سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سیده هدی حسینی از هنرمندان عرصه بافت پارچه و ابریشم‌بافی در استان گلستان درباره روند فعالیت‌های خود در این حوزه و شرایط حاکم بر این عرصه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: فارغ‌التحصیل رشته طراحی پارچه و لباس از دانشکده فنی حرفه‌ای شریعتی هستم و زمانی که در ترم پایانی دانشگاه، درسی با عنوان پارچه‌بافی داشتم، ترغیب شدم که به سراغ پارچه‌های نفیس و متقدم استان خود بروم و در پی پژوهش‌ها و مطالعاتی که داشتم، دریافتم که با هنری سه هزارساله مواجه هستم.
او تصریح کرد: از آن زمان بود که یک کارگاه پارچه‌بافی راه‌اندازی و تلاش کردم زنجیره کاملی از فرایند بافت پارچه را در این مجموعه ایجاد کنم. در این راستا مقاله‌ای در حوزه ابریشم‌بافی استان گلستان نیز به رشته تحریر درآوردم که در جشنواره مد و لباس فجر سال 93 رتبه نخست در بخش مقالات را به دست آورد.
حسینی به یکی از مهم‌ترین نتایج حاصل از پژوهش‌های میدانی خود در حوزه بافت سنتی پارچه اشاره کرد و اذعان داشت: در روستاها، توجیهی برای خرید پارچه دست‌بافت با عرض کم و قیمت تمام شده بالا وجود ندارد و از سویی دیگر دستگاه‌های سنتی و قدیمی بافت پارچه، توان رقابت با پارچه‌های موجود در بازار را ندارند و نیازمند بروزرسانی هستند.
این هنرمند حوزه بافت پارچه و ابریشم‌بافی در استان گلستان ادامه داد: استان گلستان پایلوت نخ ابریشم در ایران است و پس از گیلان، استان دوم در زمینه پرورش کرم ابریشم به شمار می‌رود؛ در نتیجه این ظرفیت در زمینه تأمین نخ ابریشم وجود دارد و تنها با بروزرسانی دستگاه‌ها می‌توان امید داشت که بتوانیم با تکیه بر این مواد و متریال داخلی، حوزه ابریشم بافی را به سمت درستی هدایت کنیم و در این زمینه خودکفا باشیم.
او تأکید کرد: استان ما گلستان به لحاظ شرایط آب و هوایی و با وجود دارا بودن خاک معتدل و مواد اولیه نساجی همچون پنبه مرغوب و همچنین به واسطه وجود پشم‌های مناسب نخ‌ریسی و پارچه‌های پشمی به نام چوقا، بسترهای بسیار مناسبی را برای پرداخت هر چه بهتر به حوزه نخ‌ریسی و بافت پارچه فراهم می‌آورد.
حسینی با تأکید بر این که پارچه‌بافی هنری پایدار و دارای قابلیت اشتغال زایی و ارزآوری است، اذعان داشت: از آنجا که مردم ما شناخت خوبی از صنایع دستی ندارند، در نتیجه لازم است که در این زمینه برخی اقدامات فرهنگی به منظور آشنایی هر چه بیشتر مردم با ابعاد گوناگون توجه به این حوزه وجود داشته باشد.
او گفت: از سویی دیگر باید در ساخت برنامه‌هایی که دارای محتوای حمایت از کسب و کارها هستند و از رسانه ملی و دیگر رسانه‌ها منتشر می‌شوند، به طور جدی به جریان پارچه‌بافی ورود کرد و در کنار حرکت به سوی امر فرهنگسازی و آشنایی مخاطبان با این عرصه، راهکارهایی برای رفع مشکلات موجود مطرح شود.
این هنرمند عرصه بافت پارچه با تأکید بر این که به راحتی می توان پنبه و پشم را در فضاهای کارگاهی و با تکیه بر تجهیزات موجود به نخ تبدیل کرد، اذعان داشت: باید از هنر نخ‌ریسی مراقبت کرد. من سال های پیش که به دنبال هنرمند حوزه نخ‌ریسی بودم، با خانم‌های مسنی برخورد داشتم که به نشانه اعتراض به واردات بی‌رویه نخ‌های چینی، چرخ‌های چوبی نخ‌ریسی خود را به تنور می‌انداختند در حالی که ما در کشورمان به لحاظ گوناگون در این زمینه توانمند هستیم و حتی می‌توانیم برای صادرات نیز برنامه‌ریزی کنیم.
حسینی در خاتمه با اشاره به این که باید نهادهایی به منظور معرفی انواع پارچه‌های دست بافت ایرانی و پیگیری به منظور تأسیس کارگاه‌های بافندگی وجود داشته باشد، اذعان داشت: در این میان، موضوع آموزش نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و به طور مثال مدارک فنی حرفه‌ای که دارای اعتبار بین‌المللی هستند، با پرداخت هر چه بیشتر به این موضوعات می‌توانند نقش مهمی در این حوزه ایفا کنند.