سرویس موسیقی هنرآنلاین: امین‌الله رشیدی در خصوص فعالیت این روزهای خود بیان کرد: یک سر دفتر بازنشسته هستم که آهنگ می‌سازم و کتاب، شعر و مقاله می‌نویسم و هر وقت که فرصت مسافرت به وجود بیاید هم به مسافرت می‌روم. این روزها دل‌خوشی من مردمانی هستند که در کوچه و خیابان مرا می‌بینند و به من ارادت دارند.
آهنگساز مطرح سال‌های دور موسیقی ایران در توصیف وضعیت فعلی موسیقی اظهار داشت: الآن به ندرت خوانندگان خوبی در کشور وجود دارد که متأسفانه این‌ها آهنگساز ندارند و کارهایی را می‌خوانند که ریشه ندارد و جاودان نمی‌ماند. اکثر موسیقی‌های فعلی پاپ، فصلی و تاریخ مصرف‌دار هستند و بعضی‌های‌شان هنوز متولد نشده، می‌میرند.
امین‌الله رشیدی در خصوص رابطه هنر و رسانه گفت: من نویسنده، شاعر، طراح فرش و نقاش هم هستم و کسی این‌ها را نمی‌داند چون تریبون و رسانه‌ای نداشته‌‌ام. رسانه‌ها فقط به یک عده خاص می‌پردازند و فضای رسانه باندی شده است. فکر می‌کنم اگر خدای هنر هم باشی و یک در یک جمع و باندی قرار نگیری، فایده‌ای ندارد و برای همیشه در حاشیه‌ای می‌مانی.
این هنرمند به فعالیت‌هایش در حوزه تألیف کتاب اشاره کرد و اظهار داشت: اولین کتابم سفرنامه‌ای بود به نام "از کاشان تا کاناری". این کتاب در سال 72 توسط نشر سنائی درآمد. بعد از آن هم کتاب دیگری را به نام "عطر گیسو" در سال 81 منتشر کردم.
وی افزود: کتاب سومم با نام "ایران در رهگذر زمان" که برای آن چهار سال زحمت کشیدم و در ادامه کتاب‌های قبلی‌ام بود و در آن به خاطره‌ها، تاریخ صد سال اخیر ایران، نغمه‌ها، سیاست، فرهنگ و هنر پرداخته بودم، در دوران آقای احمدی‌نژاد با کج سلیقگی و بد سلیقگی مسئولین ارشاد مواجه شد و آن‌ها ایرادات بی‌خودی از کتابم گرفتند. در دوره دولت تدبیر و امید دو بار به صورت رسمی دستور مجوز کتابم صادر شد اما باز هم حمایتی از من نشد و در آخر به ناچار کتابم را روی اینترنت قرار دادم چون به دنبال کسب درآمد نیستم و هدفم اشاعه فرهنگ و هنر است.
امین‌الله رشیدی در پایان از مسئولین و متولیان فرهنگ و هنر گلایه کرد و گفت: مسئولین و متولیان فرهنگ و هنر به من و هنر این مملکت بی اعتنا هستند. مگر چند نفر از امثال بنده باقی مانده‌اند؟ من در این مملکت ماندم و جایی نرفتم. خط قرمزهای کشورم را دانستم و از آن عبور نکردم و انتظار زیادی هم ندارم. گلایه من فقط به خاطر خودم نیست چون می‌دانم این مملکت استعدادهای زیادی دارد و دلم می‌خواهد استعدادهای جوان کشف شوند و روی کار بیایند. من کاری به سیاست ندارم و انتظارم از مسئولین و متولیان فرهنگی و هنری جامعه است. من آخرین باقی‌مانده از هنرمندان نسل دهه‌های 30 و 40 که اوج ادبیات و موسیقی ایران بود، هستم و انتظار دارم که متولیان فرهنگ و هنر نسبت به یک عمر فعالیت هنری‌ام بی توجه نباشند.