سرویس مد و لباس هنرآنلاین: محمدنقی سلیمی از چهره‌های سرشناس صنعت کفش در ایران است که علاوه بر داشتن کرسی در دانشگاه، عضویت در مدیر گروهی رشته دانشگاهی کفش و تأسیس نخستین شرکت خدمات مهندسی و آموزشی کفش در ایران، کارشناس رسمی استاندارد در راستای نظارت بر اجرای استاندارد در سه گرایش چرم، پای‌پوش، مصنوعات چرمی و مشاور کیفی و مدیریتی شرکت‌ها وکارخانجات چرم و کفش است.
سلیمی که از نخستین دوره برگزاری جشنواره مد و لباس فجر در بخش کفش با این رویداد همراه بوده است، عضو هئیت مدیره جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش ایران است و حضور در پُست‌های مدیریتی همچون مسئول کارگروه آموزش و استاندارد هیئت‌مدیره جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش ایران، عضو هیئت تدوین استاندارد پای‌پوش و چرم و مصنوعات چرمی سازمان ملی استاندارد ایران، مشاور آموزش و مدرس دوره‌های آموزشی شرکت‌ها و کارخانجات چرم و پای و پوش، سر ارزیاب آزمایشگاه‌های همکار استاندارد (نساجی، چرم، پوست و پای‌پوش استان تهران، با حکم صادره از مدیریت پژوهشکده سیستم‌های مدیریت کیفیت سازمان ملی استاندارد ایران) و عضویت در هیئت تحریریه ماهنامه صنعت کفش را نیز در کارنامه خود به ثبت رسانده است.
گفت‌وگوی هنرآنلاین با او درباره شرایط حاکم بر صنعت دیرپای کفش و روند حضور این بخش در ادوار برگزاری جشنواره مد و لباس فجر را در ادامه بخوانید:
آقای سلیمی نظر به بررسی و داوری بالغ‌بر 700 اثر رسیده به دبیرخانه هشتمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر در بخش کفش، سطح کیفی آثار را در این دوره چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بدون شک ظرفیت‌های صنعت کفش بسیار بالاست و تولیدکنندگان ایرانی همواره حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند، اما باید بپذیریم که این صنعت در سال‌های اخیر آسیب‌های بسیاری را متحمل شده و روند فعالیت صنف کفش به‌شدت تحت تأثیر تغییرات تورمی ارز و واردات بی‌رویه قرارگرفته است. بااین‌وجود کمیت و کیفیت آثار رسیده به این دوره از جشنواره قابل‌قبول بود، اما همچنان معتقدیم که هم در ابعاد هنری و هم صنعتی، فعلان عرصه طراحی و تولید کفش دارای توانمندی‌های بیشتری برای حضور در چنین رویدادهایی هستند.
طیف وسیعی از جامعه فعال در صنعت کفش در شهرهای مختلف کشور مشغول به کار هستند. آیا می‌توان گفت که همچنان و باوجود پشت سر گذاشتن چندین دوره جشنواره مد و لباس فجر، عده‌ای از این رویداد مطلع نبوده و به همین واسطه جای بسیاری از آن‌ها در مد و لباس فجر خالی است؟
بله همین‌طور است. بسیاری از برگزاری این رویداد مطلع نیستند، اما این مسئله تنها دلیل عدم حضور سایر فعالان هنر صنعت کفش در جشنواره فجر نیست. بسیاری از طراحان و تولیدکنندگان نگران هستند که با حضور در این رویداد، طرح‌هایشان کپی شوند و به دلیل محدودیت‌های این بخش در صنعت کفش، ترجیح می‌دهند تا آثارشان به نمایش در ویترین این دست رویدادها نرسد.
بخش کفش در این دوره از جشنواره چه تفاوت‌هایی با دیگر ادوار برگزاری جشنواره مد و لباس فجر داشته است؟
در این دوره برای نخستین بار شاهد برپایی ویترین ملی در بخش کفش جشنواره هستیم که اتفاق مبارکی است که می‌تواند دیگربار هنر فعالان صنعت کفش را به منصه ظهور رساند. بخش مسابقه زنده طراحی کفش نیز امسال برای نخستین بار در روز نخست اسفندماه برپا می‌شود که می‌تواند ظرفیت‌های این عرصه را در ابعاد رقابتی به مخاطبان نشان دهد.
در شرایط کنونی و با توجه به معضلات اقتصادی متعدد در سالی که پشت سر گذاشتیم، مهم‌ترین مشکلات حاکم بر صنعت کفش ایران کدام است؟
واردات بی‌رویه کفش به اشکال قانونی و غیرقانونی مهم‌ترین مشکل در این صنعت است هرچند به‌شرط حذف واردات، ما در داخل نیز با معضلاتی همچون بالا بودن تعرفه تأمین مواد اولیه مواجه هستیم و دولت باید در راستای بازگرداندن رونق به صنعت کفش، تعرفه‌های مواد اولیه را کاهش دهد.
طی سال گذشته چه تحولات مثبتی در حوزه کفش رخ‌داده است؟
تلاش جامعه فعال در صنعت کفش و اتحادیه‌ها در این عرصه ستودنی است. علی‌رغم آنکه صنعت کفش آسیب‌های بسیاری در ماه‌های اخیر متحمل شده اما هم‌اکنون این حوزه در جلسات تدوین استاندارد کرسی دارد و خوشبختانه کمیته‌های متناظر ایزو در سازمان استاندارد برای کفش تشکیل‌شده است. در بخش تأمین مواد اولیه پای‌پوش حتی موادی که برای فراوری چرم استفاده می‌شود به‌شدت وابسته هستیم و همین امر موجب شده بسیاری از همکاران ما تغییر شغل دهند اما به‌واسطه کارگروه‌هایی که طی سال جاری در وزارت صنعت، معدن و تجارت تشکیل داده‌ایم، امیدواری که مشکلات این صنعت مرتفع شده و آینده روشنی پیش روی صنعت کفش ایران باشد.
چشم‌انداز شما برای آینده صنعت کفش در ایران چگونه است؟
باوجود همه مشکلات و موانع هرگز ناامید نمی‌شویم. صنعت کفش پیشینه خوبی در ایران دارد. هرچند با این شعار نمی‌توان به آینده امید داشت، اما تلاش می‌کنیم صادرات به‌ویژه در زمینه کالاهای چرمی را با توجه به ظرفیت‌های بالای ایران در دستور کار قرار دهیم. به‌زعم من و بسیاری دیگر از فعالان صنعت کفش، قرار گرفتن در مسیر صادرات محصولات ایرانی به دیگر نقاط جهان می‌تواند نقطه آغاز دیگری در مسیر شکوفایی هنر صنعت کفش در ایران باشد.