سرویس معماری هنرآنلاین: در این پروژه، خانه و منظر روستایی پیرامون آن با سازه ی سقف بزرگ، یکپارچه شده اند. سازه سقف، یک صفحه شیاردار و شبیه به مزرعه شخم خورده ای است که در آن گونه های گیاهی بومی کاشته شده است.
این خانه- ویلا هم واجد ویژگی های بوم شناسی دشت های اوردوس مغولستان داخلی و هم تجهیزات ارتباط جمعی و گردشگری معمارانه است که بخشی از ویژگی های بین المللی پروژه محسوب می شوند. طبیعت نمایشگاه گونه ارودوس صحنه جستجوی نوع جدیدی از خانه های جدا از هم است که ارتباط سنتی بین طبیعت و ساختمان و محرومیت و برون گرایی را زیر سوال می برد.
بر خلاف تصوری که از مسکن خانوادگی برون شهری، به صورت خانه ای بی پیرایه وجود دارد، این پروژه خانه و سایت هزار متر مربعی اش را به صورت یک ساختار واحد در نظر می گیرد، و در آن یک صفحه شیب دار زمین را گسترش می دهد و سطح جدیدی بالای سطح موجود زمین، شکل می دهد.
هر کدام از حیاط ها عملکردی بر عهده دارند، خوابیدن، خوردن، زندگی، تفریح، سرگرمی و پخت و پز که با فضای مجاورخود مرتبط است.