به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، نخستین نشست از مجموعه نشست‌های «خیابان انقلاب» با رونمایی از سه عنوان کتاب با موضوع انقلاب، در روز دوشنبه (۲۵ بهمن ۱۴۰۰)، با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین احمد خزایی، رییس موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، مصطفی میرسلیم، نماینده مجلس شورای اسلامی، علیرضا مختارپور، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زائری، سرپرست اندیشگاه، معاونان، مدیران و همکاران سازمان در اندیشگاه سازمان اسناد و کتابخانه ملی برگزار شد.
در این برنامه، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری ضمن گرامیداشت نام و یاد امام راحل و شهدای انقلاب اسلامی ایران، از این‌که نشست‌های «خیابان انقلاب» به موضوع کتاب و انقلاب اسلامی می‌پردازد گفت و با اشاره به منویات و تاکیدات مقام معظم رهبری درباره خصوصیات و ویژگی‌های انقلاب اسلامی برای نسل جدید افزود: بیان خصوصیات و ویژگی‌های انقلاب اسلامی ایران، از نکاتی است که رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید بسیار دارند تا برای مردم و به ویژه برای نسل جدید تبیین شود.
رئیس اندیشگاه سازمان اسناد و کتابخانه ملی در ادامه با بیان این‌که انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب فرهنگی بوده است، گفت: وجه تمایز انقلاب اسلامی با سایر انقلاب‌های رخ‌داده در دنیا، فرهنگی بودن آن است و این مهم یکی از ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران به شمار می‌آید. به اعتقاد من، انقلاب اسلامی، یک انقلاب مدرسه‌ای بوده است، زیرا رهبران آن چهره‌های نظامی و متکی به اسلحه نبودند و کودتا نکردند.
زائری با اشاره به اهداف برگزاری مجموعه نشست‌های «خیابان انقلاب»، بیان کرد: تبیین این موضوع برای نسل جدید که انقلاب اسلامی ایران، چگونه با تکیه به چهره‌های علمی، رویکردهای عالمانه و موضوع کتاب و اندیشه پدید آمده، از دیگر اهداف برگزاری این نشست‌ها است.
در ادامه این نشست، حمیدرضا اسماعیلی، نویسنده کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» در ابتدا از افرادی چون عبدالحسین آیتی، حسن ایرلو و محیط طباطبایی به عنوان "نویسندگان و پژوهشگرانی که در حوزه تاریخ با موضوع بهائیت آثار ارزشمندی را به یادگار گذاشته‌اند" یاد کرد و کتاب «کشف الحیل» نوشته عبدالحسین آیتی را از جمله کتاب‌های نوشته‌شده در حوزه تاریخ با موضوع بهائیت معرفی کرد.
او با تاکید بر این‌که مطالعات جدید در حوزه بهائیت نیاز جامعه است، گفت: بهائیت پدیده‌ای در حال تغییر است و نیازمند مطالعات جدید در این حوزه هستیم. نگارش کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» هشت سال طول کشید. این کتاب پاسخ به بخشی از مطالبات در این حوزه بوده است. کلمه «فرقه» در کنار «بهائیت» عموما مورد استفاده قرار می‌گیرد و یا از آن با عنوان «فرقه سیاسی بهائیت» یاد می‌شود؛ به اعتقاد من، بهائیت به تعبیر بهتر فرقه سیاسی بهائیت است و اگر با نگاهی دقیق به این موضوع نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که در کنار فرقه بودن، یک سازمان نیز وجود دارد. زیرا امروزه رهبران این تشکیلات واقف هستند و اعتراف می‌کنند که بهائیت یک سازمان است ولی سوال این است که چه نوع سازمانی است؟ براساس بررسی‌های انجام‌شده، «بهائیت» یک سازمان سیاسی ذی‌نفوذ و گروه فشار است که در زمان پهلوی به اوج خود رسید و به برکت انقلاب اسلامی ایران متوقف شد. سازمان سیاسی ذی‌نفوذ و دغل‌کار بهائیت در پوشش مذهبی و دینی تلاش کرده تا اهداف سیاسی خود را پیش ببرد و در کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» به این نکات به تفصیل اشاره کرده‌ام.
نویسنده کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» ادامه داد: تلاش شد در نگارش کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» با بهره‌مندی از منابع دست اول موضوعات جدید در این حوزه به دور از درگیر شدن با موضوعات قدیمی بررسی و مطرح شود.
سیدمصطفی تقوی مقدم، نویسنده کتاب «پهلوی‌ستایی در ترازوی تاریخ» بر اهمیت و موقعیت انقلاب اسلامی در روند تحولات ایران تاکید کرد و گفت: نسل‌هایی که دوران انقلاب را درک نکردند و صرفا روایت‌ها را می‌شنوند، شاید فکر کنند که انقلاب اسلامی صرفا یک رویداد تاریخی بوده که در نتیجه نارضایتی مردم از رژیم حاکم وقت رخ داده است و اگر درک از انقلاب بزرگ ایران به عنوان یک انقلاب فرهنگی، به همین درک و فهم محدود شود، آغاز ورود آسیب‌های جدی، تشکیک و شبهات از سوی جناح‌های مختلف خواهد بود. اما اگر به نسل‌های آینده تبیین شود که کشور ما در ۲۰۰ سال اخیر در مخمصه و بحران‌های عدیده‌ای قرار داشته که جریان‌های فکری و سیاسی برای رویارویی با بحران‌ها چه اقدام‌هایی انجام داده‌اند؛ دریافت خواهد شد که آن‌چه به نام انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ تحقق یافت، نتیجه منطقی و مولود طبیعی تحولات ۲۰۰ سال اخیر بوده و راهی غیر از آن پیش پای ملت ایران باقی نبوده است. بنابراین پس از تجربه همه راه‌ها و تحول عظیم و قدرتی که توانست کشور را از مرحله سلطنت به مرحله جمهوریت مبتنی بر اراده ملی در عرصه سیاست مدرن انتقال دهد و در دنیای امروز حرفی برای گفتن داشته باشد تنها مبتنی بر یک اندیشه فرهنگی به نام انقلاب اسلامی ایران بود.
