سرویس مد و لباس هنرآنلاین: نرگس آردی از هنرمندان سوزندوزی منطقه آران و بیدگل و مدرس دانشگاه، درباره روند فعالیتهای خود و شرایط حاکم بر این عرصه در منطقه شمالی استان اصفهان و شهرهایی همچون کاشان و آران و بیدگل به خبرنگار هنرآنلاین گفت: از سال 77 و ضمن تحصیل در رشته دوختهای تزئینی کار و دانش مقطع دبیرستان به این حوزه علاقهمند شدم و سپس با تحصیل در رشته کارشناسی طراحی و دوخت و کارشناسی ارشد هنرهای پژوهشی و صنایعدستی تلاش کردم تا بیشازپیش به دانش و تجربه خود در این حوزهها بیافزایم. البته خاطرم است از سنین کودکی و نوجوانی به این جریان علاقه داشتم و یکبار در دوره راهنمایی، تابلویی را مزین به نام امامزادهای در منطقه آران و بیدگل سوزندوزی و آن را به تولیت امامزاده اعطا کردم.
آردی با اشاره به لزوم توجه هر چه بیشتر به مقوله آموزش و تربیت نسل جدیدی از هنرمندان عرصه سوزندوزی اشاره کرد: به نظر میرسد مهمترین رسالت ما در شرایط کنونی، پرداختن به موضوع آموزش باشد چراکه اگر بنا داریم در سالهای پیش رو با کمبود نیروهای فعال و هنرمند در این زمینهها مواجه نشویم و در مسیر توجه به امر مراقبت از خطر از بین رفتن نسل بافندههای قدیمی گام بردارید، آموزش یکی از مهمترین راهکارها برای توجه به این امور است که خوشبختانه با وجود طیف وسیعی از هنرمندان عرصه دوختهای سنتی و انواع سوزندوزی در سراسر کشور، این مهم بهخوبی محقق خواهد شد.
این هنرمند سوزندوزی منطقه آران و بیدگل در ادامه به حفظ اصالت و هویت بسیاری از پارچههای دستبافت آن منطقه اشاره و تصریح کرد: قدمت بافت پارچههای مخمل، زربافت، شعربافی و ابریشمدوزی در این منطقه بسیار دیرینه است و همچنان شاهد آنیم که بافت سنتی در بسیاری از کارگاهها رواج دارد.
او به ثبت برخی از دوختهای سنتی منطقه آران و بیدگل و شهرهای نواحی در یونسکو اشاره کرد و گفت: بسیاری از مراکز فرهنگی و هنری جهان، نام ایران را بهواسطه سوزندوزیهای بینظیرش میشناسند و حتی در زمینه بافت انواع پارچههای نفیس و هنرمندانه نیز تا میزان قابلتوجهی در سراسر جهان شناختهشده هستیم درنتیجه باید زمینه صادرات پارچههای ایرانی به نقاط مختلف جهان فراهم شود.
آردی اذعان داشت: ایجاد بسترهای صادراتی در زمینه پارچههای دستبافت ایرانی میتواند در میان فعالان این عرصه ایجاد انگیزه کرده و در ادامه کارآفرینی در این زمینه را نیز به دنبال داشته باشد.
این مدرس دانشگاه بر موضوع صادرات پارچههای مبتنی بر شعربافی تأکید کرد و گفت: یکی از هنرهای اصیل، سنتی و چشمنواز در شهرهای کویری مانند کاشان شعربافی است که تاکنون اساتید بنام بسیاری در این زمینه فعالیت داشتهاند و به نظر میرسد یکی از گزینههای مطلوب برای صادرات باشد؛ در حقیقت شعر نوعی پارچه است که با مو یا ابریشم و با دستگاه بافندگی چهاروردی بافته میشود، نقشه خاصی برای بافت شعربافی وجود ندارد و از این بافت بیشتر برای لباس زنان و در رنگهای سیاهوسفید برای مردان استفاده میشود.