گروه معماری هنرآنلاین: بر اساس گزارش سال ۲۰۲۲ سازمان ملل، تأثیرات منفی بحران آب و هوا بسیار سریعتر از آنچه دانشمندان کمتر از یک دهه قبل پیشبینی میکردند در حال افزایش است. افزایش انتشار گازهای گلخانهای میتواند به زودی از توانایی بسیاری از جوامع برای سازگاری پیشی بگیرد و پیامدهای آن همچنان آسیبپذیرترین جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
همانطور که مارتن ون آلست، دانشمند آب و هوا میگوید: هر گونه تأخیر بیشتر در اقدام جهانی در زمینه سازگاری و کاهش، فرصت کوتاه را برای تضمین آیندهای قابل زیست و پایدار برای همه از دست خواهد داد. دادهها واضح است که برای محافظت از سیاره خود، باید از افزایش ۱.۵ درجه سانتیگراد دمای جهانی در این قرن جلوگیری کنیم. برای انجام این کار، جهان باید از سال۲۰۱۰ تا سال ۲۰۳۰ به کاهش ۴۵ درصدی در انتشار کربن جهانی دست یابد تا پس از آن تا سال۲۰۵۰ به وضعیت صفر خالص برسد. با این حال، بدیهی است که ما در مسیر دستیابی به این هدف هستیم و هر صنعتی باید سریع حتی رویای شهرهای سبزتر را در سر بپروراند.
اگرچه این مسئله باید یک تلاش جهانی باشد، این امر به ویژه در مورد صنایعی مانند بخش ساخت و ساز که در سطح جهانی ۳۵درصد از مصرف انرژی، ۳۸ درصد از انتشار کربن مرتبط با انرژی و ۵۰ درصد از مصرف منابع را به خود اختصاص میدهند، صدق میکند. واضح است که تلاشهای فعلی برای بازگرداندن این وضعیت کافی نیست، اما خبر خوب این است که شرکتهای بیشتری در این زمینه به طور فزایندهای تلاش میکنند تا بخشی از راهحل باشند. برخی از آنها با ردیابی و کاهش انتشار کربن تا حد امکان نزدیک به صفر، به دنبال انتقال به اقتصاد کم کربن و کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی در این فرآیند هستند.
کاهش انتشار کربن از چندین حوزه
برای رسیدن به صفر خالص، شرکتها باید انتشار گازهای گلخانهای در محدوده یک، دو و سه را ردیابی و کاهش دهند، که همه بخشی از یک چارچوب استاندارد جهانی تعیین شده توسط پروتکل گازهای گلخانهای است. گستره محدوده یک، انتشار گازهای گلخانهای از منابعی است که مستقیماً تحت کنترل یا متعلق به یک سازمان هستند، مانند بویلرها، کورهها و فرآیندهای تولید. ماهیت غیرمستقیم، محدوده دو با مصرف برق یک شرکت، از جمله انتشار گازهای گلخانهای که از گرمایش، سرمایش و روشنایی ساختمانها ایجاد میشود، مرتبط است. انتشارات محدوده سه، که به عنوان انتشار زنجیره ارزش نیز شناخته میشود، تا ۹۰٪ از کل ردپای کربن یک سازمان را تشکیل میدهد و بنابراین اندازهگیری و مدیریت آن دشوارتر است. آنها شامل ۱۵دسته مختلف، از جمله سرمایهگذاری، حمل و نقل و توزیع هستند.
هدف اصلی این پروتکلها کاهش انتشار کربن در عملیات تولیدی و تجاری است. این استراتژی شامل اجرای مجموعهای از اقدامات و اهداف است که سلامت محیط را در تمام مراحل ارتقا میدهد، از استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و کاهش انتشار CO۲ از تامینکنندگان تا استفاده از مواد بازیافتی در محصولات.
راهحلهای پیشگام برای پوششهای ساختمانی پایدار
انتشار گازهای گلخانهای در حوزههای مختلف را کاهش میدهد که تاکنون، در مسیر رسیدن به هدف خالص تولید کربن صفر خود قرار دارد. اما ابتکارات بعضی از گروهها فراتر از فرآیندهای ساخت و استفاده از برق است. آنها همچنین به طیف گستردهای از راهحل ها و محصولاتی تبدیل میشوند که به ساختمانهای کم کربن کمک میکنند. پانلهای دیواری فلزی عایق شده یک نمونه بارز است. این راهحلهای پیشرفته پوشش ساختمان با ترکیب فناوری با انعطافپذیری زیباییشناختی، به بهرهوری انرژی در بسیاری از انواع ساختمانها کمک میکند.
برای رسیدن به هدف جهانی صفر خالص، نیاز فوری برای تغییر شکل محیطهای ساخته شده وجود دارد. بنابراین، موسسات شرکتکننده در صنعت ساختوساز این مسئولیت را دارند که تأثیر آنها را زیر سؤال ببرند، ابتکارات جسورانه را اتخاذ کنند، منابع را به طور کارآمد مصرف کنند، ضایعات خود را کاهش دهند و فناوریها و محصولات هوشمند را توسعه دهند. به بیان ساده، اولویتهای آنها باید بر این اساس تغییر کند تا واقعاً تأثیرگذار باشند.