گروه معماری هنرآنلاین: بحران آب و هوا همچنان به عنوان یک تهدید مهم برای آینده اکوسیستم و محیط معرفی می‌شود و گزارش امسال IPCC با عنوان «تغییر اقلیم ۲۰۲۲: تأثیرات، سازگاری و آسیب‌پذیری» نشان داد با توجه به پیشرفت‌های صورت گرفته هنوز بین اقدامات انجام شده و آنچه مورد نیاز است فاصله زیادی وجود دارد.
در گزارش زیر به پیشرفت‌هایی که توسط دولت‌ها و معماران برای دستیابی به ساختمان‌هایی با مصرف انرژی خالص صفر در دهه‌های آینده انجام می‌شود، می‌پردازیم.
دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی در سرتاسر جهان به دنبال معماری سبز هستند و تضمین می‌کنند که در چند دهه آینده، کشورهایشان به شرایط زندگی پایدار جهانی و کامل دست خواهند یافت. از سال ۲۰۲۰، ۲۸ شهر بزرگ، از جمله شهر مدلین در کلمبیا، نیویورک و واشنگتن در ایالات متحده، ، و کیپ تاون و ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی، متعهد شده‌اند تا سال ۲۰۵۰ انتشار کربن در ساختمان‌ها را به صفر برسانند. پایداری به یک نقطه کانونی در دنیای معماری و طراحی تبدیل شده و معماران را ترغیب می‌کند تا درباره نحوه ساخت‌و‌ساز امروز خود تجدیدنظر کنند. از دهکده‌های کربن صفر خالص در بریتانیا، تا معرفی مدل‌های جدید برای مسکن یکپارچه در کالیفرنیا، معماران متعددی در حال حاضر استراتژی‌های مختلفی را برای دنبال کردن ایده‌آل‌های پایداری ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰ را بررسی کرده‌اند.
آزمایش با مصالح ساختمانی جدید نیز جذابیت ویژه‌ای پیدا کرده است. به طور مثال، شرکت انگلیسی Green&Blue برای مبارزه با کاهش شدید حشرات ناشی از تغییرات آب و هوایی روی آجرهای زنبوری کار می‌کند، بلوک‌های سوراخ‌دار که جایگزین آجرهای معمولی در نمای ساختمان‌ها می‌شوند تا مکانی زیبا برای لانه‌سازی چندین گونه زنبور منفرد فراهم کنند. شرکت سوئدی Wood Tube محصول نوآورانه جدیدی را عرضه کرده است: ناودانی های سبک وزن ساخته شده از خمیر چوب، که مقرون به صرفه هستند، کار با آنها آسان است و به فرآیند ساخت و ساز پایدارتر کمک می‌کند.
علیرغم بسیاری از راه‌حل‌های اثبات‌شده محیط‌زیست و مقرون‌به‌صرفه که ساختمان‌هایی با مصرف انرژی خالص صفر در چند سال گذشته نشان داده‌اند، به نظر می‌رسد این صنعت به کندی پیش می‌رود. دلایل متعددی آینده معماری پایدار را با سردرگمی مواجه کرده است، یکی از دلایل کمبود تقاضای مشتریان است چون مواد پیشنهادی برای ساخت و ساز دور از دسترس بوده و مهندسی محلی آنها تقریبا غیرممکن است و البته در مقایسه با مصالح و تکنیک‌های ساخت‌و‌ساز سنتی بسیار گران است.
یکی دیگر از دلایل پیشرفت کند اهداف پایداری می‌تواند همه‌گیری باشد. اگرچه انتشار کربن در طول همه‌گیری به دلیل توقف یا به تعویق افتادن پروژه‌ها به طور قابل توجهی کاهش یافت، اما به سرعت به ارقام قبل از همه‌گیری بازگردانده شد و در برخی موارد برای جبران تاخیرهای غیرمنتظره نیز از حد انتظار هم فراتر رفت. فقدان سیاست‌ها و مقررات دولتی نیز از عوامل مهم دیگر در کند بودن این سیستم است. البته بر اساس نظرسنجی‌ها، شرکت‌کنندگان دولت‌ها را مقصر پیشرفت کند دانستند و تأکید کردند که چگونه اجرای استانداردهای بالاتر و قوانین ساختمانی دقیق می‌تواند سریع‌ترین راه برای دستیابی به اهداف پایداری در سال‌های مورد انتظار باشد.
