گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: این کتاب شامل دو بخش «داستانها» و «شعرها» است. «گفتوگوی تلفنی»، «احساسات» و «والس» عناوین داستانها و «خلاصه»، «زنی که همیشه هست»، «رمان دوجلدی»، «گل سرخ بیعیب»، «ترانه کوتاه»، «زنان»، «فهرست» و «کلمات قصار» عنوان شعرهاست.
با توجه به مقدمه مترجم بر این کتاب میتوان نتیجه گرفت: زبان شعری دوروتی پارکر، ساده و گفتاری است. او تا جایی که این امکان را داشته از کلمات فاخر و ادبی دوری جسته و سعی کرده آنگونه که سخن میگوید شعر بگوید. او نویسندهای فمینیست با طنزی گزنده است. رابطه زنان و مردان در جامعهای نابرابر و سرخوردگی زنان از مضمونهای مسلم آثار اوست. پارکر زبانی تند و تیز دارد و از مسائل اجتماعی بسیار انتقاد میکند. داستانهایش با کمترین توصیفها از طبیعت و محیط و بیشترین توصیف از هر شخصیتها روایت میشود. در دیالوگها طبقه متوسط امریکای آن روزگار و دغدغهها و دلمشغولیهاشان بهخوبی نمایان است. شخصیتهای داستانیاش الهام گرفته از زندگی خودش و دوستانش هستند. زنان و رنجهای آنان در عشق مضمون بیشتر کارهای اوست.
ادبیات او محصول زمانی است که زنان تازه داشتند ردپای خود را در ادبیات امریکا محکم میکردند. شاید ادبیات پارکر پیشنهادی بسیاری را در جغرافیای ادبیات زنان مطرح کرده باشد که برای نویسندگان پس از او قابل پیگیری و ادامه باشد چرا که زنان از یکدیگر در آثار ادبی خود تاسی جستهاند.
در بخشی از داستان «گفتوگوی تلفنی» میخوانیم: «خدا، آیا داری من رو به خاطر اینکه بد بودم تنبیه میکنی؟ بهخاطر کارهایی که کردم از دست من عصبانی هستی؟ اما خدا آدمهای بد خیلی زیادی هستند- نمیتونی تنها به من سخت بگیری. و خیلی هم بد نبودم، نمیتونست اینقدر هم بد بوده باشه. ما کسی رو آزار ندادیم خدا. اگه مردم رو آزار و اذیت کنیم بده. ما حتی یک نفر رو اذیت نکردیم؛ میدونی که این کار بدی نبود، نمیدونی؟ پس نمیخوای که بهم زنگ بزنه؟ اگه زنگ نزنه، میفهمم که خدا از دستم عصبانیه».
کتاب «زنی که همیشه هست» نوشته دوروتی پارکر با ترجمه رزا جمالی در شمارگان ۸۰۰ نسخه و با قیمت ۴۷ هزار تومان از سوی انتشارات ترنجستان منتشر شده است.
دوروتی راتچایلد پارکر (۱۹۶۷-۱۸۹۳) از خانواده طبقه متوسط متولد شد. در سن ۷۳ سالگی بهشکل غریبی از حمله قلبی پس از بارها تلاش ناموفق به خودکشی و زندگی پر از کشمکشهای عاطفی در هتلی در نیویورک درگذشت. «طناب کافی»، «تفنگ غروب» و «مرگ و مالیات» از آثار اوست. در سال ۱۹۲۹ موفق به دریافت جایزه ا.هنری بهخاطر داستان «موطلایی بزرگ» شد. در هالیوود علایق فیلمنامهنویسیاش را دنبال کرد و دو بار نامزد جایزه اسکار شد. فیلمی هم با الهام از زندگی او در سال (۱۹۹۴) ساخته شده است.