سرویس مد و لباس هنرآنلاین: این روزها و پس از تبعات منفی شیوع ویروس کرونا و تعطیلی تمام فعالیت‌ها و رخدادهای فرهنگی و هنری در کشور، برخی کارشناسان فرهنگی طرحی مبنی بر تأسیس ستاد فرهنگی و هنری مبارزه با کرونا را ارائه کردند و با این فرض که زبان هنر زبان مشترک میان همه حوزه‌ها است و می‌تواند به‌عنوان زبان واسط در جهت تفهیم هر چه‌بهتر و مطلوب‌تر توصیه، هشدارها و نکات بهداشتی در راستای فرهنگسازی عرصه پیشگیری و درمان نقش بازی کند بر ایجاد چنین ستادی تأکید هم شد.
به نظر می‌رسد که چنین دیدگاهی به‌عنوان حرکتی پیشرو، جای تأمل و ارزیابی بیشتری دارد و در روزگاری که کمتر به‌واسطه شیوع کرونا پیگیر اخبار مندرج در رسانه‌ها هستیم، بهتر است با بررسی این‌گونه نکات ذکرشده ظرفیت‌های عملی چنین طرح‌هایی در ابعاد گوناگون سنجیده شده و به نتایج مطلوبی در عرصه مبارزه با برخی مخاطرات ازجمله کرونا دست پیدا کنیم.
واقعیت این است که آنچه در ارائه این طرح به‌منظور ایجاد این ستاد بیش از همه به ذهن متبادر می‌شود استفاده از عباراتی است که در عین شعاری بودن افق و چشم‌اندازی را پیش روی ما برای رسیدن به اهداف عالی انسانی و زندگی قرار می‌دهد.
در نگاه نخست شاید چنین تصور شود که نتوان ارتباطی میان کرونا و مقولات فرهنگی و هنری برقرار کرد چه برسد به اینکه مصداقی نیز بتوان به آن‌ها نیز پرداخت و مثلاً میان کرونا و حوزه‌های متداول هنر ازجمله سینما، تجسمی، ادبیات و بسیاری چیزهای دیگر نقطه مشترکی پیدا کرد.
البته معمولاً سینما، تئاتر، هنرهای تجسمی و عبارات ادبی و شعر تا اندازه زیادی در این امر قابل استفاده باشند و مثلاً ما فیلمی، تئاتری، اثر تجسمی را در بیان مسائل مربوط به کرونا تولید و عرضه کنیم و یا حتی کتابی در قالب‌های گوناگون ازجمله رمان، داستان و شعر در این زمینه نیز نوشته شود اما در مورد سایر حوزه‌ها چطور؟ و به طور مثال آیا می‌شود با تکیه بر مقوله مد و لباس به فرهنگسازی در حوزه مقابله با کرونا و معضلاتی از این دست در آینده برخاست؟
این در حالی است که عرصه مد و لباس در چنین شرایطی که همه حوزه‌های فرهنگی و هنری و فعالیت‌های مرتبط با آن‌ها به تعطیلی کشیده شده و مسکوت مانده‌اند، شنیده‌ها و دیده‌ها حاکی است که عرصه مد و لباس با تغییر رویکرد اتفاقاً عرصه‌ای پویا و تأثیرگذار و کاربردی در این جبهه بوده است، اما این که چرا کمتر در جریان فعالیت‌های صورت گرفته در آن هستیم شاید یکی از دلایلش فقدان چنین ستاد و پایگاهی در اطلاع‌رسانی و فرهنگسازی باشد.
بسیج امکانات، مشارکت بسیاری از برندهای فعال در این عرصه در تولید و عرضه ماسک و لباس‌های مخصوص کادر درمانی و مبتلایان ازجمله مواردی است که در این روزها اگر حمیت و تلاش فعالان این عرصه نبود، کمبودهای موجود در این عرصه تا این حد مرتفع و جبران نمی‌شد.
جدا از این مسئله ظهور بسیاری از مظاهر فرهنگی و مردمی و همبستگی فعالان این عرصه در مقابله با چنین پدیده شومی که در ابعاد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... بروز کرده و می‌کند ازجمله سوژه‌های بکری به‌حساب می‌آید که می‌تواند دستمایه طراحی و تولید البسه در شکل و فرم و متری مصرفی باشد.
کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور به دنبال الگوسازی و ترویج فرهنگی طی سال‌های گذشته و در جریان جشنواره‌های فجر موضوعاتی همچون جزیره مکران و استان گلستان بود. حال در حوزه جهاد مقابله با کرونا می‌توان این موضوع را سوژه‌ای برای طراحی و تولید البسه‌ای کند که دربردارنده این مسئله باشد که این ستاد می‌تواند مدیریت این فرهنگسازی را در قالب برگزاری برنامه‌هایی در دستور کار قرار گیرد.