سرویس مد و لباس هنرآنلاین: عصمت مجیدی از چهره‌های پیشکسوت عرصه دوخت‌های سنتی و پارچه‌بافی استان گلستان، دارای نشان درجه یک هنری و از اعضای مؤسسه هنرمندان پیشکسوت درباره فعالیت‌های خود و شرایط حاکم بر این بخش در استان گلستان و دیگر نقاط کشور به خبرنگار هنرآنلاین گفت: بالغ‌بر 4 دهه است که در این زمینه‌ها فعالیت دارم و در تمام این مدت علاوه بر ارتقاء سطح دانش و تجربه خود تلاش کردم تا نقش خود را به‌منظور حفاظت از سنت‌های گذشتگان حفظ کنم.
مجیدی با اشاره به این که موضوع دوخت‌های سنتی، لباس اقوام و سوزن‌دوزی‌ها و پارچه‌بافی اصیل ایرانی تا اندازه زیادی به دغدغه جامعه هنری وابسته است تا حمایت‌های بخش دولتی تصریح کرد: بشخصه معتقد هستم اگر احساس نیاز به موضوع احیای سنت‌ها در عرصه مد و لباس تقویت شود، آن زمان است که می‌توان با قدرت هر چه تمام در این زمینه به سمت پیشرفت حرکت کرد حال‌آنکه حمایت‌های دولتی زمانی به این سمت سوق خواهند یافت که تلاش و همت هنرمندان آن‌ها را مجاب به حمایت در تمامی بخش‌ها به شکل مادی و معنوی کند.
او درباره تأثیر فرایند صحیح آموزش در حفاظت و احیای میراث فرهنگی و هنری کشور ازجمله در زمینه پوشاک و صنایع‌دستی اذعان داشت: هرقدر هم که ما در زمینه پژوهش به تولید و تدوین منابع و مراجع مکتوب بپردازیم اما به جد معتقدم آموزش در حین عمل است که می‌تواند به توسعه و پیشرفت سوزن‌دوزی‌های ایران کمک کند.
این چهره پیشکسوت عرصه دوخت‌های سنتی و پارچه‌بافی استان گلستان درباره سرفصل‌های آموزشی این بخش در نظام آموزشی کشور بیان کرد: بخشی از موضوعات به لطف تجربه سایر همکارانمان در مناطق مختلف کشور در قالب عناوین تئوری به‌خوبی تدریس می‌شوند اما واقعیت آن است که تجربیات و فعالیت‌های جمعی می‌تواند به افزایش مهارت در میان هنرجویان منتج شود و به همین دلیل، روند آموزش در این زمینه را به شکل جمعی توصیه می‌کنم.
مجیدی در ادامه به صادرات چمدانی رودوزی‌های سنتی و دست‌بافته‌های ایرانی با وجود خلاء در زمینه صادرات قانونی اشاره کرد و گفت: به دلیل فراهم نبودن شرایط صادرات و نبود حمایت در این بخش، من و بسیاری از همکارانم در سال‌های اخیر به شکل چمدانی آثار و محصولاتمان را به دیگر نقاط جهان ارسال کرده‌ایم و چه‌بسا اگر زمینه صادرات به‌درستی فراهم شود، بتوانیم بیش از هر زمان دیگری به انتقال ظرفیت‌های فرهنگی و هنری کشورمان به دیگر نقاط جهان فکر کنیم.
او همچنین با نقد جدی از کاربردی شدن ماشین‌های کامپیوتری در زمینه دوخت‌های سنتی بیان کرد: در شرایط کنونی که هنرمندان ایرانی زحمات بسیاری در حوزه سوزن‌دوزی‌ها صرف می‌کنند، اتفاق ناخوشایندی است که دوخت‌های ماشینی در بازار با اقبال مواجه شوند و از همین رو لازم است بیش از هر زمان دیگری به فرهنگ‌سازی در این زمینه نیز بها داده شود.