سرویس مد و لباس هنرآنلاین: هر چند مد همواره در فضایی میان هنر و سرمایه قرارداده داشته است و در این فضای میانی اغلب تلاش کرده خود را به بعد فرهنگی نزدیک سازد، اما متاسفانه سود کلان حاصل از فعالیت‌های اقتصادی در صنعت پوشاک بارها سبب شده است که شاهد نقاط تاریکی در جریان های دولتی و خصوصی این بخش باشیم.
حال آن که در سال های اخیر، مدام اخبار کنترل قاچاق پوشاک به داخل مرزهای کشور منتشر شده است اما همچنان شاهد آنیم که اخباری مبنی بر تداوم این روند تیتر اخبار می شود.
به طور مثال علی ربیعی سخنگوی دولت در یکی از اظهارات اخیر خود اذعان داشته است که اقلام درشت قاچاق ورودی به ایران، در بخش کفش و پوشاک، لوازم آرایش، لوازم خانگی و قطعات خودروست.
او در ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز اعلام کرد که تنها دو بخش قاچاق کفش و پوشاک، فرصت یک میلیون شغل را از ایرانی‌ها گرفته است.
به گفته ربیعی، گروهی با این گونه ستادها در ساختار دولت مخالفند، اما ساختار اقتصادی و جغرافیایی و مرزهای کشور نیازمند چنین اقداماتی است.
او عنوان کره است که کار ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، با فقرزدایی، حفظ اشتغال و تولید در کشور ارتباط مستقیم دارد.
کمیسیون اقتصادی مجلس ایران به تازگی پس از دو سال بررسی، از سالانه ۲۵ میلیارد دلار قاچاق در ایران خبر داده و گفته که بسیاری از نهادها برای مقابله با این پدیده همکاری نکرده‌اند. در این گزارش آمده که کالای قاچاق در سال‌های مختلف از ۲۲ تا ۳۳ درصد از کالاهای وارداتی کشور را تشکیل می‌دهد اما از کل این میزان تنها یک تا هشت درصد آن کشف شده است.
حال باید منتظر ماند و دید که در شرایط متأثر از شیوع ویروس کرونا که بازار مد و لباس کشور را نیز به شدت دست خوش تحولات اقتصادی و التهاب کرده است، آیا به لطف حرفه ای ها و دلسوزان، فضای تولید ملی رونق خواهد گرفت یا فعالان این عرصه همچنان به دنباله میانبرهایی همچون قاچاق برای رسیدن به منفعت اقتصادی خود هستند.