سرویس معماری هنرآنلاین: در تعریف این کارگاه‌ها آمده است: در اصلی باز و گذرگاهی طولانی و صاف نمایان می‌شود. این راه از میان یک باغچه مینیمال و فرمال که به خوبی نگهداری می‌شود، می‌گذرد و با شماری پله به ظاهر معلق پایان می‌یابد. این پله‌های سبُک همگون با باقی باغچه و گذاری آرام به تراسی باز هستند که در سطحی بالاتر قرار‌گرفته و خانه را از حیاط جدا می‌کند. اما ورودی خانه معمایی است. مرزی که میان درون و بیرون خانه کشیده شده، یک پنل شیشه‌ای است. هنگامی که بیرون ایستاده‌ایم حس می‌کنیم درون خانه هستیم. شیشه عملکردی دوگانه دارد. از سویی یک زندگی برهنه را آشکار می‌کند و از سویی دیگر یک مانع است؛ سدی مصمم که هم دعوت می‌کند و هم باز می‌دارد. در حالى که به دنبال ورودی مى‌گردیم، دو تا از پنل‌های شیشه‌ای باز می‌شوند. وارد خانه می‌شویم در حالی که نمی‌دانیم از یک دیوار گذر کرده‌ایم یا یک در یا پنجره. در همان ابتدا مستقیم به اتاق پذیرایى خانه وارد می‌شویم. اما ناهارخوری را هم می‌بینیم و دورتر از آن آشپزخانه را. پدر خانواده کنار شومینه آخرین شماره "نیویورکر" را می‌خواند و مادر از حفره باز و کمانی شکلی که هم به شکل فیزیکی و هم دیداری آشپزخانه را به ناهارخوری پیوند می‌دهد بشقاب و قاشق و چنگال‌ها را به دخترش می‌دهد. پسر زودتر از همه سر میز غذا نشسته و جایی را برای خود در این وعده‌ی خانوادگی رزرو کرده است. صدایی عجیب از اتاق دست راستی به گوش می‌رسد! شاید صدای دکتر مایکل روسی (اِد نلسون) باشد که به تازگی از نیویورک به پیتون پلِیس آمده تا کار پزشکی‌اش را آغاز کند؛ شهری که تمامی قسمت‌های سری تلویزیونی "پیتون پلیس" در دهه ۱۳۳۰ در آن ساخته شد. در کنار آشپزخانه پلکانی ما را به اتاق خواب‌ها در طبقه‌ی بالا می‌رساند. اما پله‌ها، هم چیزی برای پیوند و هم عنصری بازدارنده هستند. این پله‌ها گذار به طبقه‌ی بالا را ممکن می‌کنند اما هم‌چنین گذرگاه ورود به قلمرویی خصوصی هستند. درست مانند دیوار شیشه‌ای این نیز عنصری است که حضورش نشان دهنده جهانی فراتر و تعیین کننده جایگاه ما نسبت به آن است.
در ادامه نمایش قبل، در این فصل از نمایش "یک خانه: برش دوم" به طراحى داخلى خانه خواهیم پرداخت. سناریوی بالا چیزی است که هنگامی که به نقشه‌های به نمایش درآمده خانه می‌نگریم در اندیشه ما شکل می‌گیرد. این تصویری نیست که تاکنون دیده نشده باشد. ردپاهایی از آن را در بسیاری از آفرینش‌های ادبی، فیلم‌ها، مجله‌ها و حتی آلبوم‌های عکس‌های خانوادگی ایران مدرن در دهه‌های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ دیده‌ایم. اما این تصویر معمول از خانواده طبقه‌ی متوسط رهاورد دگرگونی‌های جالب سیاسی اجتماعی بسیار است که تاریخ معماری را از ۱۳۰۳ تا ۱۳۵۷ شکل داد.
این برنامه با حمایت سوگل کاشانی و ژوبین میراسکندری به عنوان گردآورندگان مجموعه شکل گرفته است.
این کارگاه‌های نمایشی 10 و 17 اسفندماه از ساعت 16 الی 21 در مجموعه هنری پلت فرم 28 واقع در میدان هفت‌تیر، خیابان مفتح جنوبى، بعد از تقاطع سمیه، کوچه بور‌بور، خیابان خاقانى، نبش بن‌بست روشن‌منش، پلاک ۲۸ برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان به حضور در این برنامه‌ها می‌توانند از طریق شماره تلفن ۹۸۹۳۵۶۰۴۰۰۵۵+ و یا ایمیل 28@platplusforms.comاقدام کنند.