سرویس موسیقی هنرآنلاین: آرمین قیطاسی آهنگساز و نوازنده فلوت و سرپرست گروه آرسنوا درمورد وضعیت سرمایهگذاری در زمینه هنر موسیقی در ایران به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: متأسفانه امروزه بسیاری از سرمایهگذاران به سمت موسیقی پاپ میروند و فقط از تعداد محدودی از گروههای سنتی که کارشان را بهخوبی انجام میدهند، حمایت میکنند. این روزها فقط از ارکسترهای پاپ حمایت میشود و گروههای سنتی و کلاسیک خودشان بهتنهایی و بدون حمایت فعالیت میکنند.
قیطاسی در ادامه درباره گرایش نسل جدید به موسیقی لاتین و جز، گفت: خدا را شکر جوانان این نوع موسیقی را دوست دارند، زیرا این نوع موسیقی باعث هیاهو و تکاپو همه میشود، در نتیجه جوانان به سمت این نوع موسیقی گرایش پیدا کردهاند.
سرپرست گروه آرسنوا در ادامه با اشاره به جایگاه ساز فلوت در ایران گفت: در دنیا و در ارکسترهای مطرح دنیا، اولین نوازنده از لحاظ کاری و مادی نوازنده ویولن است و دومین نوازنده فلوتیست است. این افراد از نظر دستمزدها با بقیه فرق میکنند. ولی یادم میآید در ارکسترها که نوازنده فلوت یک بودم دستمزدم با نوازنده تار پنج یکی بود. اگر عشق نوازندگان به موسیقی نباشد موسیقی از بین میرود، زیرا نوازندگان با عشق کار میکنند و اگر روزی عشق به موسیقی نباشد بسیاری از هنرمندان این عرصه را ترک میکنند. متأسفانه نهتنها ساز فلوت بلکه به هیچ ساز دیگر در ایران توجهی نمیشود.
او در پاسخ به این پرسش که آیا ساز فلوت توانسته است نقش ارکسترال خود را ارتقا دهد، گفت: بله چون این ساز در ارکستر جزو چهار ساز اول است و همیشه دیده میشود. فلوت ساز اصلی یک ارکستر است. در کشورهای عربی از جمله قطر ارکستری تشکیل شده است که نوازندههایی را از همه جای دنیا جذب میکند و این کار را برای ارتقا ویترین فرهنگی کشورش انجام میدهد. شنیدم که کمترین دستمزد نوازنده در این ارکستر ماهانه پنج هزار یورو است. ما هم باید کاری کنیم تا برای فرهنگ کشورمان هر کاری انجام دهیم.
قیطاسی درباره آموزش ساز فلوت در کشورمان گفت: ما در ایران دچار کمبود و فقر اساتید و رپرتوارهای موسیقی هستیم. رپرتوارها محدود هستند و فقط در کتابخانهها یافت میشود. رپرتوارها از طریق اساتید به هنرجویان منتقل میشود. در ایران فقر استاد در زمینه ساز کلاسیک وجود دارد. به غیر از بعضی از آموزشگاههای موسیقی ایران، خودم هیچکدام از این آموزشگاهها را قبول ندارم. در این آموزشگاهها فقط پول مهم است و اصلاً به هنرجو آموزش نمیدهند. هنرستانهای موسیقی شاید بتوانند نوازندگان خوبی با جامعه معرفی کنند که تعداد این نوازندگان هم کمتر از انگشتان دست است. زمان ما فکر میکنم سه نوازنده بودیم که از هنرستان با موفقیت بیرون آمدیم و بقیه به سمت شغلهای بیزینسی رفتند که به نظر من از ما موفقتر هستند.
سرپرست گروه آرسنوا در پایان درباره برنامههای استعدادیابی و پرورش این استعدادها گفت: متأسفانه خروجی نوازندگان هر سال کمتر میشود. به همین دلیل کودکانی را که دارای استعداد هستند پیدا میکنیم و در کنسرتهای گروه آرسنوا از حضور این کودکان و نوجوانان بااستعداد استفاده میکنیم. این جریان علاوه بر اینکه خیلی خوب است، از لحاظ این که کودکان را هم به سمت موسیقی گرایش میدهد، بسیار بااهمیت است. ما میخواهیم حسی به وجود آوریم که کودکان تشویق شوند و بهخوبی کار کنند.