گروه معماری هنرآنلاین: پکس‌ورلد، پلتفرم جدید متاورس که قرار است در اوایل سال ۲۰۲۳ راه اندازی شود، همکاری خود را با دفاتر معماری جهانی «گریمشاو»، «HWKN»، «فرشید موسوی» و «وای» برای ایجاد یک مرکز اجتماعی و فرهنگی گسترده که به عنوان هسته اصلی جامعه مجازی جدید در نظر گرفته شده، اعلام کرده است.
این مرکز و هسته‌های فرعی‌اش برای میزبانی رویدادهای فرهنگی، اجتماعی و آموزشی مجازی مانند کنسرت‌ها، نمایش، گالری‌های هنر دیجیتال، بازارها، سخنرانی‌ها، مهمانی ها و جشنواره ها طراحی شده‌اند.
هدف پلتفرم پکس‌ورلد تبدیل شدن به یک جامعه کاملاً کارآمد است که توسط یک سازمان غیرمتمرکز خودمختار اداره می‌شود که به صورت مخفف با نام «دائو» نیز شناخته می‌شود. فضای مجازی به قطعات زمینی با مالکیت خصوصی تقسیم خواهد شد که توسط مراکز مشترک با عنوان «متاسرای» مشخص شده است. این طرح را از کاروانسرای‌های جاده ابریشم باستانی الهام گرفته‌اند که به مرکزی برای تجارت و تبادل فرهنگی تبدیل شده بودند و هر یک از معماران این پروژه در حال طراحی تفسیر خود از متاسرای هستند.
استودیو معماری گریمشاو
این سازه مجازی ایده خود را از ویژگی‌های معماری کاروانسرا گرفته است، ساختاری ساده که یک حیاط مرکزی و محل آبگیری را احاطه کرده است. به نظر می‌رسد به شکل مکعبی در محل خود معلق است. از آنجایی که هیچ ارتباط فیزیکی با زمین ندارد، بازدیدکنندگان می‌توانند از طریق درگاه‌های کروی یا دروازه‌ها وارد شوند. فعل و انفعالات بین کاربران باعث ایجاد جریانی از داده‌ها می‌شود که به نوبه خود بر فضاهای قراردادی تأثیر می‌گذارد که همه اجزایی از یک کل واحد را تشکیل خواهند داد. این معماری دائماً در حال تغییر شکل با هدف منعکس کردن تعامل انسان در اندازه، سرعت، و ایجاد سازه‌ی غیرممکن در یک محیط فیزیکی است.
معماران HWKN
طرح پکستون و اچ دبلیو کی ان، یک فرم شش ضلعیِ باز و چند سطحی است که از دنیای فیزیکی مشتق شده است، اما با آزادی در طراحی دیجیتالی و فضای متاورس تغییر شکل داده است. پکستون که در یک بیابان سورئال واقع شده است، تجربیات مختلفی از کنسرت در آمفی تئاتر وسیع گرفته تا گالری‌های بدون دیوار، اتاق‌های جلسه رو به آسمان و امکانات ورزش در باغی مجسمه‌سازی شده روی پشت بام را ارائه می‌دهد. تصویر آشنا و در عین حال آینده‌نگرانه آن برای ایجاد یک مکان گردهمایی راحت، میزبان، و همچنان هیجان‌انگیز است.
فرشید موسوی
هدف این طراحی مجازی، جستجوی بیشتر و علاقه شرکت به ترویج ارزش‌های اجتماعی مانند فراگیری، تعدد و تنوع است. این سازه برای تبدیل شدن به یک محوطه و نقطه کانونی برای تجمع ایجاد شده است. فضاهای رویدادها در اطراف سه حیاط دایره ای بزرگ چیده شده‌اند که از نظر بصری به سالن‌های بزرگ مشترک متصل می‌شوند. این نمایشگر مرکزی، حیاط‌ها را به فضاهایی با آرامش تبدیل می‌کند. نمای بیرونی متاسرای با آینه پوشیده شده است که دائماً زمینه بیرونی را منعکس می‌کند و دیدگاه بازدیدکنندگانی را که به ساختمان نزدیک می شوند، تغییر می‌دهد.
گروه WHY
شرکت وای، یک جانبخشی سمفونیک از تماس‌ها و تجارت را پیشنهاد می‌کند. این فضا که یادآور کاروانسرا است، در اطراف یک میدان عمومی باز و متمرکز، فضایی هماهنگ که مادیات طبیعی را با آبشارها، نورگیرها و پوشش گیاهی که در سراسر مناظر پخش شده است، به تصویر می‌کشد. هدف از ایجاد چنین فضایی یک تجربه زمینه‌ساز برای ایجاد یک واکنش عاطفی و حتی فیزیولوژیکی مثبت برای بازدیدکنندگان است. حیاط مرکزی به اتاق‌های زیرزمینی، جزایر معلق، سالن‌های بزرگ یا اتاق‌های آرامش مراقبه باز می‌شود. برنامه نویسی گسترده‌ای برای استقبال از انواع رویدادها انجام شده است.
در چند سال اخیر، مفهوم متاورس، تخیل بسیاری از معماران و هنرمندان را برانگیخته است که در تلاش برای درک پتانسیل‌ها و محدودیت‌های آن هستند. یکی از این اکتشافات پروژه «سولیدز» است که از یک فرآیند مولد برای طراحی ساختمان‌های منحصر به فرد و سازگار با فراجهان استفاده می‌کند. فیلیپه اسکودرو همچنین از بلندترین برج چند منظوره در متاورس رونمایی کرده است، در حالی که معماران دیگر با بازسازی ساختمان‌های تاریخی در این رسانه جدید آن‌ها را حفظ می‌کنند.