گروه مد و لباس هنرآنلاین: الهام کاشانی از هنرمندان عرصه دوختهای سنتی و فعال حوزه مد و لباس درباره روند فعالیتهای خود به خبرنگار هنرآنلاین گفت: فارغالتحصیل رشته پژوهش هنر هستم و ورودم به عرصه هنر با فعالیت در زمینه نگارگری ایرانی بود که از همان زمان تلاش میکردم با ایجاد ارتباط معنایی میان طرح و فرم لباس و محتوای اثر، پیوندی میان این دو حوزه ایجاد کنم.
او تصریح کرد: یکی از مهمترین مشکلات این بخش، نبود منابع پژوهشی و آموزشی منسجم است و بر اساس همین فقدان و کمبودها تلاش کردیم که بهاتفاق جمعی از فعالان این عرصه، انجمنی با عنوان انجمن صنفی طراحان و دوزندگان رودوزیها و آرایههای تزیینی مد و لباس را با تکیهبر اهداف گوناگون ازجمله افزایش شناخت جامعه و آگاهی عمومی و همچنین توسعه فعالیتهای آموزشی و پژوهشی در این بخش تأسیس کنیم.
کاشانی با اشاره به اینکه دوختهای سنتی، بخش الحاقی به لباس است، به پوشش معنا میدهد و بار فرهنگی و هویتی دارد، اذعان داشت: پایههای چنین نگاهی در این بخش باید محکم شود هرچند که اقبال عمومی به این حوزه در سالهای اخیر بیشتر متمرکز بر فرم بوده و باید با رویکردی وسیعتر به جنبههای مختلف آن پرداخته شود چراکه هرکدام از دوختهای سنتی کشورمان دارای بار معنایی و اصول نشانهشناسی، انسانشناختی و جامعهشناختی هستند و فارغ از ویژگیهای مرتبط با فرم، لازم است به ابعاد فرهنگی، اجتماعی و هویتی آن توجه شود.
او با تأکید بر لزوم تدوین دانشنامهای با موضوع دوختهای سنتی ایران بیان کرد: لازم است با رویکردی آکادمیک و جامع در قالب یک دانشنامه به این موضوع ورود کرد. تا به اینجا به همت جمعی از پیشکسوتان اقداماتی به انجام رسیده اما کافی نبوده و همچنان نیاز است که این جریان با توجه به ابعاد وسیع تاریخی، جغرافیایی و انسانشناسانه در میان پژوهشگران موردتوجه قرار گیرد.
این فعال حوزه مد و لباس افزود: دوختهای سنتی و آرایههای زینتی بخش الحاقی به انواع پوشش هستند و ازاینرو عرصه مد و لباس میتواند قیم اصلی این حوزه باشد و در ادامه چنین رویکردی، مد و لباس میتواند از تمام هنرهای سنتی که تاریخ زیسته ما را با خود به نسلهای بعدی منتقل میکنند حمایت کند.
کاشانی در خاتمه بر لزوم حمایت تمامی نهادهای دولتی و غیردولتی از عرصه فرهنگی و هنری دوختهای سنتی تأکید و تصریح کرد: این حوزه باید بهطورجدی آسیبشناسی، نیازهای آن مشخص و عوامل منفی و آسیبزننده از آن زدوده شود حالآنکه طی سالهای متمادی برخی عوامل تجاری تلاش کردهاند که این عناصر را بازاری کنند و در دنیای اقتصاد به انتفاع رسند که در تداوم همین رویکرد، هنرهای سنتی از اقیانوس به حوضی مبدل شدهاند و لازم است چنین رویکردی با مدیریت جنبههای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی موضوع اصلاح شود.