سرویس معماری هنرآنلاین، استفان شولتز، سفیر اتریش در حاشیه افتتاح نمایشگاه "اتو واگنر؛ شهر بی‌انتها"، هنر را عامل مهمی در معرفی ایران به دنیا دانست و در این باره به خبرنگار هنرآنلاین گفت: ایران و اتریش سابقه روابطی دارند که بسیار قابل توجه و متفاوت از سایر روابط ایران با بسیاری کشورهای اروپایی است.
او افزود: سابقه روابط ایران و اتریش به سال‌ها قبل مربوط است. نخستین ارتباطات رسمی و مستند این دو کشور 700 سال قبل ثبت شده و نخستین مشارکت ایران و دولت اتریش 500 سال پیش و مربوط به دولت شاه اسماعیل صفوی است.
سفیر اتریش اظهار کرد: در نهایت نیز 150 سال پیش ایران و اتریش روابط رسمی خود را آغاز کردند. دلیل ذکر این سوابق تاریخی، اشاره به پایه و اساسی است که امروز روابط ایران و اتریش را شکل داده است.
شولتز ادامه داد: اعتماد و روابط مبتنی بر رویدادهای قابل پیش بینی، اساس روابط دو کشور و ارتباط ملت به ملت این دو کشور به شمار می‌رود زیرا ما هم در شرایط خوب و هم بد همواره همراه یکدیگر بوده‌ایم.
او تصریح کرد: هر چه در تاریخ بیشتر و بیشتر واکاوی و ژرف کاوی داشته باشیم، عمیق‌تر به مشترکات این دو کشور پی می‌بریم که از قبیل آن‌ها مشترکات موزه معماری و آثار اتو واگنر است زیرا آثار این هنرمند برای معماران ایرانی الهام‌بخش بوده، به نحوی که در طراحی کلان‌شهر و طرح جامع تهران نمود یافته است.
سفیر اتریش، برگزاری نمایشگاه "اتو واگنر؛ شهر بی‌انتها" را گامی در راستای نمایش روابط قابل توجه ایران و اتریش دانست و گفت : این نمایشگاه نخستین گام است تا میزان اهمیت این روابط را توضیح دهیم. همان‌طور که می‌دانید واگنر هنرمندی فراتر از معمار صرف است که نگاهی جامع به زندگی و حیات شهری داشت.
شولتز ادامه داد: سبک معماری واگنر تحول و تغییر است، همین نیز سبب شده که برای شهرداری تهران این سبک جذاب باشد. با وجود اینکه سبک معماری واگنر امپراطوری است اما دانشجویان ایشان کارهایی را انجام دادند که معماری و سیمای شهری وین را تغییر داد. به ویژه زمانی که وین به سمت پروژه‌های دولتی گسترده حرکت می‌کرد و کانونی برای این امر بود.
او درباره تأثیرگذاری واگنر در ایران گفت: دو تن از دانشجویان خاص واگنر سال‌ها پیش به تهران آمدند و نقش قابل توجهی برای طراحی و معماری بناهای دولتی نوین در ایران ایفا کردند. همان‌طور که می‌دانید بخشی از ایده‌های این افراد در راستای توسعه شهری و اجتماعی تبلور یافت.
شولتز در پاسخ به این سؤال که چه ارزیابی از معماری ایرانی دارد، بیان کرد: روند انتقال دانش، تخصص و فن از اتریش و وین همواره به صورت یک‌سویه نبوده و اغلب شکلی تبادلی به ویژه در دانش ساختمان و معماری داشته است.
او درباره انتقال دانش از وین به ایران و بالعکس گفت: بناهای گلی در اتریش بسیار طرفدار دارند. این بناها و نمونه‌های معروفی چون بادگیرها، در اتریش برای شهروندان ما جذاب هستند. در واقع نحوه زندگی امروزی سبب شده که افراد به سمت و سوی بناهایی با آرامش بیشتر تمایل پیدا کنند.
سفیر اتریش ادامه داد:در آستانه افتتاح این نمایشگاه، ما سفری به یزد داشتیم که در بازگشت مشاور شهرسازی و معماری طراحی شهری یزد نیز با ما همراه شد. نتیجه مذاکرات انجام شده، این بود که مسئولان این شهر، برای مشارکت در این رویداد، اعلام آمادگی کردند. بر همین مبنا نیز قرار است که کارگاه‌های مشترکی هم در اتریش و ایران برای انتقال هنر و دانش به ویژه در زمینه ساخت خانه‌های مشهور گلی داشته باشیم.
شولتز تصریح کرد: همان‌طور که می‌دانید، بناهای یزد در فهرست یونسکو ثبت شده است. به همین خاطر ما برای انتقال دانش ساخت این خانه‌ها مذاکراتی داشتیم و تصمیماتی اخذ شده است اما هنوز زمان و نحوه اجرای آن مشخص نیست. در این راستا قرار است که نماینده‌ای از دانشگاه وین با نماینده‌ای از دانشگاه یزد رایزنی و تبادل نظر کنند تا پس از آن نحوه اجرای کار مشخص شود.
او افزود: در حال حاضر برخی از مردم وین و اتریش به خانه‌های سالم علاقه‌مند هستند که این خانه‌ها با مصالح سالمی چون: چوب، کاه و حتی گل ساخته می‌شود بنابراین چنین اقداماتی می‌تواند به عنوان یک تجارت مورد استفاده قرار گیرد.
بر اساس این گزارش، "نمایشگاه اتو و اگنر؛ شهر بی‌انتها"، تا 6 شهریور در فرهنگسرای نیاوران ادامه دارد.