سرویس مد و لباس هنرآنلاین: در عصر جهانی شدن و به واسطه مرکزیت رسانه‌های جمعی، سوژه‌های اجتماعی تکثر یافته و در عین حال بسیاری از مسائل از منظر جامعه شناسی قابل تحلیل و بررسی شده‌اند.
در این بین اهمیت و مرکزیت رسانه‌ها و ارتباطات در عصر جهانی‌شدن، منجر به مصرف‌گرایی و تمایل به مد شده که به کشمکش‌های طبقاتی نیز به‌شدت دامن زده است.
نظریه‌پردازانی چون وبلن و زیمل عامل افزایش روزافزون مد و مصرف‌گرایی در سایه توجه به لزوم ایجاد نوآوری را کشمکش‌های طبقاتی می‌دانند و معتقدند طبقه متوسط جامعه همواره در تلاش است به‌نوعی فاصله خود را با طبقه پایین جامعه از طریق مصرف خودنمایان و تظاهری حفظ کند.
در جوامع مدرن امروزی هم انواع و اقسامی از ابزار تشویقی برای گروه‌ها و اقشار دیگر جوامع وجود دارد تا آن‌ها را وادار کنند از مدی خاص و مشابه با نگرش مرجع از سوی قشر مرفه جامعه پیروی کنند.
حال جای این پرسش باقی است که به‌واقع در دهکده جهانی امروز مدسازان واقعی چه کسانی هستند؟
رواج و توسعه این مفهوم در جامعه معاصر، این نکته را یادآور می‌شود که ساختار دیوان‌سالاری جدید شرایطی را به وجود آورده است که در آن انسان‌ها قادر به فراگیری نحوه چگونگی کنترل عواقب و نتایج اعمال و رفتارهای خود نیستند و لاجرم به تقلید بی‌چون‌وچرا روی می‌آورند.
در چنین شرایطی آنانی که به واکنش منفعلانه این طیف وسیع از جوامع پاسخ می‌دهند در رأس هرم مدسازان جهانی باشند.
جامعه ایرانی هم که طی سال‌های اخیر با پارادوکسی مناقشه‌برانگیز روبه‌رو بوده است، از یک سو حاکمیت تبعیت از تفکر دینی را رواج داده، از سویی دیگر بر پرورش ابعاد میهن‌پرستانه در تمامی امور به‌ویژه سبک زندگی و مدگرایی تأکید داشته و سر آخر تحت تأثیر تبلیغات غرب به مدرنیته و مد جهانی علاقه‌مند شده است.
نوجوانان و جوانان در ایران و اقصی نقاط جهان هم تلاش می‌کنند تا با همگون سازی خود در مسیر پیروی از مد، کمی از انزوای اجتماعی و بیگانگی فرهنگی فاصله گیرند و آنجاست که اگر شخصیت ما آن‌گونه که بایدوشاید با تکیه بر الگوهای فرهنگی سرزمین خود شکل نگرفته باشد، تقلید با چشم و گوش بسته، بحران هویت و عدم پایبندی به اعتقادات و باورهای ارزشی حداقل آن چیزی است که از این روند عایدمان خواهد شد.