سرویس مد و لباس هنرآنلاین: همه ما میدانیم که با وقوع انقلاب اسلامی و تأسیس نظام جمهوری اسلامی ایران و متأثر از فضا و هویت دینی ملی موجود، پوشش و کیفیت آن در جامعه ایران به عنوان یک دغدغه فرهنگی و مسئله عمومی شناخته شد و به تبع آن، قوانین و سیاستهای مختلفی در راستای ترویج و تثبیت الگوی پوشش اسلامی و ایرانی در ادارات و اماکن دولتی و نیز فضای عمومی به تصویب رسید.
در همین راستا، قانون ساماندهی مد و لباس، مصوب مجلس شورای اسلامی با تکیه بر لزوم ایجاد ساختاری کارآمد و عملیاتی ایجاد و با مشارکت و همکاری هنرمندان و فعالان و دستاندرکاران عرصه طراحی و تولید، دستاوردهایی از جمله برگزاری 7 دوره جشنواره بین المللی مد و لباس فجر میسر شد.
این مجموعه از ابتدای امر سعی داشت تا در کنار تشویق و ترغیب طراحان در ارائه ایدهها و طرحهای ابتکاری و فراهم آوردن زمینه مناسب برای معرفی توانمندیهای بخش صنعت و پوشاک، به دنبال جلب نظر مصرف کنندگان و ایجاد فضای مناسب برای بهرهمندی مخاطبان از ظرفیتها و توانمندیهای موجود در صنعت پوشاک بومی مبتنی بر الگوهای ایرانی و اسلامی باشد که به دور از انصاف است اگر بخواهیم طیف وسیعی از دستاوردها را منکر شویم.
اما بدیهی است دستیابی کامل به اهداف مذکور و سایر مقاصد تعیین شده برای آن و همچنین رفع نواقص احتمالی و موانع موجود در راه نیل به مقاصد مورد نظر، نیازمند بررسیهای تخصصی و همه جانبه پیرامون ابعاد و وجوه مختلف موضوع و گروه ها واصناف مرتبط با آن است که نیازسنجی مخاطبین و مصرف کنندگان و گردآوری نظرات واقعی آنان در خصوص و کم و کیف برگزاری جشنواره و بخش ها و فعالیت های مدنظر، یکی از مهمترین وجوه آن خواهد بود.
ارزیابی و تحلیل افکار عمومی در زمینه پوشش و لباس مناسب، ارائه سیاستهای کلان و راهکارهای اجرایی خرد، بررسی و تحلیل مباحث مطرح در هر دو بخش نظر سنجی ومشاهدات و مطالعات میدانی، متأثر از رویکردی جامعه شناختی به موضوع مصرف و انتخاب پوشاک بوده که متأسفانه توصیف و تحلیل نتایج مشخصی تاکنون در این چهارچوب به انجام نرسیده است.
به هر روی بررسی میزان استقبال و رضایت مردم از شرایط حاکم بر عرصه مد و لباس از جهات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و فهم ویژگیهای وضعیت ایده آل و مطلوب پوشش از نگاه مردم اهمیت و جایگاه خاصی دارد و در این مسیر شاید ارزیابی کالاها و محصولات عرضه شده یک وظیفه برای مسئولان باشد اما آنان باید بدانند که در مقطع فعلی، ممنوعیت و محدودیت یک کالای خاص نمیتواند منجر به حذف یک انتخاب از سوی طیف وسیع مردم شود.
زمانی که هنوز هم ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه پوشاک تهران اعلام میکند که فروش مانتوی جلوباز در فروشگاهها ممنوع است اما تمام، بله به جرأت میتوان گفت تمام مانتوفروشیهای کشور این شکل از مانتو را عرضه میکنند و اتفاقاً مخاطب بسیار زیادی هم دارند، این یعنی یا سیاستگذاریهایمان نقص دارد، یا ذائقه مردم را هنوز نمیشناسیم یا اگر قصد داریم در سایه مدیران دولتی و قانونگذاران پیش بریم پس تعریف درستی از جایگاه انتظارات و خواستههای مردم حداقل در ]چهار دهه اخیر نداشتهایم.