سرویس مد و لباس هنرآنلاین: هر روز صبح که از خواب بیدار میشویم، وقتی با چشمان پفکرده و موهای ژولیده مقابل آینه میایستیم با این تفکر مواجه میشویم که تا دقایق دیگر باید این شکل و شمایل را به چه سر و وضعی تبدیل کنیم تا وقتی پایمان را از خانه به منظور انجام کارهای روزانه بیرون میگذاریم، حداقل در منظر دوستان و همکارانمان که بارها و بارها ما را با چنین سر و وضعی و استایلی دیدهاند موجه به نظر برسیم.
به نظر میرسد این نگرشی سنتی باشد که به من و یا شاید به همه افرادی که در جامعه ایرانی زیست میکنند گوشزد میکند که تغییری نه کلی و حتی جزئی در وضعیت ظاهر موجب آن خواهد شد که انگشتنما شده و حداقل تا چند روز معذب در اجتماع تردد کنیم تا آن زمان که چنین ظاهری نیز برای افراد پیرامونت عادی به نظر برسد.
به موجب چنین تفکری است که معدود دفعاتی پیش میآید که شاهد تغییر در وضعیت ظاهری خود و دیگران هستیم و چندان این تغییر وضعیت را درخور شخصیت و جایگاه اجتماعی خود نمیدانیم.
این در حالی است که تغییر در نحوه پوشش، شکل آرایش موها و یا حتی رنگ و طرح لباسی که آن را انتخاب میکنیم بیشتر از اینکه این تصور را داشته باشیم که ممکن است به مذاق دیگران خوش نیاید موجب تغییر در روحیه فردی ما شده که هر یک از این موارد از نقطهنظر روانشناسی اجتماعی و فردی قابل اثبات است.
با همه این تفاصیل تصور کنید که یک روز و البته به تقلید از نحوه پوشش یک کاراکتر سینمایی و یا فردی که در زمینه تبلیغات بازرگانی نیز محبوبیت دارد حتی به شرط اینکه عرف پوشش جامعهای را که در آن زندگی میکنید را رعایت کرده باشید، دست به تغییراتی در شکل ظاهر خود زده و علاوه بر زیبایی و آرایش صورت و مو، نحوه پوشش خود را نیز تغییر دهید، این امر مسلماً بر روحیات شما بسیار تأثیر مثبتی خواهد گذاشت و شاید با نگرشی مثبت و سازنده پای در اجتماع بگذارید که قطعاً روند و راندمان کاری شما را بالا خواهد برد.
اما پیش از نائل آمدن به چنین حسی و قرار گرفتن در چنین وضعیت خوشایندی واکنش اجتماع نسبت به این تغییر حالت و وضعیت شما بسیار دیدنی است و در چنین شرایطی این اتفاق برای شما خواهد افتاد که با جملاتی نظیر این عبارات که "خیر باشه خبراییه؟"، "بابا باکلاس"، "پیری و معرکهگیری"، "چقدر ژیگول شدی امروز!" و... مواجه خواهید شد که با لحنی طعنهآمیز شما را خواهد رنجاند.
در مواجهه با واکنشهای تمسخرآمیز معمولاً نخستین چیزی که به ذهن فرد خطور میکند آن است که اصطلاحاً به اصل خود بازگشته و با به زبان آوردن این عبارت آشنا که "بابا اصلاً ولش کن. این کارها به ما نیومده" سعی کنید شکل و شمایل گذشته خود را حفظ کنیم.
تصور میشود این دست رفتارها که معمولاً در اجتماع ایرانی در مورد وضعیت آرایش، پوشش و ظاهر افراد اطرافیان جرئت میکنند در مورد آن اظهارنظر کنند نتیجه آن باشد که الگوی مناسبی متناسب با فرهنگ جامعه ایرانی وجود ندارد و همواره منتظر فرهنگی وارداتی هستیم که علیرغم قرابت کلی از نظر شعائر و عرف با جامعه اما چندان مورد وثوق و اقبال مردمی قرار نمیگیرد.