گروه مد و لباس هنرآنلاین: چهاردهم اکتبر سال ۱۹۴۷، سازمان بین‌المللی استاندارد در شهر لندن تشکیل شد که مقر این سازمان تا به امروز، شهر ژنو در کشور سوئیس بوده است. روزی که مصادف است با 22مهرماه.
کمی بعد از سال ۱۳۴۳ عضویت ایران در سازمان بین‌المللی استاندارد ISO تثبیت شد؛ جریانی که از همان آغاز، اهمیت آن با بسیاری از پیشرفت‌های علمی حاصل‌شده در عرصه‌های گوناگون برابری کرده و اشاره به دستاوردی داشت متکی بر لزوم توجه به جایگاه رعایت پارامترهای کلیدی در مسیر دستیابی به محصولی مورد پذیرش همگان در راستای تأمین سلامت جامعه.
به‌هرروی باید پذیرفت استانداردسازی پلی است میان تمامی صنایع کوچک و بزرگ در جهان و سلامت جامعه تا نقطه آرمانی و اگر بخواهیم به این موضوع در باب صنایع نساجی و پوشاک بپردازیم، درخواهیم یافت که امروزه و با توجه به پیشرفت‌های حاصل شده، طیف قابل‌توجهی از طراحان، تولیدکنندگان و مشتریان محصولات، ضمن پی بردن به اهمیت مسئله استانداردسازی، می‌کوشند تا جای ممکن پول و وقت خود را صرف توجه به محصولی کنند که حائز رتبه قابل قبولی از این حیث باشد.
بااین‌همه سامانه‌هایی عاری از خطا به‌منظور دستیابی به استانداردهای مشخص در هر بخش مرتبط با چرخه تولید پوشاک وجود ندارد و به‌ندرت افراد متخصصی هستند که با تکیه‌بر دانش و تجربه خود، الگوریتم‌هایی بی‌نقص را در این زمینه در اختیار مخاطبان خود قرار داده‌اند.
در ادامه مروری داریم بر برخی تعاریف کلیدی در حوزه استاندارد که می‌توان آن‌ها را در بحث ارزیابی روند حرکتی سایر صنایع از جمله صنایع نساجی و پوشاک مورد رصد قرار داد.
«از دید اجتماعی آنچه بر پایه قرارداد، سنت، یا قانون، نمونه‌ای برای سرمشق به کار می‌رود و اجرای آن موردپذیرش همه می‌شود، استاندارد گفته می‌شود. استاندارد ملی، توسط مؤسسه استاندارد در یک کشور، با توجه به تمام مقتضیات خاص همان کشور همچون شرایط اقتصادی، اجتماعی، علمی و فنی تهیه می‌شود. استانداردهای منطقه‌ای توسط کشورهای عضو یک پیمان منطقه‌ای خاص تهیه می‌شود مانند کمیته استاندارد اروپایی. استاندارد بین‌المللی نیز توسط سازمان‌های مربوط به‌منظور قابلیت استفاده بین‌المللی تهیه می‌شوند. مانند استانداردهای تهیه‌شده توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO)، کمیسیون الکتروتکنیک بین‌المللی (IEC) یا اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU).»
به‌هرتقدیر در صنایع نساجی و پوشاک، از ابتدایی‌ترین مرحله تولید تا اتمام کار که غالباً به بخش تبلیغات و فروش محصول منتج می‌شود، دستیابی به سطح ایدئال و منطبق با استانداردهای جهانی امری دشوار بوده و در کشورمان علی‌رغم تلاش‌های به انجام رسیده تا به امروز، فاصله قابل توجهی تا نقطه آرمانی وجود دارد.