نویسنده کتاب «پهلوی‌ستایی در ترازوی تاریخ» با بیان این‌که پس از پیروزی انقلاب، اندیشه‌هایی که انقلاب اسلامی ایران آن‌ها را پس زده و ناکارآمدی فکری‌شان را نشان داده بود درصدد تشکیک مبانی فکری و نظری انقلاب برآمدند، گفت: پهلوی‌ستایی تنها محدود به سلطنت‌طلب‌ها نمی‌شود، بلکه مبتنی بر جریان و اندیشه غرب‌گرا نیز بوده است. بنابراین در سیر تحولات ایران، نسخه غرب‌گرایی با وقوع انقلاب اسلامی امتحان خود را پس داد و مردم ایران به انقلاب اسلامی پاسخ مثبت دادند که همین موضوع نشان ناکارآمدی آن‌ها است. بنابراین پس از انقلاب جریان غرب‌گرا دچار استیصال، درماندگی فکری و سیاسی شد و اکنون این جریان از درماندگی خود، به مدح و ستایش پهلوی می‌پردازد. در همین راستا امروزه جریان روشنفکری غرب‌گرا نیز مستاصل است. متاسفانه روشنفکر غرب‌گرای کشور چه در قامت استاد دانشگاه و چه در قامت تحصیل‌کرده، به حضیض و انحطاط پهلوی‌ستایی افتاده و ناچار می‌شود از دیکتاتورترین رژیم شناخته‌شده کشور مدح و ستایش کند.
او همچنین اظهار کرد: در این کتاب مطرح می‌شود که پهلوی از اصل با این مملکت مشکل داشت و در مقابل، مردم هم با پهلوی مشکل داشتند. بنابراین قرائت موجود در نفی پهلوی یک قرائت حکومتی نیست و به اعتقاد من تالیف و انتشار این کتاب نیاز روز جامعه است.
حجت‌الاسلام والمسلمین احمد خزایی، رییس موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی به عنوان آخرین سخنران در نشست «خیابان انقلاب» گفت: امید است سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در راستای تبلیغ و ترویج کتاب و آثار مربوط به انقلاب اسلامی و تاریخ انقلاب گام‌های موثری بردارد و خوشبختانه ریاست این مجموعه اهل کتاب، تحقیق و پژوهش و تعامل با موسسات تاریخی است.
او همچنین با اشاره به هشدار مقام معظم رهبری در خصوص تهاجم فرهنگی گفت: مقام معظم رهبری در دهه ۷۰ درخصوص تهاجم فرهنگی هشدار دادند و اخیرا دغدغه خود را از مساله روایت، روایتگری و جنگ روایت‌ها ابراز کردند و واژه «جنگ ترکیبی» را به کار برده‌اند که ما باید در همه حوزه‌ها ایستادگی کنیم.
خزایی به فعالیت‌های موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی اشاره و اظهار کرد: این موسسه ماخذسازی و منبع‌سازی را در اولویت خود قرار داده است. خلق آثار و تولیدات از دیگر فعالیت‌های این موسسه است که مسیر را برای اهل تحقیق هموار می‌کند. سوال این است که چه باید کرد تا از دعوای بی‌اعتبار و سست بنیاد و تحلیل‌های سطحی اجتناب شود؟ در این زمینه می‌توانیم اصول علم درایه و حدیث را بر پژوهش‌های تاریخی حاکم کنیم. امروزه توانسته‌ایم در روش تاریخ و تاریخ‌نگاری به اصول مدون و روشنی دست یابیم. در این زمینه مقداری پریشانی و اضطراب وجود دارد. ارزش‌گذاری و ارزش‌یابی اسناد طبقه‌بندی‌شده، اسناد دولتی، اسناد خارج و داخل کشور مساله دیگری است که باید به آن توجه شود، یک مورخ بر اساس سند داوری می‌کند و اگر این امر به خوبی شناخته نشود و مورد نقد قرار نگیرد، امور با دشواری مواجه می‌شود.
خزایی در نقد کمیت‌گرایی صرف در منابع تحقیقات بر اعتبارسنجی و عوامل مهم دیگر اشاره کرد و افزود: باید عیارهای درست و سنجه‌های قوی و دقیق را بر مساله اسناد و متون و فرامتن‌ها لحاظ کنیم تا محقق بتواند داوری درستی را درباره مجموعه احزاب، گروه‌ها، نظام‌ها و سیستم‌ها ارائه دهد. لازم است مشابه اصول علم درایه و رجال که برای آن صدها سال در حوزه‌های علمیه تلاش شده در فضای تحقیقات تاریخی به خصوص در دروس دانشگاهی سایه اندازد.
در پایان این نشست از کتاب‌های «سازمان سیاسی بهائیت»، «پهلوی ستایی در ترازوی تاریخ» و «معماران نظری حکومت خودکامه» رونمایی و از نویسندگان آن‌ها تقدیر شد.