقا چه سرودی و چه وزنی داشته باشد، با هم رفتیم در راهپیمایی تا ببینیم می‌توانیم از شعارها الهام بگیریم که شعار "الله‌اکبر خمینی‌رهبر" توجهمان را جلب کرد، همین را خدمت استاد سبزواری گفتیم، ایشان هم با الهام از این شعار سرود "خمینی ای امام" را سرودند و از آن پس نزدیکی من با استاد بیشتر شد و توفیق داشتم بسیاری از سروده‌های ایشان را در قالب آواز انقلاب عرضه کنم.
گلریز اضافه کرد: در 22 بهمن 94، به قدری جمعیت در اطراف سن اجرای سرود جمع شده بود که من ترسیدم فشار جمعیت به کسی آسیب بزند و مسؤولان هماهنگی هم گفتند قطع کنیم تا کمی جمعیت آرام شود؛ بعد دوباره شروع کنیم. من هر سال در راهپیمایی 22بهمن شرکت می‌کنم و در مکان‌های مختلف راهپیمایی سرود اجرا می‌کنم.