سرویس موسیقی هنرآنلاین: نوزدهمین روز اردیبهشت‌ماه، ارکستر ملی ایران با مخاطبان خود دیدار کرد. این کنسرت ساعت 21:30 به میزبانی تالار وحدت برگزار شد و وحید تاج برای ارکستری که رهبری آن را فریدون شهبازیان عهده‌دار بود، خواند.
دقایقی پس از آن پر شدن صندلی‌های قرمزرنگ تالار، نور سالن کم شد و اعضای ارکستر یک‌به‌یک روی صحنه آمدند. جمعیت با ورود فریدون شهبازیان دوباره گروه را تشویق کرد و سالن آماده شنیدن قطعاتى از روح‌الله خالقی، حسین دهلوی، آرش کامور و رهبر این ارکستر، فریدون شهبازیان، شد.
اورتور آوار نخستین قطعه اجرایی این شب بود. این ساخته فریدون شهبازیان در تالار به آرامی طنین‌انداز شد. با حرکت دستان رهبر ارکستر صدای سازها به زیبایی در هم آمیخته شد و در میانه این قطعه صداى نی به دیگر سازها پیوست و سوز این موسیقی را بیشتر کرد. مخاطبان که تحت تأثیر این قطعه بی‌کلام قرار گرفته بودند در پایان به تشویق ارکستر پرداختند.
برای به اجرا درآمدن قطعه دوم، وحید تاج روی صحنه آمد. با رفت و برگشت آرشه‌ها "بهار عشق" آغاز شد و شعر فریدون مشیری با صدای این خواننده به گوش رسید. "خوشه‌چین" نام قطعه بعدی بود، این اثر نیز که از ساخته‌های روح‌الله خالقی بود با هم‌نوایی تنبک و ویولن شروع شد. قطعه معروف "خوشه‌چین" با شعر سروده شده توسط کریم فکور، همراهی جمعیت را با خود داشت و توانست توجه آن‌ها را به‌طور کامل معطوف اجرا کند.
"سرود گل" قطعه بی‌کلام بعدی بود که با بازگشت فریدون شهبازیان به صحنه، نواخته شد. ساخته حسین دهلوی با نظم آغاز شد و رهبر ارکستر نواها را با همان نظم وارد یک مسیر کرد. ریتم شاد این قطعه، اجرا را وارد فضای جدیدی کرد.
برای دو قطعه با کلام بعدی، دوباره تاج به همراه شهبازیان به ارکستر پیوست. "بهار دلنشین" با شعری از بیژن ترقی و "دو نغمه بختیاری" با شعری از علی بختیاری به ترتیب به گوش رسیدند. روح‌الله خالقی، پدیدآورنده این دو اثر بود. پیانو مقدمه‌ای شد تا صدای خواننده ارکستر فراز و فرود خود را با "بهار دلنشین" تجربه کند و پس از آن در "دو نغمه بختیاری" به اوج برود.
آنتراکی ده دقیقه‌ای دو بخش اجرا را از هم جدا کرد. پس از این وقفه اعضای ارکستر برای برگزار کردن قسمت دوم به صحنه تالار وحدت بازگشتند.
دو قطعه بی‌کلام به آهنگسازی حسین دهلوی انتخابی برای آغاز این بخش بود. فریدون شهبازیان وارد شد و مورد تشویق قرار گرفت. بدون لحظه‌ای درنگ، موسیقی طنین انداخت. در "به یاد صبا" صدای ساز هر یک از نوازندگان خودنمایی کرد. سنتور در این قطعه به‌خوبی ایفای نقش کرد و نوای ویولن‌نوازی را تنها نگذاشت.
آرش کامور، نوازنده کمانچه، به همراه رهبر و خواننده این ارکستر روی صحنه آمد تا قطعه‌ای از ساخته‌های این نوازنده به اجرا درآید. کمانچه و دف با سازهای زهی همراه شدند و "مست مست" نخستین برگزیده از اشعار عطار نیشابوری شکل گرفت. "دریغ" و "مست" دو قطعه دیگر بودند که با اشعاری از عطار نیشابوری و آهنگسازی آرش کامور در رپرتوآر قرار داشتند.
پس از اجرای قطعه سوزناک "دریغ"، نوبت به آخرین قطعه رسید. "مست" با ملودی برگرفته شده از ملودی ارمنی و تنظیمی از عرفان متکیایی پایان‌بخش رپرتوآر اجرای بهاری ارکستر ملی ایران بود. در انتها پس از تشویق ارکستر، اجرای سرود "ای ایران" به کنسرت پایان داد.