سرویس موسیقی هنرآنلاین: سعید فرج‌پوری آهنگساز و نوازنده ویولن و کمانچه در گفت‌وگو با هنرآنلاین با اشاره به این که در جامعه موسیقی ما حضور کسانی که بتوانند موسیقی را نقد کنند لازم است، گفت: البته ما نظریه‌پرداز حرفه‌ای کم داریم، چون خود موسیقی برای موسیقیدان وقت زیادی می‌برد و او نمی‌تواند به‌صورت حرفه‌ای نظریه‌پرداز باشد و نظریه‌پردازی کند.
فرج‌پوری در ادامه بیان کرد: همه جای دنیا این‌چنین است کسانی که کار موسیقی انجام می‌دهند نمی‌توانند منتقد موسیقی باشند. در واقع منتقد جای خود را دارد و نوازنده و آهنگساز هم جای خود، اما در ایران این موضوع بسیار مشکل‌ساز شده است.
این نوازنده کمانچه خاطرنشان کرد: نوگرایی در موسیقی فراگیر شده و در کارهایی که اجرا می‌شود، هدف اصلی که اثرگذاری موسیقی و لذت از موسیقی است، فراموش شده است. امروزه تکنیک تأثیر بیشتر دارد.
این آهنگساز تأکید کرد: متأسفانه هم‌اکنون لذت در موسیقی فراموش شده و در عرصه موسیقی بحران به وجود آمده است. زمانی که لذت‌بخشی موسیقی کمرنگ شود، روز به روز مخاطبان کم می‌شوند. به نظر من باید موسیقی بسازیم که اثرگذاری داشته باشد که این موضوع به تفکر آهنگسازی مربوط می‌شود.
فرج‌پوری افزود: موسیقی ما نباید فقط مهارت شود، بلکه باید حس و حال آن بیشتر شود تا مخاطبان را جذب کنیم. به نظر من اگر عامه مردم از موسیقی لذت ببرند این نوع موسیقی، موسیقی اصلی ایرانی است.
او در پایان گفت: متأسفانه هم‌اکنون اکثر آهنگسازان ما به دنبال تکینک شده‌اند و بهتر است بگوییم که موسیقی ما به شعبده‌بازی شباهت پیدا کرده است. اغلب آهنگسازان ما کارهای عجیب و غریب می‌کنند. این عجیب و غریب بودن آهنگسازی به حدی است که هر زمان یک مخاطب از یک کنسرت بیرون می‌آید چیزی یادش نمی‌آید.