سرویس معماری هنرآنلاین: در ادامه سلسله نشست‌های تخصصی انجمن مفاخر معماری ایران، سیصد و سی‌امین گفتمان هنر و معماری به موضوع احیای کاشی معرق در طهران اختصاص یافت.
در این نشست حامد دریایی فرد و بهمن سلطان محمدی به عنوان سخنران در کنار محمد اسدی، دبیر پنل حضور خواهند داشت.
کاشی معرق، حاصل کنار یکدیگر قرار گرفتن قطعه‌های تراشیده شده کاشی است. در این روش نقوش مختلف از رنگ‌های متفاوت تراشیده و در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و قطعاتی بزرگ را شکل می‌دهند که عموماً بر روی دیوار نصب شده و زینت بخش بنا می‌شود. این نقوش گاهی از نقش‌های گره‌کشی و گاهی از نقش‌های مختلف مانند گل و بوته، اسلیمی، ختایی یا خطوط مختلف تشکیل می‌شوند و زینت بخش بناهای مختلف می‌شوند.
معرّق‌کاری کاشی در دوره سلجوقیان یعنی در قرن ۴ هجری به سمت کمال رفت و بسیار متداول شد. در قرن هشتم هجری هنرمندان معرّق‌کار به مراتب از هنرمندان عهد سلجوقی جلو افتادند. در این قرن موفق شدند اجزایی را که اشکال معرّق از آن‌ها تشکیل می‌شود کوچک‌تر کنند و لطیف‌ترین و زیباترین اشکال بنایی و هندسی را در مجموعه‌ای از رنگ‌های زیبا برّاق که جز در هنر شرق خصوصاً ایرانی دیده می‌شود؛ نمایش دهند. هنر معرّق‌کاری در قرن‌های ۹ و ۱۰ هجری به روش‌های شرقی خود رسید در این دوره مراکز مهم معرّق‌سازی در شهرهای اصفهان، یزد، هرات و سمرقند ایجاد شد اما در اصل باید گفت که مرکز اصلی این کار در دوران صفوی اردبیل بوده است. یکی از با قدمت‌ترین این آثار را می‌توان به مسجد کبود تبریز و بعد آن به شیخ صفی اشاره کرد؛ که بعدها با تغییر پایتخت از اردبیل به اصفهان این هنر نیز همانند هنرهای دستی دیگر به دستور شاه به اصفهان منتقل شدند و شروع به ساخت بناهای تاریخی چون میدان نقش جهان کردند. از اساتید این هنر در دوره معاصر می‌توان از استاد ابراهیم کاظم پور نام برد. از آثار ایشان می‌توان به ساخت کاشی‌های معرّق کاخ نیاوران اشاره کرد.
علاقه‌مندان به شرکت در این نشست می‌توانند چهارشنبه 13 شهریورماه از ساعت 15:30 الی 17:30 به موزه هنرهای دینی امام علی (ع) واقع در تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از ظفر، بلوار اسفندیار، پلاک 33 مراجعه کنند.