گروه مد و لباس هنرآنلاین: مد به‌مثابه سبک زندگی، مردمان هر جامعه‌ای را در برابر عناصر فرهنگی متأثر از باورها و اعتقادات قرار داده و سرآغاز هر کنش و واکنش معرفتی و هستی شناسانه است.
در این میان، سخنان حکیمانه بزرگان می‌توانند نقش و جایگاه ویژه‌ای در امر توجه به بنیان‌های فرهنگی و انسانی ایفا کرده و چراغ هدایت آدمیان باشند.
حال‌آنکه امیر مؤمنان علی (ع) با دارا بودن فضائل اخلاقی بی‌شمار در کتاب فصیح نهج‌البلاغه، جان کلام از سبک زندگی متعهد و مجهز به سلاح تقوا و ایمان را به نثر درآورده و جهانی را در ادوار گوناگون تاریخ به سرمنزل کمال هدایت کرده‌اند.
در این مطلب و به بهانه فرا رسیدن سالروز شهادت امام علی (ع)، گذری داریم بر فرازی از نهج‌البلاغه به نیت مرور سبک زندگی در قامت این کتاب شریف...
-ای مردم، پارسایی دامن آرزو درچیدن است و شکر نعمت حاضر گفتن و از ناروا پارسایی ورزیدن و اگر از عهده این کار برنیایید، چند که ممکن است خود را از حرام واپایید و شکر نعمت موجود فراموش منمایید که راه عذر بر شما بسته است با حجّتهای روشن و پدیدار و کتابهای آسمانی و دلیلهای آشکار.
-به‌یقین بدان که تو به همه آرزوهاى خود نخواهى رسید و تا زمان مرگ بیشتر زندگى نخواهى کرد و بر راه کسى می‌روی که پیش از تو می‌رفت پس در به دست آوردن دنیا آرام باش و در مصرف آنچه به دست آوردى نیکو عمل کن زیرا چه‌بسا تلاش بی‌اندازه براى دنیا که به تاراج رفتن اموال کشانده شد.
-پس برای خدا پاسدار حقی باش که خداوند برایشان تعیین کرده است و تو را به رعایتش فرمان داده است و از بیت‌المال و محصول زمینهای غنیمتی اسلام سهمی برایشان در نظر بگیر چراکه برای دورترین مسلمانان، همانند نزدیکترینشان سهمی هست و تو مسئول رعایت حق همگانی.
-روزگار را دو چهره است: روزی از تو و روزی بر تو. در آن روزی که از توست سرکشی بنه و روزی که بر توست تن به شکیبایی ده!
جبران آنکه با نگفتن از دست نهادهای آسانتر است از تدارک آنچه با گفتن از دست دادهای و نگاهداری آنچه در مشک است با استوار بستن در آن با بند است. آنچه در دست است نگهداری، بهتر از آن است که آنچه نزد دیگران است خواهی.
-ابزار ریاست فراخی سینه است.
-شادمانی مؤمن در رخسار اوست و اندوهش در دلش، سینه او فراخترین است و نفس او خوارترین؛ برتری‌طلبی را دوست نمیدارد و از شهرتطلبی گریزان است و اندوهش دراز است و همتش فراز...
-شکیبا پیروزی را از کف ندهد گر چه روزگارانی بر او گذرد.
-به نیکی‌ها امر کن و خود نیکوکار باش و با دست و زبان بدی‌ها را انکار کن و بکوش تا از بدکاران دور باشی و در راه خدا آن‌گونه که شایسته است تلاش کن و هرگز سرزنش ملامتگران تو را از تلاش در راه خدا باز ندارد.
-شناخت خود را در دین به کمال رسان، خود را براى استقامت در برابر مشکلات عادت ده که شکیبایى در راه حق عادتى پسندیده است.
-نفس خود را میزان خود و دیگران قرار ده پس آنچه را که براى خود دوست دارى براى دیگران نیز دوست بدار و آنچه را که براى خود نمی‌پسندی براى دیگران مپسند.
-ستم روا مدار آن‌گونه که دوست ندارى به تو ستم شود. نیکوکار باش آن‌گونه که دوست دارى به تو نیکى کنند و آنچه را که براى دیگران زشت می‌داری براى خود نیز زشت بشمار و چیزى را براى مردم رضایت بده که براى خود می‌پسندی.
-روزى دو قسم است، یکى آنکه تو آن را می‌جویی و دیگر آنکه او تو را می‌جوید و اگر تو به‌سوی آن نروى خود به تو خواهد رسید.
-چه زشت است فروتنى به هنگام نیاز و ستمکارى به هنگام بی‌نیازی. همانا سهم تو از دنیا آن اندازه خواهد بود که با آن سراى آخرت را اصلاح کنى.
-هرگز از تأخیر اجابت دعا ناامید مباش زیرا بخشش الهى به‌اندازه نیت است. گاه، در اجابت دعا تأخیر می‌شود تا پاداش درخواست‌کننده بیشتر و جزاى آرزومند کامل‌تر شود و گاهى درخواست می‌کنی اما پاسخ داده نمی‌شود زیرا بهتر از آنچه خواستى به‌زودی یا در وقت مشخص به تو خواهد بخشید.