گروه مد و لباس هنرآنلاین: امروز 14 تیرماه مصادف است با روز قلم؛ روزی که به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای فرهنگ عمومی به این عنوان در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده است.
از میان گونه‌های گوناگون قلم‌فرسایی، شاید بتوان نوشتار مبتنی بر نقد و تحلیل در ارتباط با امور گوناگون را از مهم‌ترین کارکردهای این ابزار مهم انسانی برشمرد؛ آنجایی که قلم و چه بسا قلم منتقد تحلیل‌گر، زبان عقل، بیان‌کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن و به‌نوعی زبان دوم آدمی به شمار می‌رود و بدون شک جامعه منزجر از نقد، جامعه‌ای عاری از اندیشه.
باید پذیرفت که در مسیر ایجاد ارتباط میان قلم و عرصه فرهنگی مد و لباس، این حوزه در سایه ارزش‌های اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، تاریخی و مذهبی کارکرد و معنا می‌یابد و این‌گونه تلاش می‌کند که خود را از جرگه جریانات سمبولیک خارج سازد.
حال باید به دنبال جاودانگی این عنصر مهم اجتماعی و فردی بود و بی‌شک یکی از مهم‌ترین مسیرهای رساندن این جریان، توجه به مقوله نقد و تولید محتوا در بستر مد و لباس خواهد بود؛ حرکتی که می‌تواند اساس و شالوده هر فعالیتی را در این عرصه معنا بخشیده و تبلور و تجلی آن را در جامعه مشهودتر سازد.
با این مقدمه، برخی از مهم‌ترین تفکرات و منطق‌های منتج به ظهور و بروز هر چه بیشتر فعالیت‌های حوزه مد و لباس در عرصه قلم‌فرسایی و نقد آثار عنوان میشود:
نقد خود یک هنر است و جامعه‌ای که نقد را از عرصه‌های هنری آن بردارند و ادعا کنند بر آن چیزهایی که می‌خواهند و خوش دارند، واقف‌اند، هنر را از اندیشه عاری می‌کنند و حافظه فرهنگی خود را از دست می‌دهد.
نقد می‌تواند سخن بگوید و بر این اساس استوار است که هنرمند نمی‌تواند درباره چیزی که می‌داند، سخن بگوید.
لازم است که اصول و مفروضات نقد از هنری که با آن سروکار دارد مایه بگیرد.
لازم است درباره یک اثر و منشأ پیدایش آن نقد و بررسی کرد.
نقد آثار در حوزه مد و لباس کمک می‌کند تا یک اثر از دیدگاه‌های مختلف همچون اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، تاریخی، مذهبی، عاطفی، کارکردی، نمادین، روان‌شناختی و زیبایی‌شناختی ارزش‌گذاری شود.
نقد جریانات مد و لباس، نقد آثار و فشن ژورنالیستی کمک می‌کند تا روش، رفتار و سلوک طبقات مختلف اجتماعی را مورد تحلیل قرار دهیم.
فشن ژورنالیسم کمک می‌کند تا با تکیه‌بر نگاه و نظریه‌پردازی چندبعدی، دیدگاه درباره مد را از محدوده لباس فراتر برده و نقش این پدیده را در دیگر موارد مصرف نیز در نظر بگیریم.
تولید محتوا و نقد آثار و جریانات حوزه مد و لباس به ایجاد هویت در این عرصه کمک می‌کند.
نقد، طیف وسیعی از مضامین ازجمله پوشاک، بدن، انسان، مصرف، هویت و هنر را به چالش می‌کشاند.
فشن ژورنالیستی کمک می‌کند تا پدیده مد و لباس با قدرت بیشتری در میان چهره‌های فرهیخته و دانشگاهی نفوذ پیدا کند.
مد مدام در پی تغییر و تحول است و فشن ژورنالیستی کمک می‌کند تا در وقت مقتضی و پیش از اعمال تغییرات و رنگ باختن آنچه امروز ظهور و بروز عینی یافته است، محتوای ماندگار درباره آثار هنری این عرصه خلق شود.
نقد می‌تواند به‌خودی‌خود نوعی ذائقه ارائه دهد که توضیح و تفسیرهای متمایزی از آثار هنری را جلوه‌گر سازد.
تلاش برای دستیابی به یک الگوریتم درباره تحولات مد و لباس از مسیر نقد و با تکیه‌بر دانش فشن ژورنالیستی میسر میشود.
یکی از رموز پیشرفت کشورهای صاحب مد در جهان این است که برندها و مؤسسات بزرگ، طراحان صاحب‌نظر و منتقدانی را استخدام می‌کنند که قادرند به آثار و متن‌های موجود، معنا و محتوا بخشند.
منتقدان و فشن ژورنالیست‌ها قادرند با تکیه‌بر استدلال‌های متقن، تمایز میان پدیده‌های هنری و مصرفی را در چرخه مد و لباس مشخص کنند.
هنری‌ترین بخش عرصه مد و لباس به نحوه نمایش آثار و بیان گویا و شیوا درباره چرایی پدیده‌ها بازمی‌گردد.
مد هنگامی به‌عنوان هنر معرفی و شناخته میشود که نقد آثار در این حوزه با جدیت دنبال شود.
به‌طورکلی باید گفت نقد مد و لباس، تولید محتوا و در یک‌کلام و فشن ژورنالیستی، قانونی است برای ایجاد هویت در این عرصه.
فشن ژورنالیستی در بیان جنبه‌های زیبایی‌شناختی آثار این حوزه نقش محوری دارد و نقد همانند میدان یا عرصه‌ای است که ما خود را در آن می‌یابیم یا به بیان دقیق‌تر خود را در آن کشف می‌کنیم.
فشن ژورنالیستی ورطه هنرمندانه دیگری از مد و لباس است و کمک می‌کند جنبه‌های هنری این عرصه بیش از هر زمان دیگری نمود و ظهور عینی پیدا کند.