سرویس مد و لباس هنرآنلاین: امروز ۱۷ مرداد روز خبرنگار است؛ سنتی ۲۲ ساله که از ۱۷ مرداد ۱۳۷۷ در پی شهادت محمود صارمی خبرنگار ایرانی در مزارشریف افغانستان به این نام شهره شد.
در حقیقت، چهل و هشتمین روز تابستان ایران از سال‌ها پیش، بهانه ساز تبریکی است به صاحبان قلم که اندیشه‌شان گاه، ترنم سرزمین آگاهی بخشی و امید است در تلاطم جبر و بی‌رحمی زمانه.
نام‌گذاری روزی برای تجلیل و گرامیداشت مقام و پیشه خبرنگاری به هر بهانه‌ای یک ضرورت در عصر رسانه و ارتباطات به شمار می‌رود چرا که خبرنگار، عنصر و رکن اساسی جریان خبر و اطلاع‌رسانی است و حتی با پیشرفت روزافزون ابزار و ادوات رسانه‌ای و تجهیز به انواع پیشرفت‌های آن اما حضور خبرنگار به‌عنوان یک نیروی انسانی شاهد در عرصه‌های گوناگون خبری که اغلب پرمخاطره و پرتنش است، یک اصل انکارناپذیر به شمار می‌رود.
قشری از جامعه که بی‌ریا و بی‌تکلف و با کمترین چشمداشتی به رسالت و وظیفه‌ای که بر دوش‌های خود احساس می‌کنند، به کار و تکاپو مشغولند.
و اما از تمامی عرصه‌های قابل توجه برای تأمین خوراک خبری به‌منظور روشنگری اذهان عمومی، عرصه فرهنگ و هنر از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و تجربه نشان داده است که مردم در هر سطح و موقعیت اجتماعی، نسبت به قرارگیری در معرض چنین اخبار و اطلاع‌رسانی‌هایی، اشتیاق فراوانی از خود نشان می‌دهند و این هنر خبرنگار دست‌به‌قلم در این عرصه است که با صدق و البته به‌کارگیری برخی شگردهایی که چندان آب و تاب آن محسوس نباشد، بدون اشاره مستقیم به این مسئله که هدف غایی از انعکاس اخبار حوزه فرهنگ و هنر، بازتاب تلاش سایر فعالان این عرصه و درنهایت فرهنگ‌سازی جامعه بر موازین و اصول عرفی و اعتقادی است، کار خود را به بهترین نحو و حداکثر جذابیت انجام داده و عرضه کند.
کار خبرنگار در برخی مقاطع بغرنج و نفس‌گیر، با وجود سختی و مشقتی که به شکل ذاتی در ماهیت آن است، سخت‌تر و بغرنج‌تر می‌شود و آن زمانی بوده همچون اوضاع حاکم که به سبب شیوع پاندمی کرونا، شرایط عادی به‌هم‌ریخته است. دیگر نه آنچنان رویدادی خبرساز به غیر از حوزه‌های سلامت و معیشت که این روزها دغدغه اصلی مردم است، رخ می‌دهد و نه خبرنگاران چنان به جهت حفظ سلامت و دوری از امکان به ابتلا که شاید مخاطرات جانی با درصدی بالا را در پی داشته باشد، خود را چون گذشته به آب و آتش می‌زنند اما چه می‌توان کرد که هویت خبرنگار با تولید محتوا و پوشش خبری اوست که معنا پیدا می‌کند و هرچند انگشت‌شمار اما او باید در این اوضاع بی‌خبری، همچنان در خط مقدم آگاهی بخشی بایستد.
اینجاست که جریان خبری با کار خبرنگار به‌مثابه یک کار جهادی قلمداد می‌شود و او باید با جهد و کوشش خود خلأهای موجود را پر کند. همیشه حتی در ایده‌آل‌ترین شرایط، عرصه فرهنگ و هنر با کاستی‌ها و کمبودهایی همراه است و دوران کرونا شاید فرصت و مجال و البته مکثی باشد برای تعقل در باب تولید محتوایی ارزشمندتر و ماندگارتر.
این روز به خبرنگاران تمامی حوزه‌ها به‌ویژه حوزه فرهنگ و هنر که به‌حق آن‌ها را باید در قیاس با دوران دفاع مقدس به سنگر سازان بی سنگر تشبیه کرد، مبارک باد.