گروه مد و لباس هنرآنلاین: فاطمه نخلی‌زاده هنرمند عرصه طراحی و دوخت لباس از استان هرمزگان درباره شرایط حاکم بر لباس محلی مردمان این خطه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: علی‌رغم آنکه در سال‌های اخیر نه‌فقط در این استان که بسیاری از مناطق کشور، لباس بومی مناطق مختلف به دست فراموشی سپرده شده بود اما ازآنجاکه تمایل به به‌کارگیری رنگ‌ها و نقش‌های متنوع در پوشش طی سال‌های اخیر مرسوم شده، بدون شک لباس اقوام ایرانی بهترین نمونه و الگو برای سوق یافتن به این سمت است.
او در ادامه با اشاره به اینکه خوشبختانه طی دو سه سال اخیر رویکرد ویژه‌ای از سمت نوجوانان و جوانان این استان به استفاده از لباس محلی در سطح جامعه به وجود آمده است، اذعان داشت: هرچند که برخی از این لباس‌ها بیشتر برای مجالس خاص همچون جشن‌های عروسی مرسوم هستند اما با پارچه‌های متفاوت و تزئینات کمتر شاهد آنیم که اغلب زنان شهر بندرعباس و دیگر مناطق استان هرمزگان با لباس بومی خود پا به عرصه اجتماع می‌گذارند.
نخلی‌زاده تصریح کرد: به دلیل گرمای منطقه اغلب لباس‌های محلی بندرعباس از رنگ‌های شاد و پارچه‌های خنک تشکیل شده و رودوزی‌های رایج روی پارچه‌ها گلابتون دوزی و خوس دوزی هستند.
این هنرمند عرصه طراحی و دوخت لباس از استان هرمزگان درباره ویژگی‌های گلابتون دوزی و خوس دوزی گفت: در حال حاضر گلابتون دوزی با الیاف و نخ‌هایی که دارای روکش فلزی زرد یا نقره‌ای هستند رایج بوده و در توصیف خوس دوزی هم باید بگویم که این هنر از هنرهای سنتی و قدیمی کشورمان است و در کنار گلابتون و پولک دوزی برای تزئین لباس‌ها به کار برده می‌شود و گاه از ترکیب این هنرهای دستی مجموعه‌ای بسیار زیبا پدید می‌آید.
او افزود: در زمان گذشته برای خوس دوزی از فلز نقره به‌عنوان نخ استفاده می‌کردند اما امروزه نوارهای نازک پلاستیکی رنگین جایگزین آن شده است. خوس دوزی نوعی دور دوزی است که در آن خوس را بر روی پارچه‌هایی نظیر تور و مخمل می‌دوزند.
نخلی‌زاده در خاتمه درباره شرایط حاکم بر تأمین مواد اولیه مورد نیاز در زمینه تولید لباس محلی بندرعباس نیز توضیح داد: خوشبختانه در بازارهای محلی این منطقه، نخ، پارچه و سایر ابزار موردنیاز با تنوع بالا موجود است هرچند که در دیگر شهرها گاهی به مشکل تأمین مواد اولیه برای دوخت این لباس برخواهیم خورد.