سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: در سال 1897، در چنین روزی اتفاق مهمی در صحنه ادبیات رخ داد و آن چیزی نبود جز انتشار رمان معروف برام استوکر یعنی دراکولا.
دراکولا کتابی نوشته برام استوکر نویسنده ایرلندی است که نخستین بار در سال ۱۸۹۷ منتشر شد و همچنین نام شخصیت اول این کتاب که یک خون‌آشام است. کتاب دراکولا به صورت یک رشته مکاتبات و صفحاتی از دفتر خاطرات شخصیت‌های داستان روایت می‌شود.
آرمینیوس وامبری شرق‌شناس مجارستانی در سال ۱۸۹۰ در لندن با برام استوکر نویسنده ایرلندی آشنا گشته و او را با افسانه‌هایی درباره شاهزاده اهل رومانی "ولاد سوم دراکولا" آشنا کرد. این امر زمینه نوشتن کتاب داستان دراکولا به قلم برام استوکر گشت که در سال ۱۸۹۷ منتشر شد.
شخصیت دراکولا
دراکولا به گونه‌ای شخصیت پردازی شده که برای خواننده تنها حیوانی خون‌خوار، وحشی و زشت به نظر نیاید (در فیلم‌ها درمورد خون‌خواری دراکولا اغراق می‌شود)، بلکه اشراف زاده تنها و مرموزی است که همه اطرافیان خود را از دست داده. هم چنین یکی از شخصیت‌های داستان به نام جاناتان هارکر وقتی وارد قصر کُنت دراکولا می‌شود با برخورد مودبانه و احترام آمیز او مواجه می‌گردد. براساس یادداشت‌های هارکر جناب کنت دراکولا کتاب خواندن را دوست دارد و صاحب کتابخانه‌ای بسیار بزرگ و غنی از کتب باارزش و کهن است. به گفته خود دراکولا: کتاب‌هایش بهترین دوستانش هستند و در هر شرایطی او را یاری کرده‌اند. کنت دراکولا موجودی تنهاست و خود او می‌گوید: به علت از دست دادن عزیزان بی شماری از سال‌ها قبل، با شادی و شادمانی وداع گفته و در حال حاضر در دنیای تاریکی از غم و اندوه زندگی می‌کنم که خوشی و خوشحالی در آن جایی ندارد.
شخصیت دراکولا مشهورترین خون‌آشام در ادبیات و سینماست و در آثار بسیاری که پس از کتاب برام استوکر به وجود آمده‌اند ظاهر شده‌است. فیلم دراکولای برام استوکر به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا برپایه همین رمان ساخته شده‌است.
افسانه دراکولا از کشور رومانی نشئت می‌گیرد که به دلیل هیجان و وحشت خاص این روایت به تمام نقاط دنیا منتقل شده‌است. این کتاب توسط جمشید اسکندانی به فارسی ترجمه و در سال ۱۳۷۶ منتشر شده است.
کُنت دراکولای خشن و ستمگر فرمانروای قسمت جنوبی رومانی بوده است. برای فرمان بردن مردمانش قصر خود را قرمز رنگ آمیزی و با تمثال‌های هولناک تخیلی مزین کرده بود. او حتی در زمان خودش هم به نام دراکولا – پسر اژدها - شناخته می‌شد. همیشه لباس‌های تیره رنگ بر تن می‌کرد و آستر شنل خود را از مخمل قرمز دوخته بود.
برام استوکر
اما نویسنده این اثر برام استوکر (زاده ۱۸۴۷ - درگذشته ۱۹۱۲) نویسنده ایرلندی و یکی از نویسندگان کلاسیک سبک وحشت است. برام استوکر، فرزند سوم خانواده‌ای هفت‌فرزندی بود. تا هفت‌سالگی تقریبا همه مطمئن بودند که به‌دلیل بیماری در سنین کودکی، هرگز قادر به راه رفتن روی پاهای خودش نخواهد بود. این بیماری و نیاز او به کمک دیگران در زندگی، تجربه‌ای عمیق بر افکار او گذاشت که بعدها در آثار ادبی او مشاهده شد. "خواب ابدی" و "رستاخیز مردگان"، که مفاهیم اساسی و کلیدی داستان جاودانه او، دراکولا است، نتیجه مستقیم تجربه اوست، چراکه بیشتر عمر خود را در رختخواب گذراند. بیماری و درمان ناگهانی او از دید پزشکان چیزی جز یک معجزه نمی‌توانست باشد. بعداز طی‌کردن دوران نقاهت، او تبدیل به انسانی عادی گشت، و حتی بعداً با بازی در تیم فوتبال دانشگاه دوبلین، جایی که در آن به تحصیل تاریخ، ادبیات، ریاضیات و فیزیک در کالج ترینیتی پرداخت، یک قهرمان شد. همچنین او رئیس کالج جامعه فیلسوف نیز بود و اولین نوشته او با عنوان پیروی از احساسات در نوشتن و جامعه چاپ شد و مأمور رسیدگی کالج جامعه تاریخ نیز بود. او تبدیل به یک عضو مدنی شد که دوره رضایت‌ب‌خشی در زندگی او نبود. به همین دلیل، کار دیگری در نقش یک روزنامه‌نگار و منتقد نمایش‌های درام در روزنامه پُستِ عصر (The Evening Mail) پیدا کرد. علاقه او به تئاتر سبب‌ساز آشنایی و دوستی دیرینه‌ای میان او و هنرپیشه تئاتر، هنری ایروینگ (Henry Irving) شد.
استوکر در ۱۸۷۸ با فلورانس بالکوم (Florence Balcome)، که قبلاً نامزد اسکار وایلد (Oscar Wilde) بود، ازدواج کرد، سپس به‌همراه همسرش ساکن لندن شد و عنوان مدیریت برنامه‌های تئاتر لایکوم (Lyceum Theater) را برای هنری ایروینگ پذیرفت. او تا ۲۷ سال بعد در همان مقام باقی ماند. همکاری با ایروینگ برای استوکر بسیار مهم بود، چراکه باعث پذیرفته‌شدن او در جامعه سطح بالای لندن شد و او توانست با [جیمز مک نیل ویستلر (ویسلر) (James McNeil Whistler) و سِر آرتور کونن دویل (Sir Arthur Conan Doyle) ملاقات کند. همچنین در دوره‌ای که ایروینگ در حال سفر بود، فرصت پیدا کرد تا در کنار او دور دنیا را بگردد.
استوکر رمان‌های بسیار دیگری هم با عناصر وحشت و اتفاقات ماورای عادی نوشت، اما هیچکدام در موفقیت حتی به گرد پای دراکولا هم نرسیدند.