سرویس مد و لباس هنرآنلاین: یکی از پرطرفدارترین پارچه‌ها برای دوخت و دوز البسه، الیاف طبیعی هستند که ضمن حفاظت محیط‌زیست، احساس راحتی و آرامش را برای مصرف‌کننده به همراه دارند و علاوه بر تأمین بهداشت فردی از حیث وزن نیز بسیار سبک هستند. حال آنکه در سال جاری، بسیاری از فعالان عرصه مد و لباس از گرانی این الیاف به دلیل کمبود مواد اولیه آن همچون پنبه گله‌مند هستند.
از سویی دیگر این الیاف به‌منظور به‌کارگیری در لباس تمامی گروه‌های سنی توصیه می‌شود و در صورت فراوانی، پارچه مناسبی برای لباس کودکان، نوجوانان و پوشاک دانش آموزان نیز به شمار می‌رود.
حال اگر بخواهیم به برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های پارچه‌های پنبه‌ای اشاره کنیم لازم است بدانیم الیاف پنبه رطوبت طبیعی بدن را جذب کرده و سپس تبخیر می‌کند. پنبه پیش از آنکه مرطوب شود قابلیت جذب رطوبت معادل یک و نیم برابر وزن خود را داراست. پنبه رطوبت کافی را در شرایطی که رطوبت هوا کم است جذب و بدین‌وسیله انعطاف خود را حفظ می‌کند.
این پارچه در برابر حرارت محیط، بدن را حفاظت کرده و در تماس با پوست ملایم است. پارچه پنبه ضد آلرژی است و برای افرادی که حساسیت‌های پوستی دارند بسیار مناسب است، به همین دلیل از پنبه در صنعت پزشکی استفاده می‌شود.
بااین‌حال، یکی از مهم‌ترین گلوگاه‌های تولید پارچه پنبه‌ای و الیاف طبیعی در کشور ما به وابستگی ایران در واردات این محصول گیاهی بازمی‌گردد.
با توجه به اهمیت پنبه یا همان طلای سفید در تولید پوشاک و البسه، نقش تعیین‌کننده آن در توسعه صنعت نساجی غیرقابل‌انکار است. در سال‌های اخیر عوامل متعددی دست‌به‌دست یکدیگر داده تا تولید این محصول استراتژیک که از سابقه دیرینه‌ای در ایران برخوردار است، در ورطه نابودی قرار گیرد.
بنا بر آمار، ایران در دهه 80 نه‌تنها قادر به تأمین پنبه موردنیاز صنعت نساجی کشور بود، بلکه بخشی از مازاد تولید خود را به بازار‌های هدف صادر می‌کرد. رفته‌رفته برخی سیاست‌های نادرست همچون واردات پنبه در سال‌های خودکفایی، پایین بودن قیمت تضمینی نسبت به دیگر محصولات و نرخ‌های جهانی و واردات قانونی و غیرقانونی پوشاک، کشاورزان پنبه‌کار را نسبت به ادامه کشت و کار دلسرد کرد و همین امر موجب شد تا سالانه نیمی از نیاز کشور از طریق واردات تأمین شود.
زمانی علی‌رغم مازاد تولید، مجوز واردات پنبه در سال ۸۲ صادر شد که درنهایت این امر موجب شد تا کشاورزان رغبتی به کشت پنبه نداشته باشند.
از سویی دیگر بسیاری از اساتید و صاحب‌نظران رشته‌های بیوتکنولوژی، مهندسی ژنتیک، بیوتکنولوژی پزشکی کشورمان در مقام منتقدان جدیِ واردات، کشت و مصرف محصولات دستکاری‌شده ژنتیکی، به‌دلیل تأثیرات مستقیمی که تولید و مصرف این محصول با سلامت امروز و فردای مردم کشورمان دارد، وارد میدان نقد و اعلام هشدار نسبت به کشت و تولید این محصولات در کشورمان شدند.
حال‌آنکه علی‌رغم مخاطرات کشت و مصرف محصولات تراریخته و هشدارهای صریح و پیاپی اساتید بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک، برخی مسئولان در وزارت جهاد کشاورزی و ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی ریاست جمهوری به دفاع از تولید این محصولات پرداخته‌اند و به‌شدت در پی قانونی کردن کشت و تولید محصولات غذایی تراریخته در سطح کشور هستند به‌گونه‌ای که درنهایت بند مربوط به توسعه و کشت محصولات تراریخته را در قالب برنامه ششم توسعه به مجلس شورای اسلامی ارائه کردند.
به‌هرروی بسیاری از کارشناسان واردات بی‌رویه و نابودن شدن خودکفایی طلای سفید را ناشی از سو مدیریت مسئولان وزارت جهاد کشاورزی می‌دانند و معتقدند که دستیابی مجدد به خودکفایی این محصول استراتژیک تنها با اجرای الگوی کشت، توسعه مکانیزاسیون و استفاده از تکنولوژی‌های مناسب، افزایش قیمت خرید تضمینی متناسب با نرخ‌های جهانی، کنترل قاچاق پوشاک و حمایت همه‌جانبه از کشاورزان شدنی است.