گروه مد و لباس هنرآنلاین: نیمه نخست تیرماه هر سال با گره خوردن به نام روز صنعت و معدن، محفلی به منظور گردهمایی فعالان صنایع گوناگون فراهم می‌آورد که از این میان، صنایع نساجی و پوشاک نیز بستر و فرصتی در راستای تحلیل وضعیت موجود می‌یابند و چه بسا به بهانه این روز جایگاهشان در میان دیگر صنایع مشخص شود.
اما از آنجا که صنعت پوشاک به نوعی وابسته به صنعت نساجی است و در حقیقیت نساجی به دلیل دارا بودن ویژگی‌هایی همچون انجام مراحل تولید الیاف، تبدیل الیاف به نخ، تبدیل نخ به پارچه و همچنین شامل فرایندهای تکمیلی انجام‌شده بر روی پارچه مانند رنگرزی، چاپ و دوزندگی، لازم است که مورد توجه هر چه بیشتر مسئولان قرار گیرد در حالی که صنعت نساجی علی‌رغم دارا بودن ارزش افزوده بالا در بخش‌های مختلف اما به نظر می‌رسد جایگاهی در میان اولویت‌های نخست دولتمردان طی سال‌های اخیر نداشته که البته لازم است دلایل آن بر اساس آنچه رخ داده و وضعیت موجود بررسی شود.
باید بر این مهم قائل باشیم که در سال‌های گذشته صنایعی در اولویت قرار داشته‌اند که علاوه بر دارا بودن ارزش افزوده بالا و قدرت ارز آوری، فرصت توسعه کارآفرینی و اشتغالزایی را نیز فراهم آورند و بر این اساس، صنایع همچون خودروسازی و فولاد در اولویت نخست قرار گرفتند.
از سویی دیگر، کم توجهی به ابعاد فرهنگی و هنری بسیاری از صنایع از جمله نساجی و پوشاک و در عین حال مشکلات متعدد اقتصادی حاکم بر این بخش، این عرصه‌ها را از اولویت خارج کرد و از سال ۹۱ تاکنون، این صنعت براساس سند توسعه صادراتی وزارت صنعت به اولویت دوم دولت تبدیل شد..
به هر روی مجموعه ای از تغییر و تحولات تکنولوژیکی در سیستم ها و طراحی محصولات، تولید، توزیع و توصیف سازماندهی فرآیند تولید که مبتنی بر تکنولوژی ها و دستگاه های ارتباطی یکی از مهم‌ترین ضروریات بازرگرداندن صنعت نساجی به اولویت دولت‌ها است.
با مروری بر پنج رکن اصلی انقلاب صنعتی یعنی سرعت برای کاهش زمان ورود محصولات به بازار از طریق چرخه‌های نوآوری و توسعه تولید محصولات در کوتاه مدت، کیفیت برای بهبود فرآیندها و کاهش ضایعات از طریق نظارت بی‌وقفه بر روند تولید، انعطاف‌پذیری برای پویاتر شدن روند عرضه از طریق سفارشی‌سازی انبوه محصولات در مراحل تولید، امنیت برای بهینه‌سازی مسائل امنیتی به منظور جلوگیری از ایجاد وقفه در روند تولید و حملات سایبری و کارآیی برای افزایش بهره‌وری به کمک استفاده از فن آوری‌ها و خدمات هوشمند، درک این نکته که صنعت نساجی باید با تکیه بر ظرفیت‌های موجود، تلاش بسیاری را در راستای رساندن خود به اولویت دولت طی کند را سهل خواهد کرد.
در عین حال، پیوند خوردن تمامی ارکان انقلاب صنعتی در حوزه نساجی با ابعاد فرهنگی و هنری در این بخش در شرایطی که ایران یکی از ابرقدرت‌های تاریخ جهان در این بخش به شمار می‌رود، خواهد توانست موضوع نساجی را دیگر بار در صدر امور دولتی و حاکمیتی قرار دهد.