به گزارش هنرآنلاین به نقل از مهر، مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد پیتر سلیمانی‌پور آهنگساز و نوازنده سازهای بادی سه‌شنبه بیستم شهریورماه با حضور تعدادی از هنرمندان و با اجرای امیر بهاری در تالار وحدت تهران برگزار شد. پیکر مرحوم سلیمانی‌پور پس از برگزاری مراسم تشییع در آرامستان ارامنه مسگرآباد به خاک سپرده می‌شود.
سیاوش روشن از دوستان نزدیک مرحوم سلیمانی‌پور در ابتدای این مراسم بیان کرد: من افتخار دارم در ارتباط با صمیمی‌ترین دوستم صحبت کنم. آشنایی با پیتر یکی از بهترین اتفاقات زندگی من بوده است. او نه به‌عنوان یک هنرمند بلکه به‌عنوان یک دوست در مسیر رشد و آگاهی خود گام برمی‌داشت. او مردی دوست‌داشتنی بود که برای من و تمامی افرادی که با او در ارتباط بودیم یک انسان حقیقی است. او صداقت داشت که شما این صداقت را می‌توانستید در آثار او نیز می‌بینید.
وی ادامه داد: در مورد موسیقی پیتر باید در زمانی بهتر از اینجا صحبت کرد اما شما مطلع هستید که تأثیرگذاری او در موسیقی جز، تلفیقی، پاپ و راک بسیار مشهود است. او تمام تکنیک‌هایی که برای بیان موسیقی لازم داشت آموخته بود. دیروز که داشتم تکست‌های خودمان را می‌دیدم به متنی برخوردم که مربوط به پاییز سال گذشته در اوج دردهای من و سرطان پیتر بود. او در آن دوره تکستی را برای من فرستاده بود که دوست دارم برای شما بخوانم.
روشن در پایان صحبت‌هایش عنوان کرد: من باید بپذیرم که پیتر دیگر در میان ما نیست و این شجاعت را داشته باشم که مثل او به خود و دنیای خودم نگاه کنم تا بتوانم اطرافم را زیباتر کنم. این مهم‌ترین پیام پیتر به من و همه ما بود و این موضع را می‌توانیم در آثارش هم ببینیم. امروز از او خداحافظی می‌کنیم اما لبخند همیشگی او و هوش سرشار او و البته یاد و خاطره او همواره با ما خواهد بود.
هومن مرتضوی گرافیست و از آشنایان نزدیک پیتر سلیمانی‌پور هم در این برنامه بیان کرد: ما بچه‌هایی هستیم که در دهه شصت شکل گرفتیم. این دهه معرف حضور همه است چون در دهه‌ای بود که تنها تکیه‌گاه ما همین دوستان ما بودند که اکنون در اینجا آرام گرفته‌اند. پیتر برای من همیشه زنده است. او را هیچ‌وقت به‌عنوان گرافیست جدی نگرفتیم گرچه او گرافیست خوبی بود که هر سفارشی را به بهترین شکل انجام می‌داد اما من هیچ‌وقت کارت ویزیتی از او به‌عنوان گرافیست ندیدم.
وی ادامه داد: شغل پیتر به اعتقاد من موسیقی بود. کاری که پیتر در موسیقی کرد انتها ندارد. او هیچ‌وقت بهترین قطعه‌اش را نساخت چون این قطعه گویا در راه بود. چهره او اصولاً شاکی بود اما طنز غریبی داشت که برای ما تبدیل به تفریح شده بود. چرایی این ماجرا هم به خاطر هوش او بود که با وجود بی‌مزگی لطیفه‌هایش خودش بود و یک مدل داشت. من همیشه از این گردهمایی‌ها فرار کردم اما اکنون اینجا هستم و می‌خواهم بگویم حیف که او رفت، اما این حیف را وقتی می‌گویم که او تمام کارهایی را باید انجام می‌داد، انجام داد. تمام هدف او به جای "مسافرکشی تصویر" خلق موسیقی در تصویر بود. حضور او باعث شد که من موسیقی جز را هم شناخته و آن را گوش دهم. من بر این باورم او قابل تکرار نیست و حسرت نبودنش با ما خواهد بود.
آزاده بابایی فر از همکاران پیتر سلیمانی‌پور هم در بخش پایانی مراسم گفت: ما به جهت در اینجا حضور داریم که عزیزی را بدرقه کنیم و امیدوارم بتوانم نقش تسلی‌دهنده را برای شما داشته باشم. پیتر دوست‌داشتنی ما در آرامش نسبی نسبت به وضعیت سختی که داشت از میان ما رفت. او سختی‌های زیادی را در این مدت تحمل کرد. او در این دوره پر از عشق، لبخند، رنگ، صدا، لذت لحظه‌ها و خلق اثر جدید بود. من یاری را همراهی کردم که بسیار مرد شجاعی بود. من از او یاد گرفتم که در این شرایط چگونه باید شجاع بود. او در این مدت آگاه بود که چه اتفاقی قرار است برای او بیفتد اما شجاعانه در این راه قدم می‌گذاشت.
وی در پایان بیان کرد: پیتر با سرطان نجنگید او به بهترین شکل با سرطان زندگی کرد. او اعتقاد داشت بیماری بخشی از زندگی بوده است. قطعاً هیچ‌کس نمی‌تواند تا زمانی که تجربه نکرده بگوید درک می‌کنم. با اینکه دلمان شکسته اما بدانیم که او هر کاری را که باید انجام می‌داد، انجام داد. از تمام شما و دوستان نزدیک پیتر که از اول بیماری پیتر تا به امروز او را کمک کردند قدردانی می‌کنم.
کارن همایون‌فر، رضا اصغرزاده، داود گنجه‌ای، علی ترابی، آرش پژندمقدم، غلام علمشاهی، هوشنگ کامکار، علی بوستان، نوید گوهری، شهرام گوهری، کیوان پهلوان، رامین بهنا، میلاد باقری، علیرضا اولیایی، علیرضا میرآقا، کریستف رضاعی، مسعود شعاری، هومن نامداری، پویا نیکپور، امید نعمتی، همایون نصیری، سردار سرمست، آذین موحد، درشن آنند، بابک چمن آرا، مانی مزکی، سودابه سالم و... از جمله حاضران در مراسم بودند.
روز پنجشنبه این هفته مراسم ترحیم در کلیسای ارتدوکس روس برگزار می‌شود